Pasteis de Nata

We liepen verder en kwamen langs een Continente supermarkt, waar we wat broodjes voor de lunch gingen kopen.
Een stukje verderop zagen we dan eindelijk een terrasje waar we heerlijk in het zonnetje konden zitten.
We bestelden er iets lekkers bij en ik nam een pastel de nata. Die was zo ontzettend lekker, ik denk de lekkerste die ik tot nu toe gegeten heb.
Ik zei tegen de de rest van de Happy Family dat het zo lekker was, dat ik er niemand er een hapje van ging geven :-)

Deze zeemeeuw kwam even kijken of er misschien iets voor hem over bleef, maar hij had mooi pech.

 Paul en Jasmine vonden dat mijn pastel de nata er inderdaad wel heel lekker uit zag en besloten om er  zelf ook eentje te nemen. Aangezien die van mij naar meer smaakte heb ik er ook nog eentje genomen...:-)

 Toen we weer verder wilden gaan, vroeg Paul wie zijn rugtas had...nou jij zelf natuurlijk...
Niet dus, hij stond niet naast zijn stoel, maar aangezien ik de hele tijd naast die stoel had gezeten en er niemand bij had kunnen komen zonder dat ik het gezien had, leek het me vrij onwaarschijnlijk dat hij bij dit terras gestolen was.
Binnen stond hij ook niet. Ik keek op mijn fototoestel en zag dat Paul onder de Ponte de Arrabida het ding nog op zijn rug had. Mij leek het het meest waarschijnlijke dat hij hem in de Continente was kwijtgeraakt.
We liepen terug, Paul ging bij de klantenbalie vragen of er een rugtas gevonden was, maar helaas.
Jasmine liep naar de kassa waar we afgerekend hadden en ja hoor, daar stond hij onder, precies op de plaats waar Paul hem neergezet had toen hij ging afrekenen....
Gelukkig dat hij hem weer terug had.
We liepen weer terug, vertelden nog even aan de eigenaar van het restaurantje dat de rugtas weer terecht was en liepen toen verder richting de stad op zoek naar een bushalte.

 Ik ben een paar keer dit soort straatkunst tegen gekomen. Vrolijk, net als de hartjes op São Miguel.

 We stonden een paar minuten te wachten toen er een bus aankwam, waar we On Hopten ;-)

 We reden mee tot de in de stad en onderweg genoten we weer van de mooie uitzichten.

In de stad zag ik weer zo'n tekening.

 We deden boodschappen bij de supermarkt in de buurt van het appartement.

 Ik had niet zoveel zin om later weer naar de foodplaza te gaan en daarom nam ik pasta, saus en sla mee voor het avondeten. Dat is het fijne van een appartement, je hoeft niet elke avond buiten de deur te eten als je daar geen zin in hebt.