Belgie dag 15

 Paul en Julian gingen in Brunssum bij een ´vliegervriend´ kijken naar zijn cockpit die nu klaar was en ik ging mee en zou dan wat rondkijken in Brunssum.

We besloten om ´s ochtends al te gaan en eerst een cacheserie te gaan doen in het Schutterspark. 

Dat bleek veel groter en mooier te zijn dan we hadden gedacht.

Er waren grote stukken heide waar je over een hoger aangelegd pad doorheen kon lopen 

Er  waren stukken bos en waterlopen

Een mooie grote vijver, een kinderboerderij en in de zomer is er vanalles te beleven voor het hele gezin.

Wij hebben een hele fijne wandeling gemaakt en leuke caches gevonden. 

Toen Paul en Julian naar K. gingen, ben ik het ´gezellige´ centrum van Brunssum gaan ontdekken...

Veel leegstand, grote stukken waar ze gebouwen weggehaald hebben en aan het werk zijn en totaal geen sfeer, ondanks de grote kerstbellen die overal stonden.

Gelukkig kan ik mezelf goed vermaken en ben nog wat caches gaan zoeken.

Terwijl ik rondliep viel mijn oog op deze, nog redelijk nieuwe, gevelsteen. Ik denk dat het de nieuwste is in mijn verzameling. 

Tenslotte keek ik nog rond op The War Cemetery en daar hebben Paul en Julian me opgehaald.

Vervolgens gingen we naar Valkenburg om daar te eten in ons favoriete Mexicaanse restaurant.

Het was drie jaar geleden dat we in Valkenburg waren en we herkende het nauwelijks. Parkeren is een (dure) ramp, maar het lukte ons om een plekje te vinden.

In het stadje zijn bijna geen winkeltjes meer, maar het lijkt een aaneengesloten rij van restaurants met buitenterrassen.  

We waren nog wat aan de vroege kant dus hebben we eerst even wat rondgekeken.

En toen zijn naar het restaurant gegaan.

Wij snappen dus werkelijk de lol niet van om buiten in de kou onder een deken en met je jas aan te gaan zitten eten, wij zaten fijn warm binnen in het hele gezellige en mooi gedecoreerde restaurant, waar het net was alsof we buiten aan een riviertje zaten te eten. 

Het eten is hier heerlijk.

In het weekend is er altijd buffet, maar ook in de hele maand december.

Er zijn heerlijke soepen en heel veel gerechten om uit te kiezen, maar er veel vleesgerechten zijn, krijg je,  als je vega eet, ook nog eens een heerlijke enchillada.

En dan is er ook nog het dessert-buffet....

Normaal eten we een zuiveltoetje, maar hier... 

We hebben echt heel lekker gegeten en dat was een leuke afsluiting van een gezellige dag.
 

Belgie dag 14

 In september gingen Paul en ik een middag cachen in het park van Tervuren.

We vonden 7 caches van een serie die uit 25 stuks bestaat en vandaag gingen we de rest van het rondje doen, maar dan wel op de fiets.

We parkeerden de auto weer aan de bovenkant van het park, bij een vijver, wat al gelijk een prachtig begin is. 

We fietsten voorbij de caches die we al gevonden hadden en kwamen langs de golfbaan in een woonwijk waar veel kerstversiering te zien was.

Paul zag deze grote Grinch en ik moest er natuurlijk een foto van maken. 

Dit was de mooiste cache van vandaag, hij doet tevens dienst als vogelvoederhuisje.

We fietsten over klinkerpaden, wat niet echt mijn favoriet is

door mooie holle wegen

en in een andere woonwijk kwamen we bij een boekentil, die ook een cache was.

Natuurlijk heb ik nog even bij de boeken gekeken, ik vond er een die ik wel wilde hebben  en aangezien ik altijd wel een boek meeneem voor zulke gevallen, kon ik ruilen.

Het is een schitterende omgeving en we hebben erg genoten van de mooie route, waar we zonder de caches nooit gekomem waren.

We waren laat thuis en hebben toen lekker (en makkelijk) frietjes gegeten.

´s Avonds heb ik mezelf bezig gehouden met het loggen van de caches, het uitzoeken van de foto´s en mijn dagelijkse to-do lijstje.
 

Belgie dag 13

 Julian was aan een nieuwe fiets toe en samen met Paul ging hij er een kopen.

