"Tekeningen"

Inmiddels is het terrein officieel opgemeten en hebben we tekeningen van de architect gekregen.
Plattegronden met maten, dwarsdoorsnedes en computerversies van hoe het huis er van binnen uit komt te zien. Maar, wat echt helemaal te gek is zijn de foto's waarin de computer het huis al op z'n plaats in de straat gezet heeft!

 De voorkant gezien in de richting van het zwembad.

 De voorkant met het huis van de buren ernaast.

 De voorkant vanaf de ander kant gezien, met de bergen op de achtergrond.

En de achterkant van het huis, op de foto zie je zelfs nog een stukje oceaan. Techniek staat toch helemaal voor niets meer tegenwoordig, dit is echt ZO leuk!

Tot slot

 We liepen nog een keer langs het zwembad en toen zijn we binnendoor naar Ribeira Grande gereden en daarvandaan naar Lagoa, waar we even gedag gezegd hebben bij de  familie M.
Onderweg kwamen we nog nieuwe hartjes tegen.

 

We reden binnendoor naar PD en onderweg zijn we bij een van de stranden gestopt.

 Daar hebben we een poos naar de surfers zitten kijken

 Voor het eerst zagen we hier zo'n sightseeing bus rijden, er was heel toepasselijk een koe opgeschilderd.

 Uiteraard heb ik nog even in de oceaan gestaan.

 Nog wat hartjes vlakbij het strand.

 In PD was het erg druk want er lag een cruiseschip, we hebben zelfs in een file gestaan!
Terwijl we stilstonden zag ik nog een hartje, dus snel uit de auto, foto maken en weer terug.
Wat ik hier leuk aan vond was dat eronder 'dagelijkse kost' stond, dat zullen veel mensen niet begrijpen, maar ik als Nederlandse natuurlijk wel.

 We reden naar het benzinestation, waar we de auto weer volgetankt hebben en gestofzogen, hij zag er weer uit als nieuw.

Daarna zijn we naar het hotel gereden, hebben de auto daar geparkeerd en zijn we lopend naar het winkelcentrum gegaan waar we nog maar een keer bij de Wok gegeten hebben.
Morgenochtend moeten we al weg voordat het ontbijt begint en daarom kochten we in de supermarkt ontbijt voor Paul.
Op de kamer hebben we de koffers zo ver mogelijk ingepakt, thee gedronken en naar huis gebeld.

---------------------------------------------------------------
 De laatste dag stonden we om zes uur op, pakten de laatste dingen in de koffers en vertrokken naar het vliegveld.
Daar ging ik alvast met de koffers richting de incheckbalie, terwijl Paul de auto ging terugbrengen.
Toen hij er was en we de koffers afgegeven hadden, gingen we door de handbagagecontrole, waar het weer eens opviel hoe vriendelijk de beveiligingsmensen hier zijn, het kan dus wel.
Daarna heb ik mijn kan-me-niet-schelen-pilletjes ingenomen en ben ik vergeten mijn dagboek verder bij te werken, want dat is blank na gisteren.
Lekker handig, want ik kan me dus echt niets meer herinneren van de terugreis, maar hij is vlot verlopen
en laat in de middag waren we weer thuis.

De dagen zijn omgevlogen. Behalve dat we een heleboel nuttige 'werk' dingen gedaan hebben, hebben we toch ook nog volop kunnen genieten van dit mooie eiland en het heerlijke weer.
Er is ons diverse malen verteld dat het de koudste winter was die ze tot nu toe meegemaakt hadden, nou wij tekenen ervoor :-)
En nu moeten we thuis nog diverse dingen uitzoeken, zoals hoe willen we warm water hebben, hoe moeten de muren gebouwd/geisoleerd worden enz.
N. gaat het land op laten meten door een landmetersbedrijf en als dat gedaan is kan hij de tekeningen gaan maken.
Als die er zijn kunnen ze naar de gemeente PD en dan is het een kwestie van wachten op de bouwvergunning en dat kan wel 8 tot 12 maanden duren, omdat er verschillende fasen zijn (bouwkundig, elektra, water enz) en pas daarna 'moeten' we weer terug.
We namen dus voor onbepaalde tijd afscheid van dit mooie eiland, wat inmiddels al een stukje meer 'eigen' is beginnen te voelen.
Até a próxima vez.

Laatste stuk van de walvisstaart trail

En weer vertrokken we na de koffie richting Capelas om vandaag het laatste stukje van de walvisstaart trail te doen.
We parkeerden de auto in een straat die hoger lag en liepen toen via een steil pad naar beneden.

Het werd weer een hele mooie wandeling

langs een stukje waar we normaal gesproken niet vlug zouden komen.

