zaterdag 29 februari 2020

Parijs 29 februari

Op deze schrikkeldag gingen Jasmine en Wim al vroeg op pad want ze hadden kaartjes voor de Eiffel Toren.
Paul heeft ze even richting de Seine gebracht en toen hebben we lekker rustig aan gedaan hier in het appartement.
We dronken koffie uit het nieuwe, door Jasmine meegesleurde, koffiezetapparaat en deden boodschappen bij de Monoprix.
Na de lunch wandelden we door Jardin du Palais Royal en daar stonden tot onze verbazing de bomen volop in bloei.
Ze waren bezig om een tent van de Fashion Week af te breken.
 maar daar konden we omheen lopen en zo de bomen beter zien.
 We liepen via Bourse de Commerce 
 naar Les Halles.
Voor Ëglise Saint Eustache een grote groep geocachers voor het Leap Day Event.
Het duurde een half uurtje, we aten een koekje en kregen wat info over caches en gingen ook nog op een groepsfoto.
 Hierna deden we wat inkopen bij de Hema en liepen we door naar île de la Cité om daar verder te gaan met de Adventure Labcache waar ik gisteren aan begonnen was.
We gingen verder bij Tour de l'Horloge.
Toen we daarvandaan Quai de l'Horloge opliepen zag ik een theezakje op straat liggen en daar moest ik een foto van maken voor mijn Scavenger boekje. Dit was nou een onderwerp waarvan ik niet had gedacht om er eentje op straat te vinden, dus het was een leuke verrassing.
 We kwamen op Place Dauphine waar ik deze foto maakte van het mooie gebouw van Court d'Appel.
 Vervolgens wandelden we via Quai des Orfèvres
 over Pont Saint-Michel naar linkeroever.
Het water staat echt heel hoog de afgelopen dagen.
 Nog een laatste blik op de Notre Dame voordat we de metro in gingen om naar huis te gaan.
 Daar hebben we thee gedronken en rondgerommeld en toen het etenstijd was zijn we naar onze pub gegaan.
Het was er weer behoorlijk druk en daarom zaten we nu in het tweede zaaltje boven, op heerlijke stoelen met boven ons een boekentil :-)
Jasmine en Wim kwamen langs om de sleutel van het appartement te halen.
 Die hadden vandaag 22 kilometer gelopen en konden geen stap meer zetten :-)
Ze zijn in bed gaan liggen en hebben op een gsm de DaVinci Code gekeken.
Wij hebben verder gewoon lekker ons eigen ding gedaan.

Parijs 28 februari

 Tussen de middag hoorden we ineens een heleboel sirenes en toen we uit het raam keken zagen we nog net de achterkant van een brandweerwagen waar een stuk of zes brandweermannen uit kwamen.
Ze haalden trolleys met slangen tevoorschijn en sloten die aan en rolden nog meer slangen af en toen net zo plotseling als ze gekomen waren begonnen ze ook weer alles op te ruimen ???
Paul ging terug naar zijn werk en toen zag hij dat er wel 5 brandweerwagens achter elkaar stonden, dus er zal toch ergens wel iets aan de hand geweest zijn, maar misschien was deze laatste wagen wel te laat.
 Ik wilde een Adventure Labcache gaan doen op Île de la Cité en had een mooie route uitgestippeld, waarbij ik nog wat andere dingen zou doen, maar toen ik in de metro zat en dichtbij genoeg was dat de locaties aangeklikt konden worden, zag ik dat ze in een vaste volgorde gedaan moesten worden en dat die anders was dan mijn route.
Gelukkig zag ik het nu zodat ik nog twee haltes met de metro verder kon en dat niet hoefde te lopen.
Via île Saint Louis liep ik naar Île de la Cité
Vanaf deze kant van de Seine had ik een heel mooi uitzicht op Hôtel de Ville.
 De eerste locatie was bij École National Magistrature en toen begon het appen.
Af en toe krijg ik er wat van, dan ben ik nog niet de straat op of dan heeft er wel iemand van de Happy Family iets, of ze hebben allemaal iets.
Vorige week dacht ik van laat maar gaan, ik kijk wel als ik thuis ben en toen bleek Paul me dringend nodig te hebben i.v.m. de appartementen, dus dan kijk ik toch maar.
 Ik wandelde verder naar de volgende locatie en kwam langs een bloeiende magnolia
 en deze vrolijke uitstalling bij een restaurantje
 en ik zag een Invader.
 De app van de Labcaches vreet enorm veel stroom en ik had de batterypack niet meegenomen, dus toen ben ik halverwege gestopt en naar het tweedehands boekenwinkeltje gelopen, zodat ik mijn boekenlijst op mijn telefoon nog kon raadplegen.
In de boekenwinkel ben ik een heerlijke poos zoet geweest.
Daarna had ik geen zin om twee keer over te moeten stappen, dus ben ik naar rechteroever gelopen om daar op de metro te stappen.
Het water in de Seine stroomde ontzettend hard, dit binnenvaartschip kwam nauwelijks vooruit.
 Op Pond Neuf heb ik dit kunstwerk al verschillende keren vanuit de metro gezien, nu stond ik op het perron ervoor.
Deze vier boeken heb ik gekocht om te knippen en te plakken; twee ervan hebben mooie plaatjes, de andere twee heb ik gekocht pagina's uit te scheuren en de kaften.
 Ook vond ik nog 3 boeken om te lezen.
 Na het avondeten zijn Paul en ik naar Gare du Nord gegaan om Jasmine en Wim op te halen, die komen een weekendje Parijs onveilig maken.

