dinsdag 19 juli 2016

Cueva del Indio



Voor de stop die nu kwam ”de grot van de Indiaan” vond Uly, onze gids, het beter als ik niet meeging.
Maar er was spraakverwarring over waar ik moest wachten, dus uiteindelijk kwam het er op neer dat de bus al weg was naar een parkeerplaats en dat ik bij een T-splitsing op een boomstam, met mijn voet op mijn rugtas heb zitten wachten tot ze me weer oppikten, terwijl de groep de grot ging bekijken.
Ze moesten eerst aan de buitenkant een hele hoge trap van wel vier verdiepingen op

om daarna in de grot, via allemaal ongelijke trappetjes weer naar beneden te gaan.
 Er waren hele smalle doorgangen en ook een stukje waar ze zelfs op hun hurken door moesten.
 En zo kwamen ze bij het meertje
 waar ze in kleine bootjes stapten
 en zo de grot uitvoeren.

 De hele groep, die bestaat uit mensen die ook vaak en ver reizen, was het erover eens dat deze grot nogal tegenviel, ik had dus niet echt veel gemist.


Het was de bedoeling om nog een half uurtje in Vinale rond te kijken, maar daar had niemand meer echt zin in en daarom sloegen we dat over en zijn we richting Havanna gegaan.
Onderweg hebben we nog een korte stop gehouden.



Hierna reden we door naar Havanna en onderweg kregen we nog een stevige bui.
In Havana maakten we nog een tourtje door de ambassadewijk, waar de meest mooie huizen staan. Ook kwamen we langs de Nederlandse Ambassade, waar weer een nergens op slaand kunstwerk in de tuin stond.
Het was half zeven toen we weer bij het hotel aankwamen.
We hadden geen zin meer om uit eten te gaan en omdat we niet echt veel honger hadden hebben we op de kamer Weetabix gegeten (Paul eet ze nu ook droog hahaha) en thee gedronken omdat we natuurlijk de waterkoker en thee meegenomen hadden.
Ik heb mijn voet weer gekoeld en daarna zijn we naar bed gegaan, want we waren hartstikke moe.

2 opmerkingen:

Margriet zei

Oooh, lieten ze je zomaar achter in je uppie!!! Gelukkig heb je niet veel gemist :-)

Jolande zei

Ja, en toen ik daar zo zat in the middle of nowhere en me realiseerde dat als er iets zou gebeuren ik niemand zou kunnen bereiken was ik toch niet echt amused.
Maar gelukkig kwamen ze sneller terug dan ze hadden gedacht, dus dat viel weer mee.