Lockdown dag 193

 Het enige "spannende" vandaag is dat Belgie na 493 dagen eindelijk een regering heeft!

We zijn benieuwd wat dat weer gaat brengen.

Lockdown dag 192

 De weerman zat er weer een helemaal naast met al zijn buien, hier was het heerlijk weer en daarom zijn Paul en ik tussen de middag een heerlijke boswandeling gaan maken.

We gingen kijken of we vliegenzwammen konden vinden; maar helaas.

Maar er waren genoeg andere dingen te zien, zoals deze slak, dat oranje stak zo mooi af tegen het bruin van de boomstronk.

We zagen kapotgeregende paddenstoelen.

Door de vele regen van de afgelopen dagen waren er hier en daar wat plassen waarin de bomen zo mooi weerspiegelde.

De bladeren beginnen herfstkleuren te krijgen.

En we zagen ook paddenstoelen die niet kapot waren

Het was heerlijk in het bos en het is zo jammer dat je geen geur kunt fotograferen, want het rook er zo heerlijk naar de herfst.
 

Lockdown dag 191

 Voor het eerst sinds een hele lange tijd heb ik de was weer eens binnen moeten hangen, het regende en regende en er kwam geen eind aan.

Wel goed voor de bamboe, die heeft een enorme opdoffer gehad van deze droge periode, maar nu zien we  toch steeds meer groene blaadjes tevoorschijn komen.

Bamboe is heel veerkrachtig, dus we hopen dat het er weer helemaal bovenop komt.

Voor Paul was het vandaag een lange werkdag.

Nu de Mazouttank goedgekeurd is, kon er nieuwe mazout geleverd worden en die zou vandaag komen tussen 6.00 en 12.00.

Paul was dus om 6 uur al beneden en is ook vrij snel aan het werk gegaan. De mazout werd om 7.15 geleverd, dus hij is niet helemaal voor niets vroeg opgestaan.

En toen hoorde hij 's middags dat ze om 17 uur nog een of andere presentatie kregen.

Dat duurde en duurde en uiteindelijk is hij maar gaan eten met de koptelefoon op zijn hoofd :-)

En omdat het nu een stuk kouder is hebben we de herfstdelen van onze nieuwe dekbedden op ons bed gelegd, eens kijken of dat lekker zal slapen.

Lockdown dag 190

 Mijn haar is al heel lang niet meer geknipt en had een heleboel dode punten.

Het groeit hard en viel inmiddels in de categorie "Van achter een lyceum van voren een museum", ik was het echt meer dan beu en daarom had ik aan Paul gevraagd of hij het wilde knippen.

Omdat Paul lang is en het me niet zo'n goed idee leek als hij zowat op de grond moest gaan liggen ben ik op het hoge aanrecht gaan zitten.

Om te beginnen heb ik er 3 cm af laten knippen, ik wilde eerst wel even zien hoe dat zou gaan :-)

Dat ging goed dus zei ik doe nog maar 5 cm.

Ik heb vrij makkelijk haar dat als het droog is een stuk korter is door de slagen die erin zitten, en dat ziet er nu zo uit.

Het had nog wel wat korter gekund, maar het is een heel stuk beter dan hoe het was en ik ben er heel blij mee.

Volgende week gaan we verven :-)

Lockdown dag 189

 Nadat ik me eergisteren nog in moest smeren met zonnebrandcreme was het vandaag koud.

Ik heb altijd moeite met hele grote temperatuurschommelingen en kon het niet echt warm krijgen en daarom ben ik in de kamer gaan zitten lezen, daar scheen de zon door de ramen en was het nog enigszins lekker.

Ik had mijn voeten nog niet eens op de bank gelegd of Mandu stond al te wachten om op schoot te kruipen en zo hebben we een hele poos gezeten.

's Middags ben ik ook niet aan iets begonnen want Delhaize zou komen, dus heb ik nog verder gelezen (komt er tenminste schot in een boek van 600 pagina's), maar al wie er kwam, geen Delhaize.

In de koelkast lagen nog 2 pakjes balletjes die op moesten en ik was van plan om daar worteltjes bij te eten, die bij de boodschappen moesten zitten, maar het werd later en later en toen het tegen zes uur liep en Delhaize nog steeds niet geweest was heb ik de balletjes gebakken en aten we "broodje bal".

Uiteindelijk is Delhaize dan toch nog gekomen om 18.30 en toen was het ook net even droog, dus konden we de boodschappen buiten wassen.

Daarna hebben we nog wat rondgerommeld en toen ging Paul een film kijken en ben ik mijn bed ingedoken om verder te lezen.

Nog voordat ik bij de deur van onze slaapkamer was stonden zowel Maui als Mandu daar al met hun snuitjes tegenaan dus die zaten op de kamer zodra de deur open ging.

Het allerliefste zouden ze bij me op bed kruipen, maar een kat en een waterbed is nou niet echt een briljant idee dus moest Maui genoegen nemen met mijn stoel, waar hij heerlijk gelegen heeft.