donderdag 27 februari 2020

Parijs 27 februari

Toen ik vanmorgen opstond hingen er overal natte kleren van Paul, die heb ik eerst maar eens even op het rek gehangen.
 De afgelopen twee weken was weer een heel gezeur met de appartementen. Zo bleek dat dit appartement helemaal niet verbouwd gaat worden, maar dat er op 12 april andere mensen in komen die hier voor langere tijd blijven.
Ik kan me heel goed voorstellen dat als die mensen weten dat ze op dit adres komen te wonen, ze die niet ergens anders naar toe verhuizen, maar wees dan gewoon eerlijk en kom niet met een verzonnen verhaal over verbouwingen.
De bazen van Paul vonden het belachelijk dat hij moet kiezen maar verder geen info krijgt waaruit hij dan kan kiezen en het is heel hoog gegaan, maar de Goden van huisvesting hielden voet bij stuk, Paul mag blij zijn dat hij als geen expat een appartement krijgt en hij ziet het wel als hij er komt, alsof ze het zelf moeten betalen...
Het moet toch heerlijk zijn voor zulke sneue figuren om zich toch nog ergens machtig te kunnen voelen.
Het verhuurbureau heeft ook nog geprobeerd, die waren verbaasd omdat ze een van de twee appartementen niet eens in portefeuille hadden, dus daardoor dachten we dat het dan misschien toch een nieuw appartement zou zijn in het gebouw dat ze aan het verbouwen zijn.
Gisteravond kwamen we er lang en toen kwamen er mensen naar buiten, Paul vroeg of er appartementen waren, maar ze vertelden dat het allemaal kantoren werden en dat de appartementen  aan de rechterkant van de straat waren.
Toen is Paul vanmorgen in alle vroegte, door de stromende gietregen (vandaar alle natte kleren),even op de bouwplaats gaan vragen en inderdaad het gebouw heeft niets met zijn werkgever te maken.
Gisteravond hebben we Google maps nog eens uitgebreid bestudeerd en in 3D gekeken waar de appartementen kunnen zijn en zoals we het kunnen zien zijn ze in beide straten ergens weggestopt.
Omdat we eigenlijk binnen 3 dagen hadden moeten beslissen en het nu al 2 weken aansleepte, moesten we dus vandaag zeggen waar we naar toe gaan en toen hebben we de beslissing genomen om in deze buurt te blijven (rode stip op het kaartje in het andere logje).
Eind volgende maand gaan we dus verhuizen en gaan we in een impasse zitten lol
Die ziet er zo uit

