Voor de eerste reden we naar een wijk ten noorden en boven Bastia.
De cache heet Admirez la vue, maar wij vonden la vue enorm tegenvallen, gelukkig vonden we de cache wel.
La vue
Hierna reden we naar Etang de Biguglia om te kijken of er
flamingo’s waren.
Die waren er jammer genoeg niet meer, sterker nog er was
helemaal geen (water)vogel te bekennen.
De cache die hier moest liggen konden we niet vinden, maar
gelukkig kwamen er andere cachers aan die hem wel vonden.
Toen we naar ze toe liepen vertelden ze dat hij in de holle
boom zat en dat ze gewoon haar hand erin had gestoken, ik zei dat wij dat niet
deden omdat er giftige spinnen op dit eiland zitten, oei daar schrokken ze wel van want dat wisten ze niet.
Maar dankzij hun onwetendheid konden wij de cache toch nog loggen :-)
we reden verder naar Furiani, een klein dorpje dat tegen de berg
aan de overkant van de Etang aan ligt.
We reden omhoog en toen we boven waren werd de weg zo smal
en kwamen er steeds auto’s de hoek om naar beneden, dat Paul achteruit gereden
is en de auto geparkeerd heeft.
Kijk dit is nou pas een la vue
De straten in het dorpje bestaan voornamelijk uit trappen. wij klommen naar
boven naar de toren toe. Die was gesloten, maar we hadden onderweg op verschillende plaatsen al een
prachtig uitzicht over de omgeving.
Toen ik terug liep stond hij te praten met een oud vrouwtje dat al bijna 50 jaar in dit dorpje woont.Hij heeft "Praat met mij" op zijn voorhoofd staan :-)
maar ik moet er niet aan denken dat ik hier elke dag over al die trappen en keitjes zou moeten lopen.
Vanaf de parkeerplaats konden we het hotel en een heel klein stukje van ons balkon zien.
1 opmerking:
Paul straalt gewoon rust en vriendelijkheid uit :-) Dat tweede uitzicht was inderdaad veel en veel mooier!
Een reactie posten