De tuin aan de zijkant deel 5

Inmiddels was het bamboe hek geleverd en omdat er voor donderdag mooi weer voorspeld was had Paul een vrije dag genomen.
Normaal is donderdag zijn thuiswerkdag en halen we tussen de middag boodschappen bij AH in Zaventem, dus besloten we om dat eerst te gaan doen.
Maar eerst maakten we een omweg naar Bonheiden om daar bij een hele grote potterie te gaan kijken of ze iets van een waterbassin hadden.
Er is geen water in de zijtuin en het daar naar toe aan te leggen was geen optie, dus had ik in mijn hoofd om een lange, smalle en ondiepe bak van beton te plaatsen waar wat water in kan staan.
In een van de bakken achter het huis hebben we een klein vierkant bakje staan waar we water in gieten en waar vogels uit drinken.
Er waren waterbassins in overvloed, maar niet wat ik in mijn hoofd had.
Ze waren er wel dieper, dan zouden we ze in moeten graven, maar aangezien de tuin vanaf de weg toegankelijk is moet je er rekening mee houden dat er kinderen onverwacht in kunnen vallen en kunnen verdrinken.
Toen vonden we een kleiner bakje, maar dat zou verdwijnen op de plaats waar het zou moeten komen, maar er stonden er 3 en dat vond ik wel een goed alternatief voor 1 lange bak, dus namen we die mee.

 Donderdag maakten we alvast een begin met het hek.
We hebben rollen van 1.20 en van 1 meter, omdat het terrein omhoog,vlak en daarna naar beneden loopt en het eerste stuk moest helemaal bijgeknipt worden.
Ik heb allemaal stukjes ijzerdraad zitten knippen en Paul heeft daarmee het hek vastgezet aan het groene gaas.
Dit weekend is het hek tot achter de houten schutting afgekomen.

 En dat staat al een heel stuk beter dan die lelijke betonnen palen met groen gaas eraan.

 Vooral achter het Yin en Yang figuur vinden we het erg mooi staan.

 Zondag is Paul bezig geweest met het uitgraven van de laatste wortels, het opzuigen van nog meer aangeharkte houtjes en het egaal maken.
Het bestelde grint heeft helaas vertraging en komt niet maandag, maar pas ergens volgende week, maar dan is het terrein vlak en kunnen we zo verder.
Vervolgens is Paul doorgegaan met het stukje achter de schutting; daar stond een hoop onkruid en lag allemaal puin.
Dat heeft hij opgeruimd en in het kader van schoenmaker hou je bij je leest hebben we besloten dat we hier een terras gaan laten aanleggen i.p.v. het zelf te doen.

In de 2 bakken achter ons huis staan 2 dwergconiferen, die al die jaren inderdaad mooi dwerg gebleven zijn, maar nu ineens gigantisch zijn gaan groeien.
Voordat ze echt veel te groot worden en omdat augustus de beste maand is om coniferen te verplaatsen, hebben Paul en Julian de eerste uitgegraven (wat een heel werk was)

 en die op een betere en lege plaats in de voortuin gezet en daar staat hij een heel stuk beter.

De tuin aan de zijkant deel 4

Als erfafscheiding hebben we betonnen palen met platen ertussen, foeilelijk, maar omdat we ook met een hoogteverschil zitten met het terrein van de buren is weghalen geen optie.
We willen een bamboe hek en dat moet ergens aan vastgemaakt worden, dus daarvoor was is het hek dan wel weer handig.
Alleen zat het groene gaas vastgemaakt aan de kant van de buren en om de bamboe er glad tegenaan te maken, moest het naar de voorkant van de palen verplaatst worden, dus daar begonnen we mee.

Vervolgens moest uit het voorste stukje het grijze grint weggehaald worden.
Dat schepten we in de kruiwagen en verplaatste naar de rand in de voortuin waar ook grijs grint ligt en waar een beetje extra geen kwaad kon.

 Daarna zijn er ongeveer 10 vuilniszakken versnipperde wortel opgezogen en naar het containerpark gebracht, nu ligt de aarde bloot en kan het geëgaliseerd worden.

 Er ligt teveel aarde in de tuin, maar de bloembak moest gevuld worden, dus dat hebben we eerst maar eens gedaan.
Er ging veel meer aarde in dan we gedacht hadden.

 Toen ik op Google keek wanneer je hortensia's kunt planten zag ik dat je dat eigenlijk altijd kunt doen, dus haalden we er een aantal bij het tuincentrum, waar ze net die dag voor de helft van de prijs waren, dus dat was een leuke meevaller.

 En toen we er 5 in de bak gepland hadden zag het er ineens al een heel stuk leuker en vrolijker uit.

 Hierna gingen we op zoek naar kleine zwarte stenen van 10x10 centimeter.
Dat viel niet mee om die te vinden, want overal zijn ze 15 x 15 cm en dat vond ik te groot, maar Hubo bleek het gewenste formaat te hebben.
We egaliseerden een stukje en deden daar worteldoek overheen.
Ik bond een waspotlood aan een touwtje, zodat we op het plastik een cirkel konden tekenen en zo de stenen mooi rond konden neerleggen.