We vermoeden dat het appartement in het grijze stuk midden op de foto is, maar dat weten we dus niet: verrassing!
Als we hier wonen kunnen we boodschappen doen bij 'onze eigen' Monoprix of eentje 350 meter de andere kant op die ook een heel ruim assortiment heeft, bij het andere appartement waren alleen maar 2 hele kleine supermarkten die meer gericht zijn op mensen die niet zelf eten maken.
Hier lopen we bijna zo de metro in waar verschillende lijnen zijn en ook de trein is vlakbij
en deze buurt vinden we leuker en vertrouwder, het is toch een beetje onze buurt geworden.
En dan gaan we nu weer verder met genieten van Parijs vanuit ons poppenhuisje.

woensdag 26 februari 2020

Parijs 26 februari

 Na de lunch wandelde ik even naar het poppenhuiswinkeltje in de Passage Jouffroy en onderweg zag ik weer leuke dingen, zoals deze Hollandse klompen.
 Deze deurknop vind ik heel erg mooi.
 En deze twee theetantes in de etalage van een kruidenwinkeltje vind ik helemaal geweldig leuk, jammer dat de ruit zo spiegelde.
 In Galerie Vivienne keek ik een hele poos bij alle leuke kaarten die ze hier verkochten.
 Ik wilde nog even een Monoprix in de buurt van Bourse bekijken en daarna wandelde ik door Rue des Colonnes
 In Rue de Richelieu zit ook een Lego Store en daar was een hele leuke Harry Potter etalage gemaakt.
 In het poppenhuiswinkeltje heb ik een hele tijd rondgegeken.
Julian had mijn aantekenschrift meegenomen, dat had ik in mijn tas gestopt om te kunnen kijken wat ik zoal nog hebben wil, maar echt handig was dat niet, toch maar thuis een keer een lijstje maken.
 Maar ik heb toch wat leuke dingen gekocht.
 Paul was erg laat thuis omdat hij op zijn baas moest wachten die in bespreking was, omdat hij niet wist hoe laat hij thuis zou zijn, had ik nog geen eten gemaakt en toen hij pas om half acht thuis kwam zijn we naar de pub gelopen om daar te gaan eten.
Helaas zat het daar stampvol en wisten ze niet hoelang het zou gaan duren voordat er een tafeltje vrij zou komen, dus toen zijn we naar Chipotle gelopen en zo aten we pas om acht uur, maar het was wel weer heel lekker.

dinsdag 25 februari 2020

Parijs 25 februari

Vanmiddag nam ik de metro naar
 om even naar de Action te gaan.
Eigenlijk wilde ik naar een andere Action toe, omdat het hier de vorige keer zo'n enorme chaos was, maar ik wilde niet al te ver lopen vandaag en de andere Actions waren toch wel een kwartier of verder lopen vanaf de metrohaltes.
Bovendien zou het gaan regenen en dan is op je bootschoenen lopen ook niet echt fijn, dus deze ging in de herkansing.
Nou geweldig hoe mooi alles opgeruimd was, alles lag keurig netjes in de vakken, niets meer op de grond, dus blij dat ik toch nog een keer gegaan ben.
Zeker toen ik weer uit de Action kwam en het buiten zag waaien en hozen. Hier kun je tot op een meter of 30 redelijk droog naar het metrostation lopen.
 Mijn aankopen van vandaag.
 Paul en zijn collega's moeten vanaf gisteren elke dag 's avonds hun laptop mee naar huis nemen, want ze houden er rekening mee dat het corona virus hier ook ineens kan toeslaan en mensen dan binnen moeten blijven, dus dan moeten ze vanuit huis kunnen werken.
In Belgie hebben wij een basisvoorraad waar we zeker een maand mee vooruit kunnen, maar hier hebben we hooguit voor 2 of 3 dagen eten in huis en dat zat me ook niet lekker.
Als het zover zou komen zijn in een mum van tijd de supermarkten leeg en daarom zijn we nu bezig om hier ook een simpele voorraad aan te leggen waarmee we een maand binnen kunnen blijven.
Alleen moeten we hier wel alles sjouwen, dus gaan we nu twee keer per avond naar de Monoprix om onze voorraad in te slaan.
De "voorraadkast" staat voor een deel op onze slaapkamer :-)
Hopelijk kunnen we het straks zo mee terug naar Belgie nemen.