Het was een "bruisende" dag :-)

Lockdown dag 188

 Vorig jaar hadden we het plan om dit voorjaar het stukje tuin voor het zwembad aan te pakken, maar door Parijs en corona is dat in de ijskast gezet.

Toen ze hier bezig waren met het riool, zag Paul op de auto dat ze ook terrassen aanleggen, dus maakte hij even een praatje over onze tuin.

Achter het huis liggen veel tegels los of zijn kapot en daar moeten ook nieuwe komen en daarom hebben we besloten om gewoon de alle tegels die er nu liggen te vervangen en er een geheel van te maken.

Nu hadden we al eens voor tegels gekeken bij het grootste bedrijf in de hele omgeving, maar dat was ook alweer ruim een jaar geleden en daarom gingen we vanmorgen er opnieuw kijken.

Het was koud en iedereen moest werken, dus er was helemaal niemand en zo konden wij rustig tegels uitzoeken.

Dat is goed gelukt, we hebben een hele mooie tegel gevonden.

Het tegelbedrijf zit langs de vaart en alle leegstaande oude fabrieksgebouwen aan de Vaartkom worden geleidelijk aan afgebroken en vervangen door appartementen.

Toen we voor het stoplicht stonden te wachten zag ik aan een van de oude gebouwen die er nog staat een maanmannetje hangen :-)

Natuurlijk werd toen net het licht groen, maar er stond niemand achter ons, dus kon Paul even blijven staan en maakte ik uit het raampje deze foto.

Langs de oprit van de Vaartkom staan allemaal bomen, maar dit was de eerste keer dat alle kleine sierappeltjes me opvielen.

Weer thuis moest er natuurlijk nog wel het een en ander aan huishaten worden gedaan.

En na een aantal weken vakantie is The Show Must Go On weer terug en heb ik vanavond naar 

FAME the Musical gekeken.

Daarna heb ik ook nog naar The Masked Singer gekeken, omdat ik het wilde zien voordat ik ergens zou lezen wie degene was die ontmaskerd werd.

Het was dus een heerlijke muzikale avond.

Lockdown dag 187

 Vanmorgen kwam er iemand om de mazouttank te keuren.

Eigenlijk hoefde dat pas half december, maar Paul had zoiets van stel dat hij dan afgekeurd wordt, dan moeten we binnen 6 weken iets anders regelen, in de winter en als het dan door Corona allemaal extra lang duurt zitten we in de kou.

Dus had hij voor vandaag een afspraak gemaakt en hij is weer voor 5 jaar goedgekeurd, dus dat was wel heel fijn!

 

Ik heb vandaag een begin gemaakt met het opruimen van het krat met knutselspullen uit Parijs.

Dat staat nog steeds in mijn kamer, maar ik zie ons niet meer terug gaan, dus moet alles een plekje krijgen hahaha.

Ik bleek veel meer stickervellen van de Action te hebben als ik dacht en die heb ik nu allemaal mooi in een map gestopt.

Vanavond aten we red-wat-groenten-curry; ik had een stuk bloemkool, een paprika en een tomaat over en dat heb ik allemaal in een curry gestopt.

Vanavond in het journaal hoorden we dat de premier in het parlement gezegd heeft dat er waarschijnlijk zeer binnenkort verstrengingen aan zullen gaan komen: 1 dag nadat ze de versoepelingen aangekondigd heeft...this is Belgium.

Lockdown dag 186

 Vandaag was het alle slaapkamers extra poetsen, caches loggen, foto's uitzoeken en logjes maken én kijken naar de persconferentie van de Veiligheidsraad

Ik heb 40 minuten naar de tweetalige toespraak zitten luisteren en was daarna totaal verbijsterd.

Naderhand waren er ontzettend veel reacties te lezen en de volgende twee vatten het voor mij het beste samen:

 - Zoals het past in het land van het surrealisme worden regels versoepeld wanneer corona epidemie exponentieel toeneemt (Paul de Grauwe)

 

- Voor wie de veiligheidsraad zou gemist hebben, ziehier het nieuw systeem (Wouter Duyck) 

Lockdown dag 185 - Linter

 Het zou vandaag de laatste mooie nazomerse dag zijn en aangezien Paul nog 27 vrije dagen heeft had hij vandaag vrij genomen, zodat we er nog een dagje op uit konden.

Toen we rolluiken open deden zagen we weinig van het mooie weer, we zagen sowieso weinig want er hing mist :-)

Ons plan was om vandaag naar Linter te gaan om daar een cacherondje van 40 caches te gaan doen.

Zulke rondjes in Vlaanderen zijn altijd vrij populair en druk, maar nu iedereen weer aan het werk is en alle scholen sinds gisteren weer begonnen zijn, hoopten we dat het er nu rustig zou zijn (wat ook zo bleek te zijn).

We ontbeten, verzamelde alle spullen, Paul deed de fietsen op de auto en toen we klaar waren om te vertrekken was het zicht bij ons in de straat al een heel stuk beter, dus gingen we op weg.

Op de snelweg was het zicht goed, daar hing de mist een meter of 5 boven de weg.

In Linter was het dan weer wel mistig, vooral in de velden.

