Schrikkeldag

 

Ik wens iedereen een hele fijne extra dag.

Transformatorstation

In het centrum Furnas staat dit huis.

Het is eigenlijk een transformatorstation van EDA (Electricidade dos Açores).

Ze wilden iets bouwen dat opvalt en dat is gelukt!

Inmiddels is dit huis een toeristische trekpleister,  veel mensen komen hier een selfie maken met het huis op de achtergrond.

We zijn verschillende keren in Furnas geweest dat het hier wemelde van de toeristen, maar nu is het buiten het seizoen en was er niemand te bekennen.

Ik kon dus rustig foto´s maken zonder mensen erop.

Vista do Vale

 

Gisteren gingen we een dagje naar Furnas.

We namen de weg via Maia en als je dan vlakbij Furnas bent kom je langs Miradouro Vista do Vale; zicht op de vallei.

Zoals de naam al zegt heb je hier uitzicht op het stadje in de vallei en we zijn dan ook weer gestopt om weer even van dit uitzicht te genieten, want hoe vaak we hier ook komen, het blijft prachtig.

Fresia´s

 Ik heb zelden of nooit bloemen in huis, maar heel af en toe krijg ik van Paul wel eens een bosje fresia´s.

Ook heb ik die natuurlijk regelmatig bij bloemisten zien staan, maar ik heb ze nog nooi ergens buiten zien groeien.

Tot vandaag, toen zag ik allemaal gele bloemetjes in een klein parkje in Maia en ik dacht het lijken wel fresia´s.

Om het helemaal zeker te weten heb ik de app er even bijgehaald en ja hoor, het klopte.

Zo vrolijk en mooi en ze roken ook nog eens heerlijk.

Bieslook

 

Niet alles is altijd beschikbaar op het eiland.  

Soms moeten dingen per boot van het vasteland komen en soms is het er om de een of andere reden gewoon niet.  

Zo konden we al wekenlang nergens bieslook kopenkopen, maar als het dan eindelijk binnen is, waardeer je dat des te meer.

We kochten twee pakjes, die heb ik kleingesneden en in de vriezer gestopt, nu kunnen we weer een poosje vooruit.

Sprookje van Week 8

 Deze week las ik het sprookje Het Dappere Kleermakertje.

Het is leuk om te merken dat het lezen toch steeds beter gaat en dat ik dingen uit de lessen herken.

Zo leerde ik van de week het woord o tecido = de stof en dat woord kwam ik ook tegen in dit boekje.

Witte strelizia´s

 Alex, de eigenaar van het tuincentrum waar we altijd planten kopen, had al verschillende keren gezegd dat we witte strelizia´s in de tuin moesten zetten, omdat die veel aparter waren dan die oranje-blauwe die overal en nergens staan.

Voor hem zijn dat misschien wel wat paardenbloemen voor ons zijn, maar wij vinden de gekleurde prachtig en daar hebben we er dus vier van in de tuin.

Nu heb ik graag oneven aantallen, dus hadden we bedacht om bij de twee groepjes van twee dan een witte plant te zetten.

Dat hebben we inmiddels gedaan en Alex had had wel gezegd dat ze groter kunnen worden dan de gekleurde, maar wij hebben nog nooit een witte strelizia ´in het wild´ gezien.

Tot van de week, toen we in Ponta Delgada waren.

Paul ontdekte ze en ze waren toch hoog...

zo hoog, dat ik een heel stuk moest inzoomen om de bloemen op de foto te krijgen.

Apart zijn ze zeker, maar wij vinden de gekleurde toch mooier.

Bosbessen muffins

 

Dit jaar wil ik elke maand iets bakken.

Vorige maand bakte ik een pumpkinloaf, maar dat doe ik wel vaker, dus voor het baksel van februari maakte ik bosbessen muffins.

Ik had ze in België wel eens gemaakt, maar hier nog nooit en door de hoge luchtvochtigheid is het afwachten of iets wel wil lukken, maar ze zagen er prima uit toen ze uit de oven kwamen.

Maar nog belangrijker: ze smaken heerlijk (al zeg ik het zelf).

Twaalf muffins voor ons samen is echt veel te veel, dus heb ik er vier aan de buren gegeven.