Ik was eerst van plan om ook mee te gaan, maar besloot om thuis te blijven en in alle rust een aantal dingen af te maken die ik nog moest doen.

Ze waren pas tegen twee uur terug, maar wel met een mooie nieuwe fiets. 

We aten dus erg laat en daar kreeg ik hoofdpijn van, dus ´s middags een beetje rustig aan gedaan.

Paul en ik hebben alle boekenlijsten die op mijn pc stonden met een of ander programma vergeleken en nu heb ik nog maar één goede lijst over.

Daarna zijn we bezig geweest met de printers; de ene print geen dik papier, wat ik nodig had en de andere die dat wel doen heeft te lang stil gestaan en maakte hele lelijke prints...

Ik maakte nog de advent tangle van vandaag

En na het eten zag ik da La Brea hier op Netflix is, dus nu ik Poldark helemaal gezien heb, ga ik die nog een keer kijken in de hoop dat seizoen 3 ook snel te zien zal zijn.
 

Belgie dag 12

 Julian moest bij de fietsenmaker zijn en Paul ging met hem mee.

Omdat de kringloopwinkel naast de fietsenmaker is, ging ik ook mee en werd het een familie-uitstapje :-)

In vergelijking met Nederland is deze (keten) kringloopwinkel heel stevig aan de prijs, dus ik koop nooit zoveel boeken als ik wel zou willen, maar ik kwam toch met een leuk stapeltje thuis. 

Opeens viel mijn oog op het bovenste boek, tja dat kon ik niet laten liggen hahaha

De oudbolligheid druipt eraf, maar ik heb nog nooit een boek gezien met mijn naam, misschien ga ik het zelfs wel lezen.

Van de blauwe fles heb ik het label en koortje afgehaald en die staat nu in het toilet, voor een beetje kleur.

Maar de beste vondst was de splinternieuwe rolodex voor maar 2 euro!

Nu kan ik weer heel wat kaartjes knutselen.

Weer thuis kwam ik erachter dat bij het overzetten van mijn boekenlijst op mijn telefoon(wat Paul altijd voor me doet) ik ineens verschillende documenten had, waardoor de lijst op mijn telefoon niet meer klopte en ik al een paar boeken had meegenomen die ik toch al bleek te hebben.

Dus de rest van de middag heb ik mezelf bezig gehouden met die lijst weer koppend te krijgen.

We aten lekker makkelijk, want gisteren had ik een grote pan erwtensoep gemaakt, die een dag later altijd nog lekkerder smaakt.

En terwijl Paul en Julian ´vliegeravond´ hadden heb ik fijn naar de kerstaflevering van The Masked Singer zitten kijken.
 

Belgie dag 11

 

Vandaag stond voor het grootste gedeelte in het teken van dit rode boekje.

We wonen inmiddels al 27 jaar niet meer in Nederland en in die tijd hebben we het al een aantal keren moeten verlengen.

Julian, Jasmine en ik hadden paspoorten die op dezelfde datum vervangen moesten worden, dus dat werd altijd een familie uitstap.

De eerste keer moesten we naar de ambassade in Antwerpen, maar de tweede keer deden die dat niet meer en moesten we naar het consulaat in Brussel.

Dat ging allemaal redelijk vlot, je maakte een afspraak, kwam binnen met je paspoort en foto´s en na een aantal dagen kon je je paspoort ophalen.

De derde keer kon het helemaal niet meer in Belgie en moesten we naar Maastricht toe.

Ook dat ging op dezelfde manier, afspraak maken, foto´s en paspoort brengen en een week later kon je weer naar Maastricht om je nieuwe paspoort op te halen.

Gelukkig is toen gewijzigd dat je het om de vijf jaar moest vernieuwen, maar hoefde dat pas na 10 jaar.

En dat is nu dus het geval. 

Jasmine heeft die van haar al verlengd omdat ze voor Japan een paspoort nodig had dat nog minimaal 6 maanden geldig moet zijn, maar Julian en ik moeten voor eind maart verlengen.

We hebben er geen moment aan gedacht dat het nu anders zou gaan dan alle andere keren, maar er is toch  toch even flink wat gewijzigd...

We moeten nu weet ik het hoeveel papieren overleggen, dat moet digitaal ingezonden worden en als het dan goedgekeurd is kun je kun in Maastricht of Breda over 10 weken!!!  al een afspraak maken.

