Cache rondje 1

Dit is toch een heerlijke manier om je dag te beginnen!.

 Julian en Jasmine gingen zelf op pad. Wij wilden een 'rondje' lopen over de Ponte Luis 1 en dan aan de overkant van het appartement naar de Ponte do Infante weer terug en onderweg wat caches zoeken.
De nieuwe tablet wilde absoluut niet werken met geocaching, heel ingewikkeld waar ik niets van snap en dat ook graag zo wil houden :-) , maar wel heel irritant omdat Paul in de winkel gezegd had dat het ding niets hoefde te kunnen, alleen dit en dat voor het geocachen en dat zou zo zijn....
Enfin, dan maar weer op de ouderwetse manier met papier. We konden natuurlijk geen kaartje uitprinten, dus had Paul een tekening gemaakt en daar wat caches op aangegeven.
We vertrokken richting de Ponte St Luis 1, waar we eerst aan de bovenkant overheen gingen.
Hier komen de metro's/trams onder de grond vandaan en gaan ze de brug op (of omgekeerd natuurlijk)

 Aan beide kanten was een voetpad en je kon van de ene naar de andere kant lopen.

 Vanaf de brug hadden we natuurlijk een heel mooi uitzicht

 Het appartement konden we ook goed zien liggen.

 Aan de overkant hadden konden we de de hele brug goed zien, zowel de weg bovenlangs als die beneden.

 De eerste cache die we zochten lag in Jardim do Morro; een klein parkje dat op een heuvel lag.
Op het hoogste punt was uiteraard een miradouro, waar we een heel stuk van de rivier konden zien

 en aan de andere kant Mosteiro da Serra do Pilar en in de verte het appartement.

 Vroeger was dit een vijver en stonden de palmbomen er niet (of waren nog heel klein) en kon je achter de vijver het klooster heel mooi zien liggen.
Nu lag het verstopt achter de palmbomen en was de vijver meer een rotstuin geworden.

Rondom het station

We wandelden nog een stukje verder in de omgeving van het station en kwamen toen langs deze hele opvallende fontein.

 Via het kleinste straatje in Porto

 kwamen we in de winkelstraat Rua das Flores, waar we deze hang speler zagen. Dit is de derde keer dat we tijdens onze reizen zo'n instrument zagen.

 Het begon tegen etenstijd te lopen, dus liepen we richting de foodplaza.

 We liepen door een heel smal straatje, waar ook weer een kerk was, die staan zo'n beetje op elke straathoek.
Het straatje bleek nou niet echt in een goede buurt te liggen, we kwamen langs allerlei louche bars en waren blij dat we hier niet 's avonds liepen.

 En toen kwamen we uiteindelijk weer in de Rue de Santa Catarina uit.

 Jasmine zat al te wachten op de foodplaze. Julian belde dat hij in een museum was en daar net aan een tocht in een bootje zou beginnen en pas over een uur zou komen.We spraken af dat hij rechtstreeks naar het appartement zou gaan en dat wij eten voor hem mee zouden nemen.
Dit was mijn maaltijd van de Wok to Walk; zo lekker!

 En op de terugweg naar het appartement maakte ik nog deze foto van de mooie avondlucht.

Estação de São Bente

Vlak om de hoek van Praça da Liberdade ligt Estação de São Bente.

 Aan de buitenkant niet echt een lelijk gebouw, maar ook niet echt heel spectaculair,

maar de hal is zeker de moeite van het bekijken waard,

 allemaal azulejos

De perrons zien er dan weer uit als op de meeste stations.

 Naast het station staat de Igreja de Santo António dos Congregados. Ook hier is de voorkant versierd met azulejos.

 En op de stoep voor het station stonden een aantal van deze versierde rotsblokken.

Praça da Liberdade

Na het bezoek aan de winkel was het inmiddels hoog tijd geworden voor koffie met iets lekkers.
Af en toe is het erg moeilijk om uit de vele verschillende pasteis er eentje te kiezen.

 Vanmiddag kozen we dit

 We liepen over Praça da Liberdade richting de Câmara Municipal

 Er staan mooie gebouwen aan dit plein, met veel details.

 Ook staan er een aantal standbeelden op het plein.

 en er is een vijver

 Vanaf de trappen ziet het plein er zo uit.

 We hebben ook nog even rondgekeken in de Câmara Municipal, waar ik dit stukje van het plafond op de foto zette.

 Overal in de stad staan nog van die rode telefooncellen. Ze werken niet meer, maar zijn nu beschilderd en staan er nog als kunstwerken.
Het lijkt wel een beetje op zo'n parade als ze in London veel hebben. :-)

Als de postbodes hier nog eens gaan staken zal ik ze deze foto sturen. Hier moet de postbode zowat gaan liggen om de post in de brievenbus te kunnen stoppen.

Livraria Lello

Livraria Lello is in Porto een hele beroemde boekwinkel, die van binnen heel mooi schijnt te zijn, dus die wilden we graag bekijken.
Daar aangekomen stonden er paaltjes met zo'n dik koord op de straat, met een vriendelijke portier erbij.
Hij vertelde ons dat we eerst naar de overkant van de straat moesten om kaartjes te kopen ( € 3,= p.p.) en dat we dan pas naar binnen mochten, maar dat als we een boek zouden kopen, de entreeprijs eraf getrokken zou worden.
Betalen om in een boekwinkel te mogen...nog nooit meegemaakt. We stonden te twijfelen en ik vroeg maar eens aan de portier of ze HP3 hadden.
Hij ging het vragen en die hadden ze inderdaad en omdat ik die wilde hebben gingen we dan kaartjes kopen.

