dinsdag 31 oktober 2017

Happy Halloween

Paul moest voor familiezaken in Twente zijn en omdat heen en weer rijden op een dag eigenlijk niet te doen is boekten we weer een kamer in het Van der Valk Hotel in Almelo.
Dat viel nog niet mee, want het hele hotel was volgeboekt omdat er een palingsound avond was in het theater en wie wil daar nu niet naar toe :-)
Waarschijnlijk bedachten een aantal mensen zich toch nog, want wij stonden op een wachtlijst en konden dan toch nog een kamer boeken.
Ik ging mee om Paul gezelschap te houden tijdens het rijden en als hij niet met familiezaken bezig was, maar verder heb ik mezelf vermaakt.
In het centrum van Almelo werd dit weekend al voor het zesde jaar uitgebreid Halloween gevierd en daar ben ik een kijkje gaan nemen.
Hier ging net een begrafenisstoet op pad, de dode was net op de baar geklommen :-)
Onder de zwarte mantels zaten hele vrolijke kostuums, want later op de avond stonden ze verderop in de stad The Time Warp  (Rocky Horror Picture Show) te zingen en bleek er onder de rijdende baar een geluidsinstallatie te zitten; echt ontzettend leuk.
 Er waren verschillende groepen die in de stad stonden te zingen en te dansen op hele griezelige nummers :-)
En heel veel van de mensen die in de stad rondliepen waren ook verkleed.
Het was ontzettend jammer dat het de hele dag droog was geweest en net op het moment dat de Halloweenviering begon ook begon te regenen.
De Horror Train reed op en neer door het centrum

 achterop stond een doodskist met een klein glazen ruitje erin, waarachter je een gezicht zag.
Steeds als mensen dichterbij kwamen om dat gezicht beter te bekijken, vloog de kist open.
Het was erg lastig fotograferen omdat ik de paraplu boven de camera moest houden, maar het bokeh effekt vind ik op deze foto wel leuk, net een soort dwaallichtjes
 Bij dit cafe hadden ze ontzettend veel werk gemaakt van de versiering
 Iemand op een elektrische stoel en de man ernaast liep maar te roepen dat we vannacht niet onder ons bed moesten kijken :-)
 Over de Aa waren er zelfs griezeltochtjes, onder de lage bruggen hing allemaal spinrag en hier en daar sprongen zelfs griezelfiguren voor de boot.
 Zoals deze
 en deze.
Dat moet toch wel erg koud geweest zijn om de hele avond in het water te staan, maar het effekt was geweldig.
Ook zat er nog een soort zwarte kraai in de struiken, die eruit vandaan kwam als de boot voorbij kwam, maar het is me niet gelukt om die goed op een foto te krijgen.
 En op hele griezelige muziek 'zweefde' er ook nog twee geesten door de stad.
Het was fantastisch leuk om dit een keer te kunnen zien.
Happy Halloween!

London dag 1 - Onderweg naar Regent's Park

Het is jaren geleden dat we in Regen'ts Park geweest daarom wilden we er vandaag weer eens gaan kijken.
We gingen er lopend naar toe en onderweg zouden we een paar caches zoeken.
Bij Euston Station lag er ook eentje en toen we naar het plein toe liepen zag ik op het bord van de Underground een uiltje, daar moest ik natuurlijk een foto van maken.
 Op Euston Station gingen we even naar het toilet.
Die waren heel druk beschilderd met allemaal stukken van London en op de deur van het toilet dat ik bezocht was ook een uiltje.
 Op het plein voor het station maakte ik een foto van dit (voor ons nieuwe) beeld van Matthew Flinders, een in zijn tijd bekende navigator en cartograaf
 en Trim, zijn kat.
Vlak naast de drukke Euston Road kwamen we op Tolmer Square op dit rustige woonerf
zoiets verwacht je eigenlijk helemaal niet.
Weer terug bij de drukke straat maakte ik deze foto van ons samen :-)
Overal in de stad zie je fietsen staan en soms hebben we het er wel eens over of we er ook een zullen huren.
Maar het oversteken van een zebrapad voelt hier al heel onnatuurlijk aan en met dat links rijden en omgekeerd denken, doen we het toch maar niet.
Op de achtergrond is de BT Tower.

