Om 5.15 uur ging mijn wekker en ook de telefoon voor de wake-up
call.
Paul had een of andere toets moeten indrukken, maar omdat
hij dat niet gedaan had ging 10 minuten later de telefoon weer. Weer zei hij
dat we wakker waren, maar drukte geen toets in en toen stond er weer een paar
minuten later iemand op de deur te kloppen, toch wel een hele goede service.
We aten snel wat en gingen toen
naar beneden, waar we na het uitcheken net de shuttlebus zagen wegrijden.
We gingen op het bankje
zitten wachten op de volgende bus en ik at nog wat.
Het busje kwam om 5.50 uur en in 10 minuten waren we op de
airport bij het gebouw van Delta.
We gingen in de rij staan om de koffers in te checken en dat ging vlot, mijn koffer was heavy, maar het was geen probleem.
Daarna gingen we naar de pass controle en de handbagage
controle, waar we ook zo doorheen waren en toen hadden we nog ruim 2 uur de
tijd.
Ik heb tijdens deze reis een hele fijne drinkbeker gekocht en die heb ik eerst maar eens gevuld voor onderweg.
We zouden vanaf Gate 40 vertrekken, dat bleek de eerste Gate
te zijn, en daar was het nog rustig dus zijn we daar alvast gaan zitten.
Om even voor 7.00 uur zagen we het vliegtuig aankomen.
Ook zagen we een of andere Aziatische jongensband voorbij lopen, een hele groep meiden met grote fototoestellen stormden er op af, maar de groep werd snel naar de sky lounge gebracht.
De vlucht was behoorlijk overboekt en toen kwam er een soort
van bieden voor wie met een andere vlucht mee zou willen, het ging steeds hoger
en hoger tot ze op $ 1000,= zaten.
Je krijgt geen contant geld maar tegoedbonnen voor
Amerikaanse bedrijven, dus daar hebben wij niet veel aan en echt handig zou het
ook niet zijn zonder auto, dus wij hebben onze seats mooi niet opgegeven.
We gingen boarden en om 8.50 uur vertrokken we.
Dit is de Sierra Nevada en Lake Tahoe
Al vrij snel kregen we 'ontbijt'. Dat van mij bestond uit 2 hele dunne smalle crackers, met 3 stukjes kaas
van elk een cm dik, amandelen, druiven, het leek meer een kaasplankje dan een
ontbijt, gelukkig had ik een pak weetabix meegenomen in de handbagage.
Omdat we over Canada moesten vliegen kwamen we met vertraging aan op JFK
(de lokale tijd op JFK was 17.45,voor ons 14.45).
We zaten bijna achterin het vliegtuig waardoor het erg lang
duurde voordat we eruit waren.
Gelukkig had een van de tewardessen ons verteld dat we gelijk naar Gate 60
moesten voor een shuttlebus.
Bij Gate 60 stond iemand die de boardingpassen vroeg en toen
wees ze ons welke bus we moesten nemen en dat we er bij de tweede stop uit
moesten.
De bus stond er al en nadat we ingestapt waren ging hij vrij snel weg en bracht ons naar een andere Terminal waar de vlucht naar Brussel
zou vertrekken.
Dit is een heel wat beter systeem dan op Los Angeles, we
hadden geen controles of niets meer en toen we in de andere Terminal waren
hoefden we maar even te wachten voordat het boarden begon.
Het vliegtuig vertrok om 19.31 uur vanaf de gate,
Alles bij elkaar hebben we een uur aan de grond gestaan
voordat we eindelijk vertrokken.
We kregen een avondmaaltijd
en die van mij was echt
vreselijk: tot snot gekookte pasta, met waterige diepvriesgroenten; echt totaal geen
fantasie en omdat ik nogal vlug misselijk word in een vliegtuig heb ik maar weer weetabix gegeten.
En toen kwamen we recht over London!
Vlak voor Brussel kreeg ik een zakje in mijn handen geduwd
met daarin mijn vega ontbijt: een banaan en een rijstwafel, whaaaaaaaaaaaa Amerikanen hebben echt geen verstand van vega eten.
Paul had yoghurt en die mocht ik hebben en verder maar weer
een weetabix, de KLM is wat eten betreft stukken beter.
En toen, na een hele lange dag stonden we weer veilig aan de grond in Brussel.
Het was een grandioze, onvergetelijke reis!
