Toeristen

 Het lijkt wel of toeristen zich tegenwoordig nergens meer wat van aantrekken en gewoon doen waar ze zin in hebben.

Regels gelden niet voor ze, aan waarschuwingen en afscheidingen hebben ze lak.

Vanuit huis zien we ook regelmatig de meest idiote dingen en inmiddels heb ik daar dan ook een fotomapje voor aangelegd.

Van de week kon ik in Ribeira Grande ook weer een mooi voorbeeld fotograferen.

 

Langs de kust is een mooi wandelgebied, met een brede rand erlangs waar je heerlijk kunt zitten, je benen over de rand laten bungelen, terwijl er geen gevaar is, want er is een soort dijk van rotsen onder.

En waar gaan de toeristen dan zitten.... 

Er lopen daar dus ratten tussen de rotsen. Stel je zit daar, schrikt van een rat en voordat je het weet lig je beneden op de rotsen....

 

Maar de absolute winnaars om zich kandidaat te stellen voor de Darwin Award zagen we van de week op een foto die door de provincies verspreid werd als waarschuwing.

 

De foto is gemaakt in Furnas, bij de Fumaroles.

Overal staan waarschuwingsborden dat je op de paden moet blijven, maar ja waarom zou je je van zoiets aantrekken.

De grond is instabiel en als ze erin zouden vallen of er spuit ineens stoom omhoog, dan is het leed niet te overzien.

Ik kan werkelijk niet begrijpen wat men tegenwoordig bezield, maar het zal allemaal wel aan mij liggen, want het lijkt wel een epidemie te zijn.

Gewoon plooirokje

 

Ik hou erg veel van paddenstoelen, maar ondanks dat het hier vrij vochtig is zie ik er zelden een.

Dus toen we van de week foto´s van de hortensia´s gingen maken en ik er eentje ontdekte was dat extra leuk.

Het blijkt een Parasola Plicatis te zijn en de Nederlandse naam, gewoon plooirokje, vind ik, net als het paddenstoeltje, heel leuk.

Bloeiende hortensia´s

Door het koude voorjaar zijn ze een maand later dan andere jaren, maar nu bloeien de hortensias overal op het eiland volop.

Toen we gisteren naar Ponta Delgada gingen zijn we onderweg even gestopt om foto´s te maken van de bloemenzee waar we steeds doorheen rijden.

 

Spiksplinternieuwe miradouro

Gistermiddag maakte ik weer een strandwandeling in Ribeira Grande en toen ging ik ook even kijken of de nieuwe mural nu helemaal klaar was en een foto maken zonder kunstenares erop 

Vanuit de verte zag ik een bord op de muur hangen en ik dacht dat daar misschien de naam van de kunstenares op zou staan, dus ik ging even dichterbij kijken.

Blijkt het dus een nieuwe miradouro te zijn, die iets eerder op de dag officieel geopend was!

We hebben al vaker nieuwe miradouros gezien, maar zo ´vers´ was een primeur.

Het uiteinde vond ik op de boeg van een schip lijken. 

Ondanks de bewolking was het uitzicht toch mooi.

En de mural, die was uiteraard helemaal af.

 

Sprookje Week 29

 

Afgelopen week las ik het sprookje De Prinses en de Slang.

Ik kende het niet, dus ik begon eraan met het idee een nieuw sprookje te leren kennen, maar terwijl ik aan het lezen was dacht ik, dit is gewoon Belle en het Beest...

De vader was nu koning en het meisje prinses, het beest was nu een slang en hij ging niet dood toen alle blaadjes van de roos gevallen waren, maar toen de prinses na drie dagen, door vertraging nog niet terug was....

Na een poosje zoeken kwam ik erachter dat dit sprookje  in 2003 geschreven is door de Portugese schrijver António Mota, een kinderboekenschrijver met meer dan 90 boeken op zijn naam.

Dit boek van hem kon ik nou niet bijster origineel noemen.... 

Continente Magazine

 

In januari keek ik iedere keer als we bij de Continente kwamen of het Magazine er al was, maar het kwam maar niet.

Nu hebben we al eens vaker gehad dat het erg laat in de maand kwam, omdat het met de boot van het vasteland moet komen, maar toen het er eind van de maand nog niet was zijn we het maar eens gaan vragen.

Het bleek dat de makers geen inspiratie meer hadden om elke maand nieuwe recepten te bedenken en dat daarom het blad nu nog maar vier keer per jaar uitkomt.

Ik moest dus tot maart wachten tot het eerste Magazine van dit jaar kwam.

Het tweede exemplaat zou in juli komen en dat lag in de tweede week van de maand in de winkels.

Ik vind het wel jammer, want voor mij was het ook elke maand een oefening met lezen, maar nu heb ik dus gewoon heel veel extra tijd om het blad te lezen.

Ruína de Fontanário

 Steeds als we naar Ribeira Grande gaan komen we langs een pleintje waarop een glazen afscheidingswand rondom een opgraving.

Steeds zeiden we tegen elkaar dat we eens moesten gaan kijken wat daar nu eigenlijk was, maar omdat Paul op tijd op Portugese les moet zijn en we er op de terugweg niet langs kunnen omdat het een eenrichtingsweg is, was het er nog nooit van gekomen.

Toen ben ik er laatst maar eens naar toe gewandeld en het blijkt een oude publieke fontein te zijn, die in 1563 bij een vulkaanuitbarsting begraven werd. 

Hij werd weer ontdekt toen er graafwerkzaamheden uitgevoerd werden op die plek .

In Leuven zijn op die manier  ook een aantal dingen ontdekt, die mogen dan een paar weken onderzocht worden en vervolgens gaat er aarde overheen en jammer dan.