 Kaartjes kopen om in een boekwinkel te mogen rondkijken/kopen moet natuurlijk wel op de foto vastgelegd worden, want dat maak je waarschijnlijk maar één keer mee in je leven.
We kregen er wel een tour brochure bij met uitleg over de winkel.

 Eenmaal binnen begrepen we wel waarom ze dit systeem hebben. Het is echt een prachtige winkel, met een ontzettend aparte trap in het midden.
Zonder de toegangsprijs zouden ze hier waarschijnlijk hele groepen tegelijk binnen krijgen.

 Als je omhoog keek zag je dit mooie glas in lood raam in het plafond.

De onderkanten van galerijen boven waren prachtig uitgesneden.

 En ja hoor, een heel karretje vol Harry Potter boeken.
Dit karretje gebruikten ze vroeger om de boeken naar en van het magazijn te verplaatsen.
Ik vond het extra leuk omdat ze in Gringotts, de Bank in HP,  met karretjes naar de kluizen rijden.

Boven was het niet heel groot

 maar er stonden wel zitjes

 een oude kassa en zo'n ladder waarmee je langs de boekenrijen kan sjezen, dat lijkt me toch zo leuk om eens te doen.

 Er was zelfs een koffiehoekje.

 De trap was nooit helemaal leeg, maar na een poos gewacht te hebben kon ik deze foto maken met nog maar een persoon erop.

 De kasten heel hoog. In het onderste stuk staan de boeken die verkocht worden.
In het bovenste stuk staan hele oude boeken, die ze nooit verkocht hebben. In plaats van weg te doen hebben ze die bewaard, nu zijn die antiek en heel veel geld waard en ook al vragen mensen erom, ze worden niet meer verkocht.

 Naast het HP3 boek vond ik ook nog een kinderboek dat me erg aansprak. Kleine verhaaltjes over 8 verschillende dieren , elk specifiek voor een bepaald continent, waar ze avonturen beleven.
De stukjes tekst zijn klein en alle pagina's staan vol met leuke tekeningen, dus dat lijkt me erg leuk om in te lezen (of een poging te doen).

Livraria Lello was zeker een bezoekje waard.

Onze trouwdag

Vandaag was een feestdag, Paul en ik waren 32 jaar getrouwd!
Het weer was minder feestelijk want alleswas grijs en het miezerde. Zo'n motregen waarvan je helemaal nat wordt.
De bustickets van gisteren waren twee dagen geldig en daarom besloten we om de blauwe lijn te nemen naar Gaia om daar Corte de Ingles, een groot warenhuis, te gaan bekijken.
We hadden de bus blijkbaar net gemist, want we hebben 40 minuten staan wachten op de volgende.
Bij de bushalte werden we aangesproken door een oud (Portugees) vrouwtje, dat ook een bus die maar niet kwam stond te wachten. Toen ze merkte dat ik een klein beetje Portugees sprak, vond ze dat erg leuk, ze ging langzamer praten en herhaalde alles tig keer en warempel konden we zo een klein gesprekje voeren!
Toen de bus eenmaal kwam, hadden we dezelfde chauffeur als gisterochtend, hij vroeg waar we onze kinderen gelaten hadden :-) Die vroege vogels waren al lang zelf op pad.
Toen we uitstapten bij de halte voor het warenhuis, werden we op onze rug getikt door Jasmine.
Ze stond voor bij de bushalte om in te stappen, maar ze had ons gezien en was dus weer uitgestapt.
Ze had een of andere pastel gekocht en ging die eerst maar even opeten :-)

We keken rond in het warenhuis. Ik zocht op de boekenafdeling naar HP3, maar ook hier hadden ze die niet. Verder houden we niet zo van warenhuizen, dus we waren al snel klaar. Maar toen waren Paul en Jasmine opeens verdwenen, die gingen 'even' schoenen kijken.
Uitgerekend vandaag had ik geen telefoon bij me, dat ding heeft ook de meest vreemde kuren en was vanmorgen ook zo goed als dood, dus die had ik thuisgelaten, want als Paul en ik samen zijn staat het ding toch nooit aan, omdat die van hem aanstaat...
Tja en voor ik ze toen weer teruggevonden had, waren we wel een poos verder.
We waren van plan om aan de overkant van de straat koffie te gaan drinken en weer een of andere pastel te proeven (en dat terwijl er een Starbucks naast het warenhuis zit!!!), maar de bus kwam net aanrijden en omdat deze lijn maar om de 45 minuten rijdt, zijn we er gelijk ingestapt en meegereden naar de stad.
We stapten uit bij de Torre dos Clérigos, waar Jasmine de stad in ging en Paul en ik de beelden in het parque do Cordoaria gingen bekijken.

 Aan de overkant staat het gebouw van het Hof van beroep van Porto.

 Deze vrolijke mannetjes hadden we vanuit de bus al gezien en wilden we graag van dichtbij bekijken.

 Er stonden een stuk of vijf van deze beelden.

 We liepen een rondje door het park en kwamen langs deze muziektent

 Weer terug bij de toren begon het een beetje op te klaren, er waren alweer blauwe stukken lucht te zien.

 We wandelden nog wat rond in de omgeving, langs het Museu de Histórim Natural

 De pauw op dit warenhuis vond ik erg mooi.

even ingezoomed

 Aan de zijkant van de Igreja dos Carmelitas zit ook weer een hele mooie azulejos.

 De daken van de winkeltjes op de Praça de Lisboa zijn wel heel bijzonder. Er groeit gras op en bomen en uit de verte lijkt het net een glooiende heuvel, hel mooi.