Bij de theeplantage aangekomen, stapte ik uit om de azulejos op de foto te zetten, terwijl Paul de auto ging parkeren.
Het bleek een stuk rustiger te zijn dan we hadden verwacht, wat natuurlijk heel fijn was.
We zijn hier al vaak geweest, hebben jaren geleden eens een privé rondleiding gehad omdat er toen weinