zondag 8 maart 2015

Madeira vrijdag 2

De Airport van Madeira heeft jarenlang bekend gestaan als een van de gevaarlijkste om op te landen of op te stijgen.
Hij was heel erg kort en dan was Plons=water...
Dat hebben ze opgelost door de baan te verlengen en dat is een hele constructie op palen geworden
 Hier rijden we onder de baan door en zijn de palen goed te zien.
 Op dit eiland moet je trouwens geen tunnelfobie hebben. Vanaf Funchal zijn er erg veel tunnels onder de bergen doorgegraven, dat scheelt een hoop tijd en enge weggetjes.
 Eigenlijk waren we van plan om nog een paar kustplaatsjes aan de zuidkant van het eiland te bekijken, maar we besloten om naar Santana aan de noordkant van het eiland te gaan.
 Santana is vooral bekend om de palheiros, de traditionele met rietgedekte houten huizen met een A-frame.
Dit straatje wordt geëxploiteerd door het toeristenburo. De huisjes zijn goed onderhouden en er worden lokale produkten in verkocht.
 Ik dan ook maar een keer op de foto voor zo'n huisje, er moet toch tenminste één foto zijn om aan te tonen dat ik ook mee was naar Madeira :-)
 We wandelden nog wat rond door het dorpje. Op verschillende plaatsen kwamen we vrolijk beschilderde stenen tegen, zoals hier rondom de niet werkende fontein. Ik heb geen idee waarom ze er lagen.
We gingen even op een bankje zitten kijken naar een klas met carnaval vierende kinderen , die hele vrolijk klinkende liedjes liepen te zingen en met van die toiletrol rammelaars muziek maakten.
 Regelmatig kom je hier ook nog echt bewoonde palheiros tegen. Sommigen zijn aan alle kanten uitgebouwd.
Toen we hier zo rondliepen zag Paul ergens een opstapje niet en voordat we wisten wat er aan de hand was rolde hij voor mijn voeten over het plein...
Het viel gelukkig nogal mee, hij schaafde zijn hand behoorlijk en zijn knie deed zeer, maar gelukkig kon hij nog wel autorijden (anders hadden we daar moeten wachten tot het helemaal over was, want ik moet er niet aan denken daar auto te rijden :-) ).
We reden terug naar Funchal, nog niet naar het hotel terug, maar eerst nog even naar het gedeelte aan de westkant.
Dit was het lelijke gedeelte van de stad, bomvol met hoge hotels die zowat tegen elkaar aanstaan.
Voor de hotel langs liep een wandelpromenade en daar zijn we een stuk overheen gelopen

 Hier moest de meest zuidelijke cache van Portugal liggen en die wilde ik graag vinden.
Via dit padje moesten we een heel stuk naar beneden toe en later weer naar boven, je moet er tenslotte wat voor over hebben :-) maar we hebben die cache gevonden.
 Blik op het lelijke gedeelte van Funchal.
Nadat we deze cache gevonden hadden zijn we nog doorgelopen naar een plaats waar een earthcache was en daarna zijn we weer naar de auto terug gelopen en naar het hotel gegaan.
Daar troffen we de reisleider aan en toen heeft Paul gelijk een andere auto gevraagd.

Reisleider ging even in de auto zitten en vond gelijk dat dit echt niet kon. 
Hij belde direkt met het verhuurbedrijf en regelde dat de pinda morgen omgeruild wordt voor een andere auto, die niet stinkt en wel goed trekt.

3 opmerkingen:

Margriet zei

vervelend dat Paul is gevallen, heeft hij er lang last van gehad?

Ik ben niet echt dol op tunnels, maar bergweggetjes zijn nog erger :-)

Jolande zei

Bergweggetjes daar waren echt heel eng, vooral als er geen vangrail was...doe mij maar tunnels.

Paul heeft er niet lang last van gehad. Alleen afgelopen week kreeg hij last, vooral als hij lang zit, dus maar even in de gaten houden.

trompke zei

Beterschap Paul!
Ik hou van bergweggetjes en tunnels! Maar bergweggetjes vind ik wel leuker ;-)
Mooi verslag!