Af en toe zagen we hortensia's die al begonnen te bloeien.

Er waren steeds bochten in de weg en het was steeds spannend om te zien wat er na de bocht weer voor moois kwam.

Een echte auto, zie je wel, ik zei nog dat we dit pad best met de auto hadden kunnen doen hahaha

We zagen ook nog een oud kruisbeeld.

We hebben ruim een uur over de heenweg gedaan, terug ging het sneller, maar we moesten wel omhoog klimmen.
Hierna zijn we nog één keer langs het krot gereden en hebben we om de hoek koffie gedronken.

De rest van dag 8

We hebben een poging gedaan om de multi waar we gisteren aan begonnen waren te vinden zonder te zwemmen, maar dat is helaas niet gelukt. Maar het was heerlijk weer en we genoten toch enorm van de wandeling.

Hierna gingen we nog een paar caches doen van de walvisstaart.

We kwamen langs de Miradouro de St António en daar hebben we een poos zitten kijken naar de mooie omgeving.

Aan de overkant van de weg stond de hele hoge berg in bloei met allemaal roze bloemen, je hebt echt geen idee meer dat het hartje winter is.

Op een gegeven moment konden we niet verder met de auto en zijn we verder gaan lopen.
Soms moet je echt best veel moeite doen om een cache te zoeken...

Toen het donker begon te worden zijn we teruggelopen. Ribeira Grande lag nog net in de zon.

We aten weer bij de Wok en daarna liepen we nog even naar de supermarkt om wat dingen te kopen.
Ik zag een stapel kinderboeken met klassieke verhalen liggen en daar hebben we er allebei eentje van gekocht om te oefenen, want Harry Potter is nog een beetje (boel) te hoog gegrepen.
Als we ze uit hebben kunnen we ruilen :-)

In het hotel ging Paul nog een aantal dingen aan S. vragen en ik werkte ook mijn avond-lijstje af.

Capelas

Vandaag geen werk! maar gewoon een dagje lekker 'boute pele'!
Na de koffie gingen we nog maar eens naar

 Daar gingen we verder met de walvisstaart trail. Nu kwamen er een aantal die langs de grote weg lagen. Parkeren kon je daar natuurlijk niet, dus moesten we de auto steeds ergens neerzetten waar dat wel kon en mocht en dan stukken lopen. Echt lekker liep dat niet, want op de meeste stukken moest je gewoon op de weg lopen

 Nadat we er een aantal gevonden hadden, zijn we terug gereden. We zijn al zo vaak door het centrum van Capelas gereden, maar er nog nooit gestopt om er foto's van te maken, dus dat hebben we nu dan maar eens gedaan.
Het standbeeld ter herinnering aan de walvisvaarders. Gelukkig dat ze hier het verstand hadden om met de walvisvangst te stoppen.

 Naast het beeld ligt het dorpsplein

 en natuurlijk ontbreekt de kerk niet.

we zijn bij de miradouro onze lunch gaan opeten en daarna hebben we koffie gedronken.

 We hebben de foto's van gisteren overgemaakt en zo zijn ze een stuk beter. Het is net een klein gehuchtje op zich.

Uitzicht op de haven van Poços met rechts in het midden de schoorsteen als overblijfsel van de walvisfabriek.

Nog een gesprek

We zijn veel langer in het museum geweest dan dat we gedacht hadden dus het was al lang lunchtijd toen we in Capelas langs een Sol*Mar supermarkt kwamen.
Dat was een mooie gelegenheid om even binnen te kijken gelegenheid wat ze daar allemaal hebben.
Het bleek meer te zijn dan we gedacht hadden, dus dat was een meevaller, hoeven we niet voor alle boodschappen naar PD.

We reden naar de miradouro om daar onze lunch op te eten.
Daarna klommen we even op de heuvel achter het voetbalstatdion om naar de ‘achtertuinen’ van de buren te kijken. En toen stond het fotottoestel ineens op een hele rare instelling en zagen de foto's er zo uit

 maar we komen hier vast nog wel eens om nieuwe foto's te maken :-)
We dronken een kop koffie bij Bar de Poços en daarna gingen we een multi proberen te doen waarvan het beginpunt bijna recht voor ons krot ligt.
Na veel zoeken hebben we stage 1 gevonden; daarin zaten de coördinaten van stage 2 en een duikbril...

En ja hoor, stage 2 bleek midden in het zwembad te zijn!.
Eerst dachten we nog dat het aan de overkant tussen de rotsen moest zijn en Paul heeft daar ook gezocht, maar we moeten toch echt het water in.