We parkeerden op het erf van een boer en omdat het vrij koud was trok ik een extra bloesje en vest aan.

Ik vind mist, zolang het niet potdicht is, toch wel wat hebben.

Nadat we vijf caches gezocht hadden kwam het zonnetje voorzichtig te voorschijn.

En nog een paar caches verder scheen het volop over de boomgaarden en kon mijn vest uit.

In Gussenhoven kwamen we bij een begraafplaats om daar  een cache te zoeken, die in de met klimop begroeide toegangspoort moest zitten

Gelukkig las ik in de beschrijving dat een hoop mensen opmerkingen maakten over de wespen die in de klimop zaten, dus daar zijn we niet aan begonnen.

We keken wel even rond op de begraafplaats die heel erg klein, misschien wel de kleinste die ik ooit heb gezien.

Dit beeldje op een graf sprong er echt uit.

Aan de overkant van de begraafplaats was een school en net voor het hek bij de ingang stond een beeldje op een hoge sokkel.

Ik ging even kijken wie het was en het bleek Saint Michael te zijn.

We moesten een stukje omrijden om op een voetweg te komen die achter de begraafplaats uitkwam en daar was het erg mooi.

In de beschrijving van het rondje hadden we al gelezen dat je op een stuk langs 4 caches niet kon fietsen en dat was dus hier.

Gelukkig waren de hekjes hier wel zo gemaakt dat je er wel met de fiets doorheen kon.

Met de fiets aan de hand wandelden we langs weilanden met koeien, over houten balkenbruggetjes, en door dichtbegroeide paden

met af en toe mooi uitzicht op de velden.

Aan het eind van dit pad kwamen we weer op een weggetje en gingen we de eindeloze velden in.

Die waren voornamelijk begroeid met kleine groene plantjes; de app vertelde me dat het witte mosterd is.

De tocht heet bloesemtocht Linter en komt langs heel wat boomgaarden.

Hier waren de bomen leeg, dat het een perenboomgaard is zagen we aan een aantal peren die nog op de grond lagen weg te rotten.

Deze streek is enorm populair in de bloesemtijd, maar dit jaar was het verboden terrein wegens de coronacrises.

Hier reden we naar zo'n beetje het hoogste punt in de omgeving

Het was een heerlijk plekje waar we broodjes gegeten hebben terwijl we fijn in de schaduw van een paar grote bomen zaten en uitkeken op het kapelletje.

Er stond ook bank/kunstwerk, de bloem in de cirkel is appelbloesem.

Ik vond de schaduw erbij erg mooi.

Aan de overkant van dit plekje is inderdaad een appelboomgaard, waar aan het begin een boompje met sierappeltjes staat.

Het was inmiddels nu zo warm geworden dat ik mijn bloesje ook uit kon doen en ons ingesmeerd heb met zonnebrandcreme!

Terwijl we verder fietsten kwam er een reiger voorbij vliegen en in het veld ging staan.

Ik stopte om een foto van hem te maken en terwijl ik naar hem stond te kijken keek hij naar mij :-)

Het is dat ik niet van appels hou, maar anders zou de verleiding om er eentje te plukken toch wel heel erg groot zijn hier in deze boomgaard met zulke grote, mooi gekleurde appels.

Terwijl we fietsten zagen we af en toe heel in de verte de kerk van een of ander dorp.

Hier was de tocht halverwege en reden we weer langzaamaan in de richting van het beginpunt.

We hadden nog wel zin om een broodje te eten, maar bankjes waren er niet langs de route en omdat we hier al konden zien dat we steeds in de zon zouden blijven, zijn we om de hoek in de schaduw van een boom gaan zitten en hebben we daar nog wat gegeten.

Daarna gingen we weer verder en kwamen we langs vrolijke gele velden

En toen was het mooie gedeelte van de tocht over en kwamen we in Neerhespen, waar heel wat caches langs de drukke weg lagen.

Ik was druk bezig met opstappen en had deze uil helemaal niet gezien, maar gelukkig had Paul hem wel gespot en kon ik er toch een foto van maken.

Direct buiten het dorp kwamen we weer bij een boomgaard, maar helaas ging onze route niet over het smalle pad, maar verder langs de drukke weg.

Het enige mooie punt daar was de cache bij de Grote Gete.

En na nog een aantal caches gevonden te hebben waren we weer terug bij de parkeerplaats en daar zag het er nu toch een stuk vrolijker uit dan vanmorgen.

Het was voor een groot deel een fijne fietstocht, vooral dat er overal verharde wegen waren vond ik erg fijn.

Het laatste stuk vonden we jammer, want het is niet fijn om op een weg te rijden waar veel versmallingen gemaakt zijn en iedereen nog even extra hard rijdt om vooral maar als eerste daar door te kunnen rijden, maar we zijn veilig en wel weer bij de auto aangekomen.

Het was inderdaad redelijk rustig onderweg, we hebben wel een aantal andere fietsers gepasseerd en zijn 1 stel cachers  tegengekomen, maar die liepen de tegenovergestelde kant op, dus dat was wel zo prettig.

Al met al was het een fijne, laatste zomerse dag.