Op de kruising die we overstaken zagen we dit grote kunstwerk een van de gebouwen opvrolijken.

maandag 30 oktober 2017

London dag 1 - We bedachten weer een reden om te gaan :-)

Toen we onze reis naar New York aan het boeken waren, gingen we natuurlijk ook kijken naar tickets voor een Musical op Broadway.
Ik wilde graag Kinky Boots zien, maar als ik naar een musical ga wil ik op een van voorste rijen zitten, zodat ik gezichten kan zien.
Als ik ergens achter of bovenin een zaal moet zitten en ergens in de verte wat zie bewegen hoeft het voor mij niet, dan zet ik thuis wel een cd op.
Kaartjes voor zulke plaatsen zouden ongeveer 400 dollar per stuk kosten, whahaha, ik wil wel graag musicals zien, maar zelfs ik heb grenzen wat de prijs betreft, dus slaan we dat wel over.
Maar Paul ging eens naar de prijzen van Kinky Boots in London kijken en zei dat we voor de 800 dollar in London kaartjes op de voorste rijen konden kopen en ook nog een paar dagen extra konden blijven en aangezien ik nooit nee zeg tegen een reisje naar London, gingen we begin oktober Kinky Boots in London kijken.
We vertrokken zoals altijd weer lekker vroeg.
Op het station van Leuven werd hard gewerkt aan het vernieuwen van de perrons.
 We waren vroeg op Brussel Zuid en dat kwam goed uit, want er waren nu extra strenge controles waardoor alles ook langer duurde.
Daardoor vertrok de Eurostar met een kwartier vertraging.
 Hier gaan we de Kanaaltunnel in.
 Met een vertraging van tien minuten kwamen we op St Pancras aan.
Voor de klok hing nu en of ander draaiend kunstwerk dat op een stel aan elkaar gemaakte antennes leek.
 Paul ging de koffers weer in de opslag tegenover het station brengen en ik liep in die tijd alvast even naar Kings Cross station
 om daar een foto te maken voor een nieuwe virtuele cache bij platform 9 3/4.
 Daarna liep ik weer lang St Pancras richting The British Library
 om daar de vragen van een Earth cache te beantwoorden (het was vandaag Earth cache day)
 een foto van the fairy te maken
 en op Paul te wachten.
Toen ik zo eens rond zat te kijken zag ik boven de muur de torens van St Pancras uitsteken en dat vond ik een heel hoog Efteling gehalte hebben, alsof er een of ander kasteel boven de muur tevoorschijn komt.

zondag 29 oktober 2017

De week van Maui en Mandu 18

Regelmatig loopt er een grote dikke kater achter ons huis langs en dan zit het duo altijd voor het raam te kijken waar hij naar toe loopt.
Op deze foto is de grote kater (bijna) niet te zien, maar ik vond de spiegeling in de ruit van M&M zo leuk.
 Ik strijk niet heel veel, maar sinds Maui en Mandu er zijn heb ik in de waskamer staan strijken i.p.v. in de woonkamer.
Het zwembad was winter klaar gemaakt en door al het in en uit geloop zag de vloer van de waskamer er niet uit en daarom ben ik in de woonkamer gaan staan strijken, nou toen moest er natuurlijk gelijk gekeken worden wat dat nu toch weer was.
 Maui was er niet af te krijgen, zat en hing overal aan, dus heb ik ze uit de kamer gezet, zodat ik rustig kon strijken.
 Ze hebben van de week heel veel boven gezeten, Julian maakte deze foto dat ze op zijn kamer met een stukje papier aan het spelen waren.
 Toen Dilber vrijdag weer kwam wilde Mandu er uit en naar boven, maar omdat daar nog gepoetst moest worden, hield ik ze in de kamer.
Omdat ik de deur niet open wilde doen, ging hij zelf maar proberen om de deur open te maken :-) Het is hem niet gelukt.
Ik had een mandje met speeltjes neergezet om hem af te leiden, maar daar had hij geen zin in.
Maui kwam natuurlijk wel en vond het kleine gele balletje erg leuk, hij haalde het uit het mandj,
gooide het met zijn poot de kamer in
 dan ging hij erachteraan, pakte het in zijn bek
 en legde het weer in het mandje.
Dat heeft hij een paar keer herhaald en het was meer dan vermakelijk om te zien.
 Er waren geen kattenbakkorrels besteld, ze waren helemaal op en de kattenbak moest echt verschoond worden, dus ging ik vrijdagochtend even snel nieuwe halen.
Dilber ging buiten de ramen zemen en toen ik weer terug kwam zag ik dit
(de foto's zijn gemaakt door Dilber)

