Belgie dag 6

 Na het ontbijt ben ik eerst een poosje lekker in bad gaan dobberen, daar had ik heel veel zin in, maar slim was het niet, want ik word altijd erg slaperig en duf van zo´n heet bad in de ochtend.

Dat was misschien ook wel de reden dat toen ik ´s middags aan een snow globe wilde beginnen en het doosje borduurgaren uit de kast haalde, niet in de gaten had dat er een doosje met 12 potjes kraaltjes op stond.

Dat doosje viel op de grond en 4 van de 12 doosjes sprongen open en de kraaltjes lagen bezaaid over de vloer in mijn kamer....

Stofzuiger gehaald, daar een sok in gedaan en alle kraaltjes opgezogen. 

Julian ging naar de kerstmarkt en had gezegd dat hij morgen wel beneden zou stofzuigen, dus er lag nog van alles en nog wat aan troepjes en dat zat natuurlijk tussen de kraaltjes.

Nou dat was dus een middag bezigheidstherapie, want met een pincet heb ik alle kraaltjes een voor een opgepakt, als het nodig was het stofje of wat dan ook erafgehaald en daarna het kraaltje in het goede doosje gedaan; je kunt maar ergens zoet mee zijn. 

 

Na het eten zijn Paul en ik naar Groot Begijnhof bij Kaarslicht geweest.

Elk jaar op een zaterdag in december is staat het Groot Begijnhof helemaal vol met kaarsjes en dat is een prachtig gezicht. 

Het was alweer een paar jaar geleden dat we er geweest waren, twee jaar geleden was het heel slecht weer en vorig jaar zijn we het gewoon vergeten.

De helft van het Groot Begijnhof was nu afgesloten i.v.m. werkzaamheden, wat wel jammer was.

Ook jammer was, dat er nu redelijk wat mensen het concept van de sfeervolle verlichting van kaarslicht niet begrepen en de hele tijd de zaklamp op hun smartphone aan hadden, zodat je om de haverklap verblind werd door dat sterke licht, of dat de hele omgeving ineens verlicht werd door gsm licht...

Ook in de kerk staan altijd veel kaarsjes, maar om ze nu te zien moesten we in de rij wachten. 

Eenmaal binnen kreeg ik het benauwd en ben gelijk weer naar buiten gegaan, terwijl Paul binnen nog wat foto´s maakte. 

Toch was het leuk om het weer eens gezien te hebben.

Eenmaal weer thuis heb ik dan toch nog een poosje aan de snow globe zitten werken. 

Belgie dag 5

 Het is gewoon heerlijk dat we nu ´s ochtends wat uit kunnen slapen en niet vroeg op moeten staan omdat er weer iemand iets komt doen in het huis.

Het is ook heerlijk dat er nu zoveel dingen verbeterd zijn, beter functioneren en/of mooier geworden zijn.

Natuurlijk is er nog genoeg dat ik zou kunnen gaan doen, boeken sorteren, mijn hobbykamer opruimen, poppenhuizen binnenin afstoffen, maar ik heb besloten om vakantie te houden en dat een volgende keer wel te doen; dit jaar een rustige feestmaand.

Paul en Julian hebben nu ook de ballen in de boom gehangen en dat ziet er heel sfeervol uit, vooral als het donker is.

 

Op Deux stond nog wel vanalles en nog wat, waardoor je er amper kon lopen, dus dat hebben we opgeruimd.

Toen kwam ik ook nog beddengoed tegen dus maar weer een wasmachine laten draaien.

Maar verder ben ik gewoon lekker bezig geweest met een van de 12 Christmas Snowglobes; de Gnome.

En ´s avonds heb ik fijn naar The Masked Singer zitten kijken.

Belgie dag 4

 Vandaag konden we niet weg, want de auto moest naar de keuring.

Dat is iets dat de garage voor ons doet en daarom moest de auto daar al ´s ochtends vroeg zijn.

Ik maak in deze periode ´s ochtends een tangle, schrijf de December Daily van de dag ervoor, maak foto´s en logjes en dan is het al vaak weer tijd voor de lunch.

Er moest nog een backup van mijn laptop gemaakt worden dus dat heb ik eerst maar eens gedaan.

Ik was er deze keer vrij lang mee zoet, maar het is weer klaar.

Paul en Julian zijn begonnen aan het opzetten van de kerstboom, de lampjes hanger er al in, de ballen moeten morgen nog. 

´s Avonds hebben we een enorme bende gemaakt in de keuken...

Ik ging poffertjes bakken en dat doe ik altijd met een pak poffertjesmix van Koopmans.

