We stonden om half negen op en aten ontbijt op de kamer.
We hadden vannacht geen telefoon gekregen, dus belde Paul even met T. en hoorde dat zijn vader stabiel was, als dat zou veranderen zou ze weer bellen.
We hebben de rest van de spullen ingepakt, Paul is de matten van de auto uit
gaan kloppen, want dat waren we gisteravond helemaal vergeten en toen hebben we
nog een kop koffie gedronken.
Daarna reden we weg bij het hotel en omdat het vliegtuig pas
tegen drie uur vanmiddag vertrekt gingen we nog een paar caches zoeken.
Het cachen was geen succes, we waren ondertussen bezig met scenario's van wat doen we als...
maar we kwamen wel op mooie plekjes, zoals hier aan de overkant van het strand waar we steeds gezwommen hebben.
Daar lukte het me eindelijk om een roofvogel op de foto te krijgen! We hebben er redelijk wat gezien deze reis, maar geen enkele keer kon ik er eentje goed op een foto krijgen.
Bij de Airport wilden we ook nog een cache zoeken, maar er kwam net een stel muggles achter ons staan, eentje stapte uit en ging naar het verhuurbedrijf aan de overkant, de anderen bleven in de auto zitten, toen zijn we maar doorgereden en hebben we onze huurauto terug gebracht.
De mevrouw vond de buitenkant er niet mooi schoon uitzien,
duh, we hebben er bijna 3 weken in rondgereden i.p.v. een dag of twee zoals de
meeste mensen doen, ja dat was dan wel weer waar, zei ze en toen kwamen er gelukkig geen extra kosten
bij.
Daarna liepen we naar de Airport, waar we nog niet konden inchecken.
Het was er druk, maar gelukkig vonden we nog een paar
stoelen vlak voor het raam, dus konden we de paar vliegtuigen die kwamen/gingen
bekijken vanaf onze stoel.
Ook zagen we de twee blusvliegtuigen staan.
De Airport is vernoemd naar Napoleon en er stond dan ook een buste van hem in de hal.
Tegen half twee konden we inchecken.
De bagage werd gedaan door mensen, dus dat ging redelijk vlot.
Bij de handbagagecontrole moesten mannen en vrouwen
gescheiden en de vrouwen moesten hun schoenen uit…dat noem ik nog eens discriminatie.
Toen we daar doorheen waren kwamen we in een kleine ruimte
waar 3 winkeltjes waren en daar hebben we uit een automaat water gekocht, wat
een hele kunst op zich was.
Daar waren we net mee klaar toen er omgeroepen werd dat we
naar gate A moesten en door de paspoortcontrole.
We lieten ons paspoort zien en kwamen toen in dezelfde ruimte maar achter een een soort van groot kamerscherm en daar gingen we zitten.
Die ruimte was d.m.v.
schotten opgedeeld in twee stukken en wij gingen in het stuk tegen de
muur aan zitten, maar we zaten nog maar net en toen moesten we allemaal weer
terug naar het andere stuk omdat ze onze boardingpassen gingen scannen.
Dus weer in de rij, boardingpas door het apparaat en weer
terug naar een stoel…pfff
Toen ze halverwege de groep waren ging de deur open en
moesten we allemaal het tarmac op richting het vliegtuig.
Het boarden ging met twee deuren open heel snel, maar toen
iedereen zat moesten we nog twintig minuten wachten voordat we konden
vertrekken.
We zaten nu op rij 16 net boven de vleugels en dat zat een
heel stuk prettiger, ook kon deze piloot beter vliegen dan die van de heenweg,
want het ging allemaal heel soepel.
De vlucht ging weer snel, nog geen twee uur, en in Brussel
was het zowaar ook goed weer.
Onze koffers kwamen als een van de eerste van de band en op
een bus hoefden we ook niet lang te wachten, dus we waren snel bij de auto.
Inmiddels had Paul naar T. gebeld, zijn vader waswel stabiel, maar omdat het toch ieder moment afgelopen kan zijn besloten we om vanavond door te gaan naar Enschede.
Om zes uur kwamen we thuis, waar we opgewacht werden door
Julian.
We aten frietjes, smeten wat dingen uit de koffers en pakten
dingen in/over voor een nacht en twee uur later reden we weer weg.
Het was een raar einde van een hele fijne vakantie op het
mooie eiland Corsica.
