Weer naar Belgie

 Begin januari werd besloten dat het toch slimmer was om in september verder te gaan met de werkzaamheden in Belgie.

Ik knipperde twee keer met mijn ogen en het was alweer september en was de dag van de heenreis alweer aangebroken.

 

Nog voordat ik ook maar een vliegtuig gezien had was ik alweer helemaal in een dubbele stress, want gisteren hadden we een mail gekregen ddat onze gereserveerde en voor betaalde stoelen vervallen waren en ze hadden ons nu op verschillende plaatsen in het vliegtuig neergezet, nou dat ging dus echt niet genbeuren.

Paul had eerst heel lang aan de telefoon gehangen om iemand te spreken te krijgen en toen dat eenmaal gelukt was werd hem verteld dat er niets aan te doen was en dat hij morgen bij het inchecken maar moest kijken of het nog veranderd kon worden.

Nu moest hij toch naar Ponta Delgada toe om de auto naar de garage te brengen, daar moeten wat dingen aan gebeuren en omdat wij toch weg zijn en de auto niet nodig hebben, is dat voor iedereen makkelijker.

Dus op weg naar de garage is hij langs de airport gereden en omdat het vliegtuig vol zat en ze ons niet meer naast elkaar konden zetten hebben ze ons in Buisness class neergezet; dat probleem was dus opgelost.

 

Volgende probleem diende zich ´s avonds aan, want het grondpersoneel in Lissabon gaat in de komende maanden weer heel veel staken, morgen was de eerste dag en ze wisten niet of de koffers mee zouden komen vanaf Lissabon naar Brussel...

Nou ja, dat zou lastig zijn, maar geen ramp omdat er hier in huis nog vanalles is en we het wel redden zonder de koffers.

 

Maar na een niet al te beste nachtrust stonden we om even over half acht buiten op de taxi te wachten en zagen we de zonsopgang en dat zien we niet vaak omdat zelden zo vroeg opstaan.

Taxi was mooi op tijd en zoefde ons naar de airport, waar het allemaal heel vlot ging.

Deze keer vlogen we met de PEACEFUL 

Dag heelijk eiland tot volgende maand.

Na een vrij kalme vlucht kwam Lissabon in zicht.

Toen ik stopte met zware kan-me-niet-schelen-pilletjes voor vluchten, troffen we op de eerste vlucht die ik met over-de-toonbank pilletjes vloog een hele fijne KLM stewardess, die me toen begeleid heeft en die me ook allerlei tips gegeven heeft, een daarvan was om geen koffie te drinken op vluchtdagen.

Je kunt gerust zeggen dat ik verslaafd ben aan koffie, dus dat is een hele opgave en tijdens de vlucht naar Lissabon had ik zo aan koffie zitten denken dat ik besloot om op de Airport het een na beste  na koffie te gaan drinken: warme chocolademelk met slagroom.

Aangezien we heel lang niet meer bij Starbucks geweest waren namen we er ook een bolo de cenoura oftewel worteltaart bij. 

Het vliegtuig naar Brussel zou anderhalfuur later vertrekken en zo hadden we ruim 4,5 uur.

We lopen dan altijd naar de laatste gate, waar het heel rustig is, dus fijn kun zitten lezen en ook nog eens een leuk uitzicht hebt op de aankomende of vertekkende (afhankelijk van de wind) vliegtuigen.

En vandaag keken we uit op de UNIQUE, die net op 31 augustus zijn laatste vlucht van São Miguel naar Lissabon had gemaakt.

Hij zou twee jaar geleden al stoppen met vliegen, maar heeft nog wat langer doorgevlochen, maar nu is het over en uit.

Vanaf Lissabon wordt hij naar Ierland gevlogen en daar wordt hij gesloopt.

En toen, na al die tijd wachten vertrokken we dan eindelijk richting Brussel.

We hadden weer sushi gekocht en die hebben we lekker opgegeten tijdens het vliegen.

Na de zonsopgang zagen we nu de zonsondergang.

In het luchtruim boven Brussel was het druk, er was onweer geweest en zo vlogen we nog een extra rondje via Zeeland, Antwerpen, Aarschot en Leuven voordat we eindelijk konden landen.

En toen was het spannend, zijn de koffers er of niet...

Nou ze hebben ons lang in spanning gehouden, want ze kwamen als laatste de band op rollen, maar ze waren er!

Onze, inmiddels vast, taxichauffeur stond ons al op te wachten en bracht ons weer veilig naar huis.

Daar werden we opgewacht door Julian, die lekkere rozijnenbollen gebakken had.

We hebben even gezeten thee gedronken, gekletst, toen ons bed afgehaald en opgemaakt, gedouched en  toen konden we schoon in een schoon bed, na een, voor mij dan  toch, hele vermoeiende dag.

Gelukkig kunnen we de rest van de maand uitrusten, whahahaha