Vorige keer was het recept ´verbeterd´ en vonden we ze eigenlijk nergens meer naar smaken, dus toen heb ik er een zakje anijnpoeder doorheen gedaan.

Ik dacht misschien was het een foutje in de produktie, maar nee hoor, het was nu nog steeds even smakeloos en daarbij was het beslag ook een stuk dunner dan anders, dus die dingen waren niet gaar te krijgen...

Normaal eten we om half zes, maar we hadden gewacht op Julian die naar badminton moest, dus we waren al laat en na  tig mislukte pogingen zijn we om half acht maar friet gaan bakken.

Er was zoveel spul vies dat het niet eens in een keer in de vaatwasser kon.

Na het eten ben ik aan een nieuwe snow globe begonnen en heb ik nog twee afleveringen van Poldark gekeken.
 

Belgie dag 3

 Gisteren vonden we de caches zo leuk dat we besloten om vandaag de rest van de serie ook te gaan zoeken.

Nu vertrokken we wat vroeger, namen broodjes mee én de gps, want in een groot gedeelte van deze kant van het Meerdaalwoud is hele slechte of geen ontvangst.

Het is jaren geleden dat we aan deze kant van het bos waren en daarom had ik dit kunstwerk van Ad Wouters nog niet gezien.

Ik heb nog niet kunnen vinden wat het voorsteld, maar aan de zijkant staat Ruben en ik heb een keer gelezen dat hij voor al zijn kleinkinderen een kunstwerk maakt, dus denk ik dat Ruben een kleinzoon is en dat dit beeld iets met hem te maken heeft. 

We wandelden langs de eerste van de twee rimpelloze vijvers bij de Kluis; de Paddenpoel.

We wandelden verder langs het gebouw van de jeugdvereniging en de kapel

en vanaf het hoger gelegen pad zagen we de tweede vijver van de Paddenpoel.

Op een boomstronk zag ik allemaal raar wit slijmachtig spul, ik had geen idee wat het was, het leken me geen paddenstoelen of schimmels.

Via image search kwam ik erachter dat het sterrenschot/heksensnot is, daar had ik nog nooit van gehoord, maar het klinkt wel logisch op die plaats.

In een omgevallen boom zag ik een miniscuul klein paddenstoeltje, mijn pink ernaast lijkt ineens reuze groot.

Bij de hertenbron was iemand druk bezig om flessen te vullen met water.

We kwamen voor het eerst langs de nu ontruimde illegale camping en vroegen ons af waarom ze al die rotzooi niet opruimen, het is echt zonde van dit stuk bos.

Het hele bos lag bezaaid met blaadjes, hier in deze holle weg is het pad nog nauwelijks te zien,

En toen kwamen we aan de rand van het bos, waar ineens de bewoonde wereld weer tevoorschijn kwam.

Wij gingen nog niet de bewoonde wereld in, maar maakten de ronde af voordat we terug naar de auto gingen.

Thuis had Julian (weer) aardappelen geschild, hij had gisteren niet gezien dat ik gehaktballetjes stond te bakken en had een rookworst open gemaakt...dus aten we vandaag boerenkool, en konden Paul en hij de rookworst erbij eten.

Paul ging ´s avonds op bezoek bij een vriend, ik hield mezelf bezig met de dingen die ik dagelijks doe (tangle, December Daily, logjes, foto´s uitzoeken) en ben daarna Poldark gaan zitten kijken en daar waren vooral mijn voeten erg blij mee :-) 

 

Belgie dag 2

 We hebben lekker uitgeslapen en toen zijn we na het ontbijt naar Albert Heijn in Zaventem gegaan om boodschappen te doen.

Na de lunch zijn we gaan cachen in het Meerdaalwoud, maar deze keer aan de kant van Sint-Joris-Weert, waar we met de auto naar toegegaan zijn.

Op de parkeerplaats zagen we het kunstwerk "De drenkeling" van Ad Wouters, dat heeft jaren bij Zoet Water gestaan, maar ineens was het weg, nu weten we dus waar het gebleven is.

We vonden niet alleen caches, maar zagen ook mooie paddenstoelen.

Deze zaten in een spleet van een boomstronk, maar de app kon me niet vertellen wat het waren. 

Deze glimt niet dus zal het een sneeuwzwammetje zijn.

De kleverige koraalzammetjes staken toch zo mooi af tegen al het bruin.

En een dennenvlamhoe, helaas geen rood met witte stippen maar je kunt niet alles hebben.

Het was heerlijk in het bos en we hebben hele leuke, originele caches gevonden.