 Paul maakte uit de vrije hand de S-vorm en dat lukte heel goed.

 Inmiddels hadden we ook 3 zakken wit en 3 zakken zwart grint gekocht en 2 zwarte schaaltjes en daarmee konden we de Yin en Yang figuur helemaal afmaken.

Aan het eind van het weekend waren we hartstikke moe, maar wel voldaan, want het begin is er nu toch.
En vanuit het huis is het heel leuk om naar de bak en het figuur te kijken.

De tuin aan de zijkant deel 3

Ons huis ligt hoger dan de achtertuin en om dat hoogte verschil te overbruggen wilden we in eerste instantie dezelfde afwerking als achter het huis.

Het bedrijf dat de boomwortels weggehaald had, zo ook zo'n bak maken in de zijtuin, alleen konden ze nergens zulke stenen vinden.
Dat konden we ons wel voorstellen, want het huis is oud en die bakken zijn net zo oud, dus moesten we of andere stenen nemen of iets anders verzinnen.
Ik vond het niet zo'n succes dat je vanuit het zwembad zo de straat op keek (en omgekeerd), dus bedacht ik dat ik er liever een stuk schutting wilde hebben

 en om te voorkomen dat de aarde van het omlaag lopende garagepad weg zou spoelen, wilde ik daar een lange smalle houten bloembak neerzetten.
Na wat zoeken vond ik er een online, die werd besteld en Paul knutselde het bouwpakket in elkaar.

Hetzelfde bedrijf dat de boomwortels weggehaald had kwam in juli de schutting plaatsen en het hoogteverschil afwerken

 De schutting in aanbouw deed me denken aan die dingen die ze neerzetten om verkiezingsposters aan te plakken :-)

 Na een paar uur stonden de schutting en de bloembak en was het hoogteverschil keurig afgewerkt.

En nu is het aan ons om de tuin verder af te werken.

De tuin aan de zijkant deel 2

Het duurde weer even om een ander bedrijf te vinden, maar Paul vond er een en in januari kwamen ze om de boomwortels uit te frezen.
Dat ging met een soort grote cirkelzaag

 Ik bleef maar veilig binnen achter het raam staan kijken en foto's maken.

 Na een paar uur waren alle wortels weg en lag er een keurig aangeharkt laagje houtsnippers op de tuin.
Dit moet een maand of drie inklinken en dan kunnen we in het voorjaar weer verder.

De tuin aan de zijkant deel 1

Aan de zijkant van ons huis stonden hele oude, hoge coniferen.
Ze waren mij al heel lang een doorn in het oog, maar ze gaven wel schaduw op onze slaapkamer en daarom hebben we ze heel lang laten staan.
Maar ze waren nu zo slecht, dat ik bang was dat ze bij een storm op het huis zouden vallen, dus besloten we om ze weg te laten halen.

 Nu heeft het hier in Belgie altijd erg veel voeten in de aarde voordat je een bedrijf hebt gevonden dat afspraken om te komen ook werkelijk nakomt.
Vorig jaar september lag er een folder in onze brievenbus van een nieuw bedrijfje dat bomen rooide en die kwam kijken.
Ze brachten een offerte uit voor het rooien van de bomen en het wegfrezen van de wortels en in oktober kwamen ze ook echt en gingen ze aan het werk.

 Het ging allemaal langzaam, want ze hadden een normale aanhangwagen waarmee ze de bomen afvoerden en daarvoor moesten ze heel veel keren heen en weer rijden, waar ze een aantal dagen over gedaan hebben.

 De overburen kwamen vragen of ze de stammen mochten hebben voor in de open haard, dus dat scheelde ze wel heel wat rijden.

Toen eenmaal alles afgevoerd was zouden ze een week later terug komen om de wortels uit te frezen, en een plan te maken om het hoge stuk naar het zwembad toe af te werken, maar mooi dat ze niet terug kwamen.
Paul heeft er heel wat keren achteraan gebeld, maar uiteindelijk kwamen we erachter dat het bedrijfje failliet gegaan was, voor de derde keer...
Het is hier heel makkelijk om nadat je failliet verklaard bent weer overnieuw te beginnen en weer overnieuw en weer....
Financieel was het geen strop voor ons, want we hadden maar een gedeelte aanbetaald, maar nu moesten we weer op zoek naar een ander bedrijf om de wortels uit te frezen en zal het aanplanten in het voorjaar wel niet lukken.

Azoren dag 15 Weer naar huis :-(

We stonden om 9.00 uur op gingen ontbijten en toen nog wat spullen inpakken en/of opruimen.

Tegen half 11 zijn we naar Capelas gereden en onderweg zag ik nog een kunstwerk van Yves dat ons nog niet eerder opgevallen was.

Bij Bar dos Poços zijn we koffie gaan drinken en hebben we heerlijk een poos op het terras gezeten.
We hadden allebei totaal geen zin om vanavond terug te gaan naar Belgie.

We zijn nog even naar het zwembad gelopen en voor de laatste keer deze vakantie langs ons krot gerden.