Nu hadden we de terugreis nog niet geboekt omdat we niet wisten wanneer mijn paspoort klaar zou zijn, maar om hier nou zolang nog te blijven zien we niet zitten, dus zijn we naar andere grensgemeenten gaan kijken.

Het grote probleem zijn de vele files en als we bijvoorbeeld richting Nijmegen moeten is dat bijna niet te doen op een doordeweekse dag.

Paul is bijna de hele dag bezig geweestmet bellen en scannen en nu hebben we voor 13 januari een afspraak in Sluis...

Je kan maar ergens druk mee zijn. 

 

Belgie dag 10

 Nadat we ´s ochtends bezig geweest waren met allerlei dingen zijn we na de lunch een paar caches in de buurt gaan zoeken.

We zijn al ontelbare keren langs deze kerk gekomen, maar nog nooit hadden we gezien dat er een pad naast is dat om het militaire terrein heen gaat.

Zo ontdekken we ook in onze vertrouwde omgeving toch steeds weer nieuwe dingen.

Boekentillen vind ik altijd erg leuk.

In Wallonie zie je ze veel, maar in onze omgeving (nog) niet, dus toen ik een cache zag die bij een boekentil moest liggen, wilde ik natuurlijk even gaan kijken. 

Ik had een boek meegenomen voor je weet nooit, en dat kwam goed van pas want ik heb het geruild voor dit boekje over paddenstoelen.

En de hele avond hebben we in een heerlijk ruikend huis gezeten, want Julian ging Gingerbread poppetjes bakken; en lekker dat ze zijn!

 

Belgie dag 9

 In december doe ik altijd erg graag een of meerdere (advent) challenges en maak ik nu al voor de 18de keer een December Daily, maar als je dan een dagje weg bent, zoals gisteren, moet alles wel ingehaald worden.

Daar ben ik het grootste gedeelte van de dag mee zoet geweest op mijn kamer, lekker warm bij de verwarming. 

Er moesten nodig boodschappen gehaald worden en daarom gingen Paul en Julian naar AH in Zaventem.

Ik had  de boodschappenlijst uitgetypt in volgorde van de winkel, wat het makkelijker maakte voor hun.

Julian wilde graag een hartige pompoen-courgette-aardappel-feta taart maken voor het avondeten, dus dat scheelde mij weer koken.

De hartige taart was heel erg lekker. 

´s Avonds ben ik aan een nieuwe snowglobe begonnen en heb ik nog een aflevering van Poldark gekeken. 

Belgie dag 8

 We gingen een dagje naar Namen.

Daar zijn we al zo vaak geweest en we parkeren dan altijd in de parkeergarage bij het station, dus daar reden we nu ook als eerste naar toe, maar de parkeergarage was niet meer toegangkelijk...misschien gaan ze hem renoveren of afbreken, maar nu moesten we op zoek naar een andere parkeerplaats.

Aan de andere kant van de sporen is een nieuwe parkeergarage, maar om daar te komen vanaf het punt waar we waren was nog niet zo eenvoudig.

We zagen ongeveer de halve stad, maar kwamen uiteindelijk in de nieuwe parkeergarage, die niet alleen afgesloten was met slagbomen, maar ook nog eens met een grote metalen poort.

Daarna moesten we helemaal omlopen om weer in de stad te komen en toen waren we wel aan koffie toe.

Omdat we vandaag vieren dat we 43 jaar geleden zijn gaan samenwonen, namen we daar een lekkere punt taart bij.

In de stad was het volop Kerst overal.

Namen heeft ook veel murals, vandaag gingen we nog wat labcaches doen, maar we willen ook nog eens de muralroute gaan wandelen.

De eerste labcache bracht ons langs 5!!! kerken in het centrum, in het kader van je kunt geen kerken genoeg hebben....

In het centrum was ook een ijsbaan, met deze leuke notenkrakers bij de ingang.

De inwoners van Namen hebben de naam traag te zijn, vandaar de bijnaam slakken. Hier en daar kom je dan ook slakken in de stad tegen.

Nog een kunstproject zijn stoelen met gedichten erop die verspreid door de stad staan.

We wandelden over de voetgangersbrug over de Maas naar de wijk Jambes, waar we een vraag voor een labcache zochten en toen we terugliepen hadden we een mooi uitzicht op de Citadel.