Julian had alvast aardappelen geschild, dus die hoefde ik alleen nog maar op te zetten om er lekkere andijviestampot mee te maken, samen met (vega) gehaktballetjes.
 

 

Belgie dag 1

 

Het zo min mogelijk doen lukte vandaag alvast niet :-)

We hadden ´s nachts ons bed verschoond en dat beddengoed lag er, samen met de kleren die we in het vliegtuig/vliegveld aanhadden.

Ik had nog wat was meegenomen die ik niet tig weken in de wasmanden daar wilde laten liggen en Julian had ook nog wat verzameld, dus maandag werd weer eens wasdag.

Alle meegebrachten spullen moesten een plekje krijgen.

En mijn doos meegebrachte knutselprojecten waar ik aan wil werken heb ik in zo´n Ikea ´karretje´ met 3 bakjes gedaan, als we dan terug gaan weet ik precies wat er weer mee moet en als het karretje dan weer leeg is rij ik het in een hoek van mijn kamer tot de volgende keer. 

Dit jaar doe ik mee met een Zentangle advent kalender waarbij je elke dag een tangle maakt, dus daar moest ik twee dagen van inhalen.

En zoals elk jaar hou ik ook dit jaar een December Daily bij en ook daar moest ik een paar dagen van inhalen.

Een lekkere sheperds pie maken voor het avondeten 

Foto´s uitzoeken, logjes maken en de eerste dag was alweer om.

Daar gaan we weer

 En zo gingen we dan een week nadat Julian vertrokken was ook richting Belgie.

Onze vaste taxichauffeur kwam een half uur te vroeg, want hij wilde zeker niet dat we te laat zouden zijn, dus nadat Paul de auto voor de deur geparkeerd had, zoefden we naar de airport.

Daar ging het allemaal ook soepel en snel en zaten we in een mum van tijd zaten we aan de gate en konden we lezen tot we vertrokken.

We vlogen met de Wonder. 

Paul heeft foto´s zitten maken van zo ongeveer de hele zuidelijke kustlijn :-) beginnend bij Ponta Delgada.

We konden Lagoa do Fogo helemaal zien, dat was heel leuk én uniek, want ik denk dat dit de eerste keer is dat het niet in de wolken zat en toen heb ik zelfs even uit het raampje gekeken.

Povoação ligt bijna aan het einde van het eiland.

En toen was het eiland op en zagen we alleen nog maar oceaan

tot we na een poos het vasteland bereikten.

De nacht van zaterdag op zondag had het gestormd en ook de nacht van zondag op maandag zou het stormen, dus wij hadden heel veel geluk dat we er net tussendoor vlogen, maar we hadden toch behoorlijk wat turbulentie onderweg; iets dat me kompleet op mijn zenuwen werkt.

De landing was keihard en ook al zat ik vast, ik voelde me van de stoel loskomen, hadden we niet vastgezeten waren we allemaal tegen het plafond aan gevlogen; co-piloot kan beter nog wat oefenen in de simulator.

Maar goed, we stonden veilig aan de grond, hadden zowaar een gate, dus hoefden niet met de bus.

Eerst hebben we warme chocolademelk gedronken bij Starbucks, daarna zijn we op relax stoelen gaan liggen lezen en hebben we sushi gegeten voordat we weer verder gingen. 

Boarden was een chaos.

In Amerika heb je bordjes met A, B en C waar mensen in de rij gaan staan bij de letter die ze hebben en dan gaan ze rij voor rij boarden.

Hier proberen ze dat ook, alleen staat iedereen door elkaar, verschijnt er een letter op het bord en dan moet iedereen door iedereen heen, terwijl er natuurlijk ook mensen met andere letters gewoon proberen door te gaan.

Wij zaten helemaal voorin het vliegtuig en hadden C, dus hebben we dat allemaal op ons gemak zitten bekijken.

Eenmaal aan board duurde het nog 35 minuten voordat we mochten vertrekken (er is nog maar 1 baan beschikbaar op Lissabon) en op de daling na was die vlucht wel heel rustig.

Op Brussels Airport aangekomen was er weer niemand en konden we alle kerstversiering goed bekijken. 

De koffers waren er, de taxichauffeur ook en ook hier zoefden we vlot naar huis, waar we om 1.00 uur lokale tijd aankwamen.

En nu zijn we dus weer in Belgie en deze keer ben ik van plan om zo min mogelijk te doen :-) 

Sprookje Week 49

 

Het 80st en laatste boekje van de serie is een Portugees verhaaltje: "De Dief onder het Bed".

