De tuin aan de zijkant deel 1

Aan de zijkant van ons huis stonden hele oude, hoge coniferen.
Ze waren mij al heel lang een doorn in het oog, maar ze gaven wel schaduw op onze slaapkamer en daarom hebben we ze heel lang laten staan.
Maar ze waren nu zo slecht, dat ik bang was dat ze bij een storm op het huis zouden vallen, dus besloten we om ze weg te laten halen.

 Nu heeft het hier in Belgie altijd erg veel voeten in de aarde voordat je een bedrijf hebt gevonden dat afspraken om te komen ook werkelijk nakomt.
Vorig jaar september lag er een folder in onze brievenbus van een nieuw bedrijfje dat bomen rooide en die kwam kijken.
Ze brachten een offerte uit voor het rooien van de bomen en het wegfrezen van de wortels en in oktober kwamen ze ook echt en gingen ze aan het werk.

 Het ging allemaal langzaam, want ze hadden een normale aanhangwagen waarmee ze de bomen afvoerden en daarvoor moesten ze heel veel keren heen en weer rijden, waar ze een aantal dagen over gedaan hebben.

 De overburen kwamen vragen of ze de stammen mochten hebben voor in de open haard, dus dat scheelde ze wel heel wat rijden.

Toen eenmaal alles afgevoerd was zouden ze een week later terug komen om de wortels uit te frezen, en een plan te maken om het hoge stuk naar het zwembad toe af te werken, maar mooi dat ze niet terug kwamen.
Paul heeft er heel wat keren achteraan gebeld, maar uiteindelijk kwamen we erachter dat het bedrijfje failliet gegaan was, voor de derde keer...
Het is hier heel makkelijk om nadat je failliet verklaard bent weer overnieuw te beginnen en weer overnieuw en weer....
Financieel was het geen strop voor ons, want we hadden maar een gedeelte aanbetaald, maar nu moesten we weer op zoek naar een ander bedrijf om de wortels uit te frezen en zal het aanplanten in het voorjaar wel niet lukken.