De buurvrouw kende het niet, maar vond ze er heerlijk uitzien en ruiken en wilde ze graag hebben.

Penny machine

 In Ponta Delgada staat een pennymachine, maar steeds als we daar voorbij komen hebben we geen muntstukken van 5 cent bij ons.

Vanmiddag was dat niet anders...en de winkel had maar 2 muntjes.

Een van de vier afbeeldingen is een walvis en die wilde ik ook graag hebben, dus draaiden Paul er daar twee van

Thuis heb ik gelijk wat 5 centen in mijn portemonee gestopt, zodat we de volgende keer dat we langs de machine komen de andere 3 kunnen draaien.

World Whale Day

 Een eerder genomen foto van het walvismonument vlakbij ons huis, tegenover het zwembad.

Op de derde zondag in februari is het World Whale Day en dat was dus gisteren.

Het was hier een grijze dag, de wereld was heel klein, want de wolken hingen erg laag  en we hebben jammergenoeg geen walvissen kunnen spotten.

Nieuwe sprookjesboeken

 Laatst waren we weer eens bij de Solmar in Ponta Delgada en daar ging ik uiteraard even kijken of er nog nieuwe sprookjesboekjes waren.

Tot mijn grote verbazing, én plezier, zag ik dat er een herdruk is geweest en lagen er 7 boekjes die we nog niet hebben.

We hebben nu de nummers 1 t/m 40 compleet en het boekenplankje is bijna vol.

Maar er is nog precies genoeg ruimte voor de 10 boekjes die we nu nog missen.
 

Sprookje van week 7

 Deze week las ik Rapunzel.

Het luisteren naar het sprookje was erg raar, want alhoewel ze de naam hetzelfde schrijven, spreken ze het uit als rapunZEL en dat klinkt gewoon heel gek in mijn oren.

 

Wij zagen Rapunzel ook in de Efteling

En in het Duitse stadje Trendelburg, toen we De Märchenstrasse (Sprookjes Route) bezochten.

 

Toch nog

De NHA cursus is niet alleen online, maar je krijgt hem ook in een papieren uitvoering.

Ik keek daar wel naar uit, want als ik veel achter de pc zit krijg ik last van cybersickness en alles wat ik dan op papier kan leren hoef ik niet achter de pc te doen.

We kozen er dus voor om het pakket naar São Miguel te laten sturen, dat gebeurt met Post NL en daarvan kregen we een track en trace  code zodat we het pakket konden volgen...

Op het moment dat het pakket hier zou moeten zijn, verdween de datum en kwam er een melding dat de doos klaar lag voor verzending...

Wij kregen  een déjà-vu van de doos die we vorig jaar met Post NL hierheen wilden sturen.

Bij Post NL kon niemand vertellen waar de doos gebleven was en omdat NHA het pakket niet verzekerd had was het jammer maar helaas; houdou, de groeten en tot ziens... 

Bij de NHA schoten ze wel gelijk in aktie, want ze hebben een contract met Post NL en die hebben gewoon maar te zorgen dat het aankomt.

Maar terwijl niemand wist waar de doos was en wat er nu precies gebeuren moest, stopte hier ineens de pakjespost voor de deur en wat bracht die??? De cursus!!!

Ik heb gelijk gekeken of hij helemaal compleet was, wat gelukkig zo was.

Ik ben erg blij met de papieren uitvoering, het scheelt me echt heel veel schermtijd.

 

Batalha das Limas

 Vorig jaar waren we in deze tijd van het jaar in Lagoa, waar we een vrachtwagen met waterballonnen zagen en zo leerden over de traditie Batalha das Limas: het  traditionele waterballonnen (of zakjes) gevecht als afsluiting van het Carnaval.

Dit jaar had ik op de FB pagina van provincie Ponta Delgada gezien dat het dinsdagmiddag om half drie zou plaatsvinden en toen besloten we om te gaan kijken.

We parkeerden de auto bovenaan de stad in de parkeergarage van Park Atlântico en zijn lopend naar de Avenida gegaan waar het gevecht zou plaatsvinden.

Het was vandaag een vrije dag, de winkels waren gesloten, maar die aan de Avenida waren voor een groot deel ook dichtgeplakt.

Ook de gemeente had vanalles en nog wat ingepakt, zoals de betaalautomaten voor de parkeergarage.

