Een hele fijne dag

Dit jaar wilde ik mijn verjaardag nou eens niet vieren in een vliegtuig, of ziek in bed van het reizen, of in de chaos van een huisrenovatie, maar gewoon lekker hier op ons eiland.

Dus werd er een vlucht naar Belgie geboekt ruim na mijn verjaardag.

De dag begon om middeernacht met een lief kaartje van Paul. 

Een stukje van de tekst: "Deze keer niet in een stress in een huis met verbouwing, maar laten we nu een leuke dag maken met een lekker gebakje, strandjutten, hartjes van Yves zoeken en daarna gezellig ergens uit eten."

En dat hebben we gedaan!

We begonnen met koffie en lekkers op het terras van Alfredo in Porto Formoso.

Hier zijn we al zo vaak langsgereden op weg ergens naar toe, maar er nog nooit gestopt.

De koffie en het gebak waren heerlijk en het was ook heel bijzonder om op deze datum gewoon lekker buiten op een terras te kunnen zitten zonder te bevriezen. 

We reden naar beneden en kwamen weer door Porto Formoso waar ze bezig waren om de kerststal boven de haven neer te zetten. 

Ik had Praia dos Moinhos uitgekozen om te gaan jutten, omdat we hier vorige week ook waren en er veel te vinden was.

Vandaag lag het strand bezaaid met houtjes, maar we hadden het helemaal voor ons zelf en het was er heerlijk.

We hebben er een broodje gegeten en ik heb toch nog wat mooie schelpjes en seaglass kunnen vinden. 

Hierna staken we bij Ribeira Grande het eiland over en gingen daar aan de hand van een kaartje met coordinaten (van een FB Groep) op zoek naar wat kunstwerken van Yves.

We kwamen op plekjes waar we normaal van ze langzalzelevensdagen  nooit gekomen zouden zijn en we kwamen ook langs het huis van Yves, waar alles weer helemaal overnieuw geschilderd was en waar ik dus ook nieuwe foto´s maakte.

Toen we weer langs het strand van São Roque reden en het ook nu eb was,  zijn we daar ook nog een poosje gaan jutten.

En die Azoreanen zich maar afvragen wat er hier nu toch staat :-)

(Deze blinde mol had de tekst bijna niet gezien...) 

Na honderden keren bukken om dingen van het strand op te rapen en weet ik het hoeveel keer in en uit de auto stappen om foto´s te maken van de hartjes van Yves, was ik best wel moe en had ik niet heel veel puf meer om nog twee uur rond te hobbelen voordat we naar een restaurant zouden kunnen gaan.

En omdat we vorige week al verschillende keren uit eten waren geweest, koos ik ervoor om lekker naar huis te gaan, thee te drinken en wat later lekker door Paul gebakken frietjes te eten.

In de tussentijd maakte ik nog wat foto´s van alle kadootjes die ik kreeg van de oceaan, zoals dit seaglass van Praia de São Roque. 

Als ik deze dag moet samenvatten in één woord: PERFECT!