Toen zijn we nnaar Continente gegaan om brood te kopen en een doosje Qeijadas Da Vila om mee naar huis te nemen.

In het appartement hebben we buiten gelunched en brood gemaakt om vanavond in het vliegtuig op te eten.

We hebben alles afgewassen, geveegd en opgeruimd en om precies 14.00 uur vertrokken we uit het appartement.

In Ponta Delgada zijn we naar de benzinepomp bij de fontein gegaan om de auto te stofzuigen en daarna hebben we hem ingeleverd op de Airport; hij werd gelijk goedgekeurd.

Op het vliegveld verliep alles ook heel vlot.

Boarden ging snel omdat er zowel aan de voor- als aan de achterkant van het vliegtuig een trap stond.

Om 16.45 uur was het boarden klaar, maar we mochten niet eerder dan 17.00 uur vertrekken.

Paul en ik hadden gereserveerde stoelen aan het gangpad, maar daar was de ruimte nu nog kleiner, want ik kon niet eens mijn rugtas onder de stoel leggen…

Zowel de mensen naast mij als naast Paul hadden een klein kindje, die naast mij hadden het op schoot, maar het kindje naast Paul had een eigen stoel en de vader zat een rij erachter, dus kwam de stewardess vragen of we wilden ruilen: NOT.

Ik heb deze keer geen pilletjes genomen omdat ik wilde kijken of dat ging en dat ging!!! Dat was wel een hele overwinning.

We stegen om 17.00 uur op en na een half uur had ik mijn boek uit en heb ik maar in het flightmagazine zitten lezen, terwijl Paul Top Gear keek op de tablet.

We aten onze broodjes en druiven als avondmaaltijd, waar we water uit de flessen bij dronken, een stuk gezonder, lekkerder en goedkoper dan wat je aan boord kunt kopen.

 Om 22.40 waren we in Brussel en toen we vanuit het vliegtuig naar de bagage claim liepen kwamen we Em tegen, die liep daar in uniform te patrouilleren, echt leuk.

We hebben even staan praaten en toen zijn we de koffers gaan halen.

Die kwamen heel vlug waardoor we de trein van 23.35 konden halen.

Julian kwam net aanrijden toen we uit het station van Leuven kwamen, dus ook dat ging heel vlot en zo waren we om 0.30 uur weer veilig thuis!

São Miguel blijft een heerlijk eiland, we hebben weer genoten van alle schoonheid, de stilte, de geluiden, de geuren en hopelijk gaat het kleine huisje er dan nu toch echt komen, we hebben er in ieder geval hard aan gewerkt.

Azoren dag 14 Janelo do Inferno 2

De hele vakantie was ik al bezig geweest om een grijze kwikstaart op de foto te krijgen, maar die beesten vliegen weg zodra ze je in de gaten krijgen.
Deze was zo vriendelijk om heel even te blijven zitten.
Ik kon een foto van de achterkant maken, toen ik me heel voorzichtig bewoog om er ook eentje van de zijkant te maken vloog hij weer weg, maar het is een begin!

 Het is hier toch zo mooi!

 En ook op deze wandeling kwamen we weer langs een krot, ik ga nog eens een map maken met al die krotten. :-)

 En toen ging eindelijk de weg niet langer omhoog!!!

 Paul had zich al verschillende keren afgevraagd waarom ze hier hooien en wat ze met al die hooibalen doen: nou dit dus

 maar toen kwam de vraag waarom ze die koeien niet gewoon lekker in de wei laten grazen whahaha.
De miradouro kwam weer in zicht, maar om er te komen moesten we over de normale weg die nog heel wat slingers maakte.

 Onderweg kwamen we nog twee kunstwerken van Yves tegen

en bloeiende hortensia's.
Er staan er al veel meer in bloei dan toen we hier net waren. Over een week of twee drie zullen ze allemaal wel in bloei staan en dat is zo ongelofelijk mooi.

Toen we weer bij de auto waren hebben we op de miradouro onze druiven zitten eten en daarna gingen we weer richting het appartement.

Omdat we niet weer via de snelweg wilden rijden zijn we over de secundaire weg richting Ribeira Grande gereden, nou ineens was het net de weg is weg, want het asfalt ging over in een soort gravel.

De planten langs de kant van de weg leken wel grijs van al het stof.

Eenmaal weer op de normale weg uitgekomen wilden we langs de kust terug rijden, maar in Rabo de Peixe was de weg afgesloten omdat er een of ander feest was.

Via allemaal kleine straatjes reden we met veel pijn en moeite het dorp uit en zijn we uiteindelijk in Capelas terecht gekomen.

Onderweg zijn we nog ergens gestopt zodat ik dit hartje op de foto kon zetten.

 Het plan was om vanavond in PD te gaan eten, maar we hadden nog broccoli, wortelen en uien en ook soyaroom en om dat nu allemaal weg te gooien is ook zo zonde, dus maakte ik daar ons avondeten van en aten we in het appartement.

's Avonds heeft Paul de koffers alvast voor het grootste deel ingepakt.
Morgen mogen we laat uitchecken, dus dan kunnen we nog iets leuks gaan doen als we willen.