Er was een soort van scherm gemaakt en daar zijn wij achter gaan staan en konden het vanaf daar goed zien.

Na een poosje hoorden we lawaai en kwam er een politie auto voorop met daarachter een  meneer met een vlag en dat was het begin van de 10 wagens die meededen met het gevecht.

Ze reden met heel veel lawaai voorbij, terwijl ze wat zakjes gooiden

Ik maakte foto´s met het fototoestel en had aan Paul gevraagd of hij wat foto´s naar Julian en Jasmine wilde appen.

Dat deed hij, maar omdat hij er niets bij had geschreven dachten ze dat wij hier ook boerenprotesten hadden :-)

Een klein stukje verderop parkeerden er drie wagens naast elkaar en begonnen de mannen elkaar met waterzakjes te bekogelen, wij stonden mooi droog.

Voor de laatste wagen was allemaal rode rook.

We moesten wel lachen om de mensen op het balkon op vier hoog, die stonden met regenjassen aan, maar zo hoog kwamen de ballonnetjes echt niet.

Toen de laatste wagen voorbij was zijn we even de straat opgelopen

en heb ik daar nog wat foto´s gemaakt.

Maar ik ben er niet te lang blijven staan, want het bleek dat ze hier nog erg veel zakjes hadden liggen, die ze gooiden en ik had niet zoveel zin om er eentje op mijn camera te krijgen.

Over de plastic zakjes en ballonnen is natuurlijk een heleboel te zeggen, maar er komt gelijk een schoonmaakploeg achteraan en in de haven varen jetski´s om wat er daar in het water valt gelijk weg te halen, dus dat is wel goed.

Op Madeira en in plaatsen op het vasteland schijnt het i.v.m. al het plastic al afgeschaft te zijn, maar hier lopen ze wat dat betreft een paar jaar achter.

Maar we hebben deze traditie dus ook een keer met eigen ogen gezien en kunnen erover meepraten.

 

Valentijnsdag

 Of je het viert of niet viert, ik wens iedereen een fijne Valentijnsdag.

De laatste bloem

 De laatste bloem van een strelitzia brak door de enorm harde wind, net voordat hij open kon gaan.

Paul heeft hem afgeknipt en binnen in water gezet.

Omdat we hier geen vaas hebben staat hij in een yoghurt pot.

Maar daar heeft hij het prima naar zijn zin, want de bloem is helemaal open gegaan en zo hebben we er toch nog met plezier naar kunnen kijken.

Carnaval

 Gistermiddag was de carnavalsoptocht (lees optochtje) in Capelas en ook al zijn we geen carnavalsvierders, we wilden er toch even naar gaan kijken.

We parkeerden bij de Continente en liepen daarvandaan naar het plein naast het dorpshuis, daar begon vorig jaar de optocht, maar nu stond er geen mens...

Toen zijn we snel naar het centrum gelopen, waar we als wel mensen langs de kant van de weg hadden zien staan en ja hor, niet lang daarna hoorden we muziek en kwam de stoet aangewandeld.

De burgemeester liep voorop, dit jaar verkleed als brandweer.

De peutertjes hadden op de trappen van de bank zitten wachten en schoven hier in de stoet, zo hoefden ze niet het hele eind vanaf het verzamelpunt te lopen.

Alle groepjes hadden een bepaald thema, de peutertjes waren piraten.

De volgende groep had allemaal afval op hun pakken: koffiepads, wc rolletjes en vooral veel kurken.

Er was een groepje over verkeer,

en eentje over de oceaan, waar één meisje echt een schitterend pakje aan had.

Er was een groepje M&M´s

en drie héle, maar dan ook echt hele enge clowns, die voor een groepje nonnen en priesters liepen.

En de plaatselijke moterrijders sloten de optocht af.

Deze foto heb ik "geleend"  van de FB pagina van de gemeente, want Paul is er vrij goed op te zien.

Vorig jaar hadden we geleerd dat men na de carnavalsoptocht malassadas eet, die traditie hebben we geadopteerd en zodoende aten we er thuis eentje bij de thee.

Het was de vierde keer dat ze een Carnavalsoptocht hielden in Capelas en daar hebben we dan toch al de helft van meegemaakt :-)