Het verhaaltje was leuk en het liedje was vrolijk, dus een hele fijne afsluiting van de serie die ik met heel veel plezier heb gelezen.

 

Kadootjes (niet van Sinterklaas)

 Net na mijn verjaardag popte er op een FB groep een berichtje op van iemand die op ons eiland op vakantie was geweest en daar op een strand heel mooi seaglass én sea marbles had gevonden.

Vooral die marbles interesserde me, dus ik vroeg op welk stand ze die gevonden had.

Hoe het strand heette wist ze niet meer, maar wel dat het in de buurt van Vila Franca do Campo was en met een foto op haar pagina kon ik met Google achterhalen waar het moest zijn.

Ik zei tegen Paul dat als we terug komen uit Belgie ik daar graag een keer zou willen gaan kijken, maar toen we gisteravond in bed lagen, zei hij dat we vandaag wel even konden gaan; inpakken kan altijd nog.

Nu lagen we redelijk voor op ons schema, dus gingen we vandaag op pad.

Gisteravond lagen we dus al in bed en ´s ochtends ben ik niet al wakker, dus hadden we het nodige gepakt en meegenomen, maar even niet opgeschreven waar we nou precies moesten zijn.

Het eiland van Vila Franca stond op de foto, dus dat was wel een soort van indicatie en zo kwamen we bij het eerste strand waarvan je het eiland redelijk goed zou moeten zien, Praia doDegredo.

Hier moesten we een heel stuk naar beneden voordat we op het strand kwamen.

 We hadden al heel snel in de gaten dat dit niet het strand was waar we naar toe wilden, maar het was zeker 10 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren, dus gingen we eerst hier even rondkijken.

Het strand is opgedeeld in twee stukken; er zijn heel wat rotsblokken naar beneden gevallen die het pad geblokkeerd hebben, maar ze hebben er een klein pad naast gemaakt.

Halverwege het tweede stuk kwam een stroom water de berg af en omdat het vloed werd en je dan geen idee hebt wat de stroom op het strand zal gaan doen, zijn we niet verder gegaan.

Het was er heerlijk en we waren de enige op het hele grote strand.

We reden richting Vila Franca en op de kaart zag ik een klein strandje Praia do Corpo Santo, waar we vervolgens naar toe gingen.

Toen we bovenaan stonden zagen we dat dit inderdaad het ´strand´ was.

Piepklein en aangezien de vloed nu bijna op z´n hoogst was, kon je eigenlijk alleen maar op het lichte stukje lopen.

Ik trok mijn slippers aan, sjorde mijn rok een stuk omhoog en ben gewoon vrolijk door het water gaan lopen.

We vonden heel veel leuks, maar op een gegeven moment was er echt bijna geen ruimte meer om te lopen, dus besloten we om koffie te gaan drinken in de haven. 

Bovenaan het ´strandje´staat een (nu gesloten) toiletgebouwtje, dat aan beide kanten mooie murals heeft.

Ook op het terras waren we de enigen.

Paul zei dat we beter nog een half uurtje iets konden gaan doen voordat we weer naar het strandje zouden gaan en daarom besloten we de vrolijke mural in de haven te gaan bekijken.

Die zien we altijd vanaf het terras, maar zo van dichtbij bekijken was toch ook heel leuk.

Uiteraard vond ik dit het mooiste stukje. 

Weer terug op het strandje begon het inderdaad eb te worden en kwam er steeds meer strand vrij.

Er kwam ook steeds meer leuks tevoorschijn en steeds zei ik dat ik nog een keer heen en weer zou lopen en dat we dan zouden vertekken hahaha

Ik zag nog een Velella velella in het water drijven, maar even later lag hij op het strand. Ze gaan dood als ze lang uit het water zijn, dus heb ik hem gered door hem weer terug te gooien. 

Mijn rok was kletsnat en zelfs de onderkanta van mijn bloes, maar dat vind ik nooit zo heel erg, je moet er wat voor over hebben.

Nou vandaag geen Sinterklaas kadootjes, maar ongelofelijk veel kadootjes van de Oceaan.

Enorm veel seapottery, 

 

schelpen die we nog niet eerder hier gezien hebben,

en een halve marble (je moet klein beginnen :-)

We hadden meer dan een kilo! seaglass en daar zaten hele aparte stukken bij, zoals grijs, lavendel en piratenglas.

Thuis heb ik alles afgespoeld, gedroogd en weggelegd, als we terugkomen uit Belgie ga ik het allemaal wel eens uitzoeken (en weer terug naar dit strandje hahaha).

Het was een geweldig fijne dag.