 Maui zit graag in de gootsteen en komt er echt niet uit als ik roep of erbij sta...
 Ik dacht ik zal eens kijken wat er gebeurt als ik de kraan heel zachtjes aanzet...
 nou er gebeurde weinig, want hij vond het allemaal reuze interessant.
Zelfs toen ik het stopje dicht deed en er water in de bak liep, bleef hij zitten kijken.
De keuken was net gedaan en omdat ik geen zin had in een heel waterballet, heb ik de kraan maar weer uitgezet en hem eruit gehaald, mal beest.

zondag 22 oktober 2017

De week van Maui en Mandu 17

Ik praat altijd tegen onze kattepoezen, dat heb ik altijd al gedaan en dat doe ik dus ook tegen Maui en Mandu.
Paul moet daar altijd om lachen en zegt dan dat die beesten er toch niets van begrijpen, maar ik vind het ook een vorm van aandacht geven.
Mandu reageert er in ieder geval regelmatig op, dan komt hij in de buurt zitten en als ik dan wat tegen hem zeg 'geeft hij antwoord' :-) miauw.
Maui speelde deze week weer regelmatig verstoppertje in de gordijnen.
Dan zie je af en toe dat kleine koppie tevoorschijn komen en dat is toch zo leuk.
 Vrijdag is tegenwoordig een slechtte dag voor Mandu.
Zijn wij allemaal ontzettend blij dat Dilber na haar zwangerschap- en ouderverlof weer terug is, Mandu wil niets van haar weten.
Zit hij normaal gesproken altijd achter een deur te wachten om eruit te kunnen, als hij Dilber nog maar hoort praten in de gang, kruipt hij op de dvdmandjes onder de tv.
Hier heb ik de voorste 3 weg moeten halen om deze foto te kunnen maken.
Er is nauwelijks ruimte, maar hij perst zich ertussen en blijft daar zitten totdat de kamer gedaan moet worden.
Maui trekt zich nergens wat van aan en gaat gewoon lekker liggen slapen op een plaats die hem op dat moment het fijnste lijkt.
 Toen de kamer klaar was heb ik Mandu met kattensnoepjes en eten de keuken in weten te krijgen.
Daar was hij niet echt happy, maar het ging goed tot Dilber en ik koffie gingen drinken...
We zagen hem nergens,tot ik ineens 2 oogjes zag glinsteren in het smalle stukje tussen de kast en de muur.
 Toen Dilber weer verder ging werken is hij tevoorschijn gekomen en heeft hij zo zitten te wurmen dat hij tussen de muur en de oud papierbak in kon kruipen en daar is hij blijven zitten tot Dilber weer weg was...
 Van zoveel stress wordt je natuurlijk moe, maar toen bleek Patch weer in het mandje te liggen.
Hij is er toen maar bij gaan liggen en wonder boven wonder vond Patch dat nog goed ook.
 Later, toen Patch weer ergens anders naar toe was, kwam Maui erbij liggen, maar dat paste niet helemaal meer in die houding :-)
 Maar nu is alles weer rustig, geen Dilber meer, en ligt meneer weer heerlijk door het bed van Julian te kijken als je die kamer binnen komt.
En hier komt de uitdrukking "kat in het bakkie" vandaan :-)