zondag 16 juni 2019

Rondreis Deep South USA - Dag 23 van Charleston naar Hampton

Om 8.10 uur begonnen we aan de tocht van 700 kilometer naar Hampton, Virginia.
We hebben er lang over gedaccht hoe we vanaf Charleston naar Washington zouden gaan, met het vliegtuig of de trein, maar omdat we graag in Williamsburg wilden kijken werd het de auto.
Na een uur of twee zijn we gestopt bij een rest area om de benen te strekken en gelijk een cache te zoeken.
Dat was het plan voor vandaag, stoppen op plaatsen waar we gelijk een cache konden zoeken.

Om 10.35 zagen we bij Florence een bord Starbucks, dus gingen we de snelweg af om daar een kop koffie te gaan drinken, maar na een paar kilometer heen en weer gereden te hebben hadden we hem nog niet gezien...

Weer vlak voor de snelweg kwamen we langs een winkelplein waar we een Target zagen.
Nu hebben we al een aantal keren een Starbucks in een Target gezien en ik stapte even uit om te kijken of er hier ook eentje was, en dat bleek zo te zijn.
Dus ging ik alvast naar binnen om koffie te bestellen en Paul parkeerde de auto.
Paul vroeg of ik zijn telefoon en de tablet had meegenomen, maar die had ik bij het uitstappen aan hem gegeven en die zouden dus nog in de auto liggen.
Terwijl hij de koffie betaalde ging ik even terug naar de auto om ze te halen, maar ik vond alleen  de tablet...

Na de koffie dacht ik slim te zijn en in de auto naar de telefoon van Paul te bellen, maar ik bleek niemand te kunnen bellen…
Toen heb ik een sms gestuurd naar Julian , die belde naar Paul’s telefoon maar we hoorden niets…mij kan hij wel bellen.
We hebben de hele auto doorzocht, maar konden de gsm nergens vinden.
Bij Target gevraagd en bij Starbucks, maar daar was hij ook niet…
Enfin uiteindelijk heb ik Julian laten bellen en gevraagd of hij de telefoon wil laten blokkeren, wat uiteindelijk gelukt is nadat hij allerlei nummers moest hebben van Paul’s id kaart.
Omdat we toch bij Target waren dachten we daar een lokaal kaartje voor mijn toestel te kopen, maar de verkoper zei dat het maar heel plaatselijk zou werken, dus dat schoot niet op.
Na al dit gedoe reden we pas om 11.45 weg en hadden we nog een heel eind voor de boeg.


Onderweg zat ik met Julian te bellen over de kaartnummers die hij door moest geven en daardoor miste ik het bordje van de staatsgrens met North Carolina, waar we om 12.15 uur overheen reden.
Paul had geen PQ gemaakt van de route omdat we op zijn telefoon zouden kijken, maar nu dat ding dus weg was konden we geen caches meer zoeken in North Carolina :-( Gelukkig hadden we al een cache in deze staat gevonden toen we door de Smoky Mountains reden.
Om 12.45 uur hebben we pauze gehouden op een rest area  bij Fayettevillewaar we broodjes gegeten hebben.
We zaten buiten in het zonnetje en dat ging nog wel, maar als je liep was er een erg koude wind.
Ergens in de middag zijn we gestopt in Selma (een ander Selma dan van de film) en daar hebben we wat gedronken bij een Mc.
De weg die we vandaag reden was mooi, met veel groen en weinig verkeer.
Laat in de middag kwamen we bij de staatsgrens met Virginia.
Daar zijn we gestopt bij het Visitors Center om foto’s van het bord te maken  en druiven te eten,  maar de metalen banken voelde zo koud aan dat we alleen foto's gemaakt hebben en de druiven tijdens het rijden opgegeten hebben.


Ook vandaag kwamen we nog regelmatig door swampgebied.
Bij Emporia kwamen we in een harmonicafile terecht, maar gelukkig was er een afslag die we konden nemen om op de weg aan de andere kant van de stad uit te komen en zo hoefden we niet helemaal om Emporia heen.
Om 18.00 uur zijn we nog een keer gestopt, in Franklin of all places whahaha
Het was nog net licht toen we over een hele lange brug
en daarna door een tunnel
Hampton in reden en daar naar ons hotel voor vannacht gingen.


Om de hoek van het hotel zit een Mc en daar zijn we lopend naar toe gegaan, we hadden tenslotte al de hele dag in de auto gezeten.

1 opmerking:

Margriet zei

Wat vervelend dat Paul zijn mobiel kwijt is geraakt!