De inboedel is (onder)weg

De datum waarop de inboedel opgehaald zou worden stond op 5 januari, maar omdat de coronacijfers weer zo stegen, wilden we liever dat het eerder opgehaald zou worden, zodat wij ook eerder kunnen vertrekken en zo werd de datum verzet naar vandaag.

Bijna alles was al ingepakt, alleen de lange, lastigere stukken moesten nog in hoge dozen, die we zelf geknutseld hebben. :-)

Toch wel heel handig die lege kamer van Jasmine.

Zaterdag hebben we in de woonkamer alle meubelen naar de voorkant geschoven. 

Normaal staat in deze tijd de kerstboom op die plaats, maar die kon dus niet gezet worden.

De achterkant was mooi leeg zodat we daar alle dozen neer konden zetten.

Eerst waren we van plan om alles in de garage te zetten, maar omdat de garage lager ligt dan het huis leek het ons voor de verhuizers makkelijker als ze het uit de woonkamer konden halen i.p.v. steeds omhoog en omlaag te moeten lopen.

Dus zag de woonkamer er een paar dagen zo uit.

Het verhuisbedrijf komt uit Winkel, Nederland. 

Ze moesten verpakkingsmateriaal afgeven in Wilrijk en zouden om 11.00 uur bij ons zijn.

Om half 11 hadden Julian en ik Maui en Mandu alvast op de kamer van Jasmine gezet en ik was net bezig om de deurknop vast te binden (Maui kan die deur open springen) toen Paul riep dat ze er al waren.

Na de lange reis hebben ze eerst een kop koffie gedronken en toen werd als eerste het busje ingeladen.

Dat ging heel snel, na een half uur was de kamer leeg.

Het enige dat we niet ingepakt hadden was een lange, golvende spiegel en dat heeft een van de verhuizers voor ons gedaan, zodat die ook veilig mee kan.

Het busje werd omgewisseld voor de aanhanger en daar gingen alle spullen uit de garage in.

Toch gek dat we de banken nog helemaal niet gezien hebben en het nog wel een aantal weken zal duren voordat we ze uitgepakt zullen zien.

Ook de garage was in een mum van tijd leeg.

De verhuizers dronken nog een kop koffie en waren bijzonder blij dat het allemaal zo vlot gegaan was en ze veel eerder naar huis konden dan ze hadden gedacht.

De inboedel wordt nu opgeslagen in een grote loods van het verhuisbedrijf.

Ongeveer twee weken voordat we de spullen willen hebben moeten we dat laten weten, dan wordt alles in een kleine container geladen en op de boot gezet.

Als het in Ponta Delgada aankomt wordt het door een plaatselijk verhuisbedrijf overgenomen en naar Capelas gebracht.

 

De kamer van Jasmine is helemaal leeg en weer zoals hij altijd is, net als de woonkamer en de garage en nu heb ik eigenlijk een beetje het idee dat de hele inboedel maar een soort droom was. :-)

Maar we zijn toch weer een stapje verder in het hele avontuur.