 Dat hebben we dus niet gedaan, want ik vond het toch echt te koud en helaas waren er nu natuurlijk ook geen mensen aan het zwemmen aan wie we konden vragen of ze voor ons zouden willen kijken.

 We zijn terug gegaan naar PD en toen we boven Capelas reden hebben we een foto gemaakt waarop je de schoorsteen van de vormalige walvisfabriek kunt zien die aan de haven van Poços staat.

In het hotel dronken we een kop thee en om iets voor half 6 zijn we met de laptop naar beneden gegaan, waar even later N. en zijn vriendin E. aankwamen.
We hebben weer drie uur zitten praten en toen viel ik zowat van mijn stokje van de honger.
Wat er nu nog niet besproken is of nog uitgezocht moet worden zullen we weer via email doen, maar N. gaat nu het stukje grond op laten meten en als dat gebeurt is kan hij aan de tekeningen beginnen.
E zei nog dat dit echt nieuw voor N. was, dat normaal klanten altijd zeggen dit is het stukje grond en wat nu en dat hij nog nooit mensen gehad had die zo goed wisten wat ze wel/niet willen en dat vond ze erg grappig.
Ik zei nog dat ik het goed zou kunnen begrijpen als N. zou zeggen dat hij het niet zou willen doen, maar N. zei dat hij nog wel na zou denken over iets eigens dat hij in het huis zou maken hahaha we zijn benieuwd
 We namen afscheid en toen zijn wij lopend naar het winkelcentrum gegaan waar het nu heel erg druk was (Portugezen eten laat).
We aten bij de wok en om 22.00 uur waren we weer in het hotel.
Julian belde een hele poos en zo werd het weer laat.
Ik was over mijn slaap, mijn hoofd is veel te vol, dus ik heb nog een hele poos liggen lezen.
Toen bedacht ik dat ik vergeten was in het dagboek te schrijven, dus heb ik dat midden in de nacht ook nog maar gedaan :-)

Oficina Museu Artisano

Vanmorgen begonnen we met een bezoek aan het MuseuArtiosano in Capelas. Buiten leek het een heel klein gebouwtje en we stonden voor een gesloten deur, maar toen we aanbelden, kwam er een hele vriendelijke, goed Engels sprekende mevrouw de deur open doen.
Het museum is privebezit en ingericht met allemaal dingen die van het eiland afkomstig zijn.
We kregen een rondleiding en het bleek veel groter te zijn dan we gedacht hadden.
Het is ingericht als twee straten die op een plein uitkomen, maar het is helemaal overdekt.
In die twee straten zijn allemaal winkeltjes en workshops en soms zijn er in de workshops mensen echt aan het werk.

Een van de eerste dingen die we zagen waren schilderijtjes met miniatuurbloemen, dat had natuurlijk gelijk mijn volle belangstelling.
Maak ik bloemetjes van papier, deze zijn gemaakt van het gedroogde merg van een vijgenboom.
Nu vraag ik je, hoe komt iemand erbij om daarmee te gaan knutselen?  maar wat een mooi resultaat.

Hierna kwamen diorama's met kleine figuurtjes zoals de drie koningen die ik van de week kocht.

 Die figuurtjes worden in het museum gemaakt en we troffen het, want een mevrouw was er net mee bezig.

 De etalage van het speelgoedwinkeltje.

 Op het eiland zie je popjes gemaakt van maisbladeren die als souvenirs worden verkocht. hier zagen we ze in diorama's.

 Nog een diorama, er waren er ook een aantal waarin (Portugese) feestdagen worden uitgebeeld.

 En er waren allerlei verzamelingen, dit is een stukje van een sleutelverzameling en ik moest gelijk aan Wilma denken, die had voor het hele jaar genoeg sleutels gehad. :-)

 Nog meer verzamelingen

 In deze meubelzaak (groot woord) komt af en toe een meubelmaker en dan restaureert of hersteld hij meubels.

 Ik kijk rond in de werkplaats van de smid. Er waren nog veel meer winkeltjes. Wat ik erg leuk vond was dat ik inmiddels al heel wat Portugese namen kon herkennen zonder naar binnen te kijken of bij de Engelse vertaling te kijken.

 Hierna deden we nog een letterbox cache die in het museum lag. Nou ja, de eigenaar had waarschijnlijk ooit eens iets over een letterbox gehoord, want dit was meer een puzzel multi met een stempel.
Om te beginnen moest je een echte legpuzzel maken...en dan moet je in het museum verder zoeken en dus ook dingen oppakken, terwijl ik erg ben van handen op de rug en kijken met de oogjes.

We vonden het museum leuker dan de cache :-) maar zonder die cache hadden we het waarschijnlijk niet zo snel ontdekt.