Parijs 24 februari

Gisteren deden we op Père-Lachaise waren een Adventure Labcache.
Labcaches bestaan uit 5 locaties die je moet bezoeken en daar het antwoord op een vraag vinden.
Dat is leuk om te doen en het laat je weer hele nieuwe dingen ontdekken op plaatsen waar je al vaker bent geweest.
Bij deze cache lagen de locaties vast,  je moet dus eerst 1 doen om verder naar 2 te kunnen enz.
Deze cache was helemaal in het Frans, wat het lastiger maakte, maar het lukte ons om bij locatie 4  te komen.
De tekst op het graf konden we echt niet lezen doordat er mos opzat en klimop vanaf gehaald was wat ook weer sporen achter had gelaten.
Nu zal de vraag wel iets geweest zijn waar iedereen die in Frankrijk opgegroeid is antwoord op kan geven, net als elke Nederlander weet wie de maker van Nijntje was, maar wij wisten het dus niet.
Online konden we het zo snel niet vinden op een klein toestel, dus dat hebben we later thuis gedaan.
En omdat we nu toch eindelijk wel eens een labcache wilden voltooien, ben ik vandaag terug gegaan naar Père-Lachaise, waar het veel rustiger was dan gisteren.
 Behalve de labcache lette ik vandaag op de graven van bekende personen.
Sommige ken ik, maar er zijn er  natuurlijk ook die mij niets zeggen, zoals Rene de Buxeuil .
Maar ik vind het dan altijd interessant om over zulke mensen te lezen.
Ik had niet echt een plan hoe ik zou wandelen, ik liet me een beetje leiden door de graven die ik zag.
Als ik ergens een graf zag dat ik mooi vond liet ik daar naar toe, zoals naar dit graf.
Voor zover ik weet liggen hier geen bekende mensen, maar mijn fantasie sloeg natuurlijk helemaal op hol en ik zag hier al een hele vampierfamilie wonen :-)
De lente is echt in aantocht.
Dit graf sprak me dan weer aan omdat de uil.
Een van de bekendste graven is dat van Frédéric Chopin, nadat ik laatst 'een studie' had gemaakt van al zijn adressen in Parijs, was het natuurlijk niet meer dan logisch dat ik nu zijn laatste rustplaats even bezocht.
Overal op PL liepen tuinmensen rond die druk bezig waren met het snoeien van struiken.
Een straatje was helemaal afgesloten want daar waren ze in een hoogwerker bezig om een boom een stuk korter te maken.
En dat was natuurlijk uitgerekend net voor het beeld waar ik het antwoord op de vijfde en laatste vraag van de labcache moest  vinden: het is een complot!
Nu stonden de antwoorden op de vorige vragen vaak aan de zijkanten of achterkant, dus liep ik een pad hoger en daar kon ik tussen twee grafhuisjes door inzoomen op de tekst op de achterkant.
Toen ben ik op een bankje gaan zitten om de tekst te vergroten en te lezen en Hoera!!! daar vond ik het antwoord en nu heb ik een voltooide labcache!
Hierna liep ik verder naar boven en kwam ik langs het graf van Samuel Hahnemann.
 Een stukje verderop stonden de graven van Moliere
 en Jean de la Fontaine naast elkaar.
 Gilber Bécaud, ach wie kent zijn lied Nathalie nou niet.
 Simone Signoret en Yves Montand
 Dit vond ik ook heel bijzonder; een deur op een graf. Een deur naar een andere wereld???
 Het beeld van Le Bon Berger voor het graf van la famille Davilliers is zo bekend dat er zelfs ansichtkaarten van zijn.
 Toen ik weer langs het graf van Jim Morrison kwam heb ik er ook nog maar een keer een foto van gemaakt.
Net als van het graf van Héloise et  Abelard.
 We wonen niet ver van Place Colette en over haar had ik al gelezen, dus nu bezocht ik ook even haar graf.
 Tenslotte kwam ik nog langs het graf van de Russische prinses Elizaveta Alexandrovna Stroganova, lastig om door het spiegelende glas het beeld redelijk op de foto te krijgen.
 Ik had nog wel langer willen rondkijken, maar het was inmiddels al 16.30 en ik had zo alles bij elkaar toch een heel stuk gelopen, dus ben ik weer naar de metro gelopen en naar huis gegaan.