Ik vind het heel mooi dat deze fontein hier in het plein opgenomen is en te bekijken is voor iedereen.
 

Tulpenboom

 Laatst maakten we een wandeling in Parque Urbano in Ponta Delgada en daar zag ik een boom in bloei staan met bloemen die ik nog nooit gezien had.

Het bleek een liriodendron tulipifera te zijn; een tulpenboom en inderdaad de bloemen lijken wel op tulpen.

Ik vond ze schitterend en heb er natuurlijk gelijk foto´s van gemaakt, 

 

Yves 202

Dit oudere kunstwerk van Yves in São Roque,  had ik bijna gemist omdat de aandacht getrokken wordt door de nieuwe kleurrijke mural eronder.

 

Sprookje Week 28

 

Vorige week las ik het boekje O Ganso de Ouro; de gouden gans.

Wij kennen dat als Zwaan kleef aan en in mijn miniatuur sprookjesmuseum heb ik dan ook een gouden zwaan.

Een nieuwe mural

 

Gisterochtend las ik op het blog van Bertie een logje over dat ze een nieuwe mural had gezien en de kunstenaar had ontmoet.

Gistermiddag, toen ik na mijn strandwandeling in Ribeira Grande zat te wachten tot Paul me kwam halen, zag ik ook iemand bezig met het maken van een nieuwe mural.

Deze kunstenares was niet vriendelijk, maar het was toch leuk om te kijken hoe ze de touwen schilderde.

De tekst  "Há mar e mar, há ir e voltar"  betekend "Er is zee en zee, er is komen en gaan" en is een uitdrukking van de Portugese dichter Alexandre O'Neill.

Presente do Mar

 Op ongeveer 100 meter van de kust is de oceaan 3000 meter diep en dat schijnt de reden te zijn dat er hier (bijna) geen schelpen op het strand te vinden zijn.

Ik wandel graag op het strand, maar in al die jaren heb ik, behalve wat miniscuul kleine schelpjes die ik aan de zuidkant vond, nog nooit een schelp gevonden.

Dus toen ik vorige week op Praia Monte Verde in Ribeira Grande een schelp op het strand zag liggen, kon ik mijn ogen bijna niet geloven.

Het is een lapas, die groeien op de rotsen en behoren tot de lekkernijen van het eiland. 

Even later zag ik er nog meer en ook dit slakkenhuis.

En toen ik ook nog wat sea glass vond, kon mijn dag helemaal niet meer stuk.

Wat een schitterend kadootje van de zee!

 

Yves 193 t/m 201

 In Livramento is een lange muur met allemaal verschillende, oudere, kunstwerken van Yves.

 

 

Bloeiende cactussen

 Momenteel staan de cactussen op het eiland weer in bloei en dat blijf ik heel apart én schitterend vinden.

 

"Kunst" op het strand

Deze foto´s maakte ik op Praia Monte Verde in Ribeira Grande.

Ingezoomed vind ik het er zo mooi uitzien, net een kunstwerk 

Uitgezoomd is het niet zo heel mooi, maar nog steeds wel apart.

Het is opgedroogde modder van een van de riviertjes die op het strand uitkomen.

 

Sprookje week 27

 

Vorige week las ik  De Gelukkige Prins, weer een sprookje dat ik niet kende.

Het blijkt geschreven te zijn door Oscar Wilde.

Die ken ik eigenlijk alleen maar van zijn graf op Père Lachaise in Parijs, maar ik had nog nooit iets van hem gelezen. 

 

A Magia dos Oceanos

 We gingen vanmorgen boodschappen doen in Ponta Delgada en omdat Paul een gluestick nodig had, kwamen we bij de afdeling waar ze boeken verkopen.

Daar viel mijn oog op dit boek 

(originele titel 5 minutes Ocean Stories).

We keken erin en vonden het er zo leuk en vrolijk uitzien, maar we hebben het boek terug gezet en gingen verder met boodschappen doen.

In de rij voor de kassa besloot ik dat ik het toch wilde hebben en terwijl Paul de spullen op de band zette, heb ik een sprintje getrokken door de winkel om het alsnog te gaan halen :-)

De verhaaltjes zijn op rijm, wat lastiger is dan gewone tekst lezen/vertalen en het zal wel iets langer duren dan 5 minuten om ze te lezen, maar dat is ook wel weer een uitdaging.

Het ligt nu in de zithoek, dan kan ik het steeds even pakken en een stukje lezen terwijl ik naar de oceaan kijk! 

 

En over oceaan boeken gesproken, ik ben zelf net aan een Oceaan Fabric Book begonnen en had van de week de pagina met een octopus afgemaakt.

 

Puzzelboekje

 

In Nederland en Belgie had ik altijd wel een Denksport cryptogrammenboekje liggen waar ik in puzzelde.

Cryptogrammen vind ik erg leuk om te doen, maar dat gaat het in het Portugees natuurlijk niet worden :-)

Nu heb ik mijn eerste Portugese puzzelboekje gekocht: woordzoekers.

Dat vind ik ook wel leuk om te doen én zo leer ik ook weer nieuwe woorden. 

Yves 192

 

Als men hier gaat (ver)bouwen moet je daar vergunning voor aanvragen en als je die krijgt moet je een groot Aviso bord ophangen.

Hier hebben ze dat gedaan over een kunstwerk van Yves en er dan ook nog eens een bord van het bouwbedrijf onder gespijkerd...

Ik heb er toch een foto van gemaakt voor de verzameling en toen een foto ´geleend´ van de FB Art groep waarop het kunstwerk nog te zien is zonder borden erop.