Beneden bij de brug was een klein parkje met een reuze grote bank erin, het was een grappig gezicht als er mensen op zaten, dat leken wel kaboutertjes.

Een binnenvaartschip dat vanaf de Sambre de Maas op vaart.

Er was ook een hele kleine kerstmarkt, waar eigenlijk alleen maar eten en drinken te koop was (tegen woekerprijzen).

Achter de kerstmarkt staat het bekende beeld van Djoseph èt Françwes met hun slakken; daar ga ik ook altijd even een foto van maken.

En ja hoor, ook hier weer een levensmoeie toerist die op de muur van de Citadel een selfie ging maken.

We zijn maar niet blijven kijken, als we op het nieuws horen dat er iemand te pletter is gevallen, dan weten we dat hij het was.

In het Louise-Marie parc waren we nog nooit geweest en het was jammer dat het al donker begon te worden. Hier gaan we een volgende keer zeker eens kijken.

We waren van plan om ergens te gaan eten, maar ik was doodmoe van de hele dag in de stad rondsjouwen en had meer zin om gewoon rustig thuis te gaan eten, dus wandelden we terug naar de parkeergarage.

En daar begon de zoektocht naar een betaalautomaat, die was dus nergens te vinden.

Paul is de hele parkeergarage doorgelopen en ik bleef in de auto zitten, die ik met mijn sleutel op slot deed.

Uiteindelijk bleek dat de betaalautomaat tussen de poort en de slagboom stond, dus Paul reedt de poort uit en wilde betalen, maar het apparaat had geen zin in zijn bankkaart.

Achter ons ontstond een file van forensen die of een abonnement hadden of er met een treinkaartje uit konden rijden, dus ik zei dat Paul de auto beter tegen de slagboom aan kon zetten, zodat iedereen eruit kon rijden via de andere slagboom.

Dat deed hij, maar hij zei dat zijn kaartje nog in de machine zat, dus ik sprong uit de auto om dat te pakken.

Na nog een paar keer proberen lukte het betalen en konden we eindelijk naar huis.

 

Daar aangekomen wilde ik mijn sleutel pakken, maar die had ik niet meer...

Die was van mijn schoot gevallen toen ik uit de auto rende om het bankkaartje te pakken...

Nu zit er aan de autosleutel alleen de huissleutel en het sleuteltje voor de brievenbus en daar hadden we wel reservesleutels voor en omdat nergens te achterhalen was van wie die sleutels zijn, was ik ook niet echt gestressed.

Maar onze auto is al oud en Paul wist niet of er nog sleutels bijgemaakt konden worden, dus die wilde na het eten terugrijden om te kijken of de sleutels er nog zouden liggen.

Zo gezegd zo gedaan, wij naar het eten weer op een heen en weertje naar Namen.

En het geluk was met de domme (ik) want ze lagen er nog rustig op me te wachten.

Nou dat was weer een apart einde van een fijne dag. 

 

Belgie dag 7

 ´s Ochtends heb ik me weer bezig gehouden met waar ik mezelf iedere ochtend mee bezig hou; logjes, foto´s, tangle enz.

Na de middag wilde ik er wel even uit en gaan cachen.

Mijn oog was op een serie in Pellenberg, die heel veel favoriete punten had, dus die wandeling gingen we maken.

Het was heel rustig in dit stukje bos, heel af en toe zag je iemand die een hond aan het uitlaten was. 

Er waren niet veel paddenstoelen, maar ik zag deze echt judasoor vraag me dan af of er ook onecht bestaat :-)

Toen we weer een weg naderde zag ik in de verte iets waarvan ik dacht/hoopte dat het een boekentil zou zijn,  helaas...

Behalve in het bos, bracht de wandeling ons ook langs de rand van enorme velden,

om daarna weer terug het bos in te gaan.

Ik moest erg lachen bij het zien van deze picknicktafel, als je op de banken gaat zitten moet je met je armen boven je hoofd de spullen op de tafel pakken.

Het was een fijne wandeling en we hebben heerlijk een frisse neus gehaald.

De caches waren allemaal buitengewoon mooi gemaakt; allemaal kastjes met lego(achtige) diertjes erin, wat een werk zit hierin. 

Weer thuis dronken we lekker warme thee en als toetje bakte Julian heerlijke wafels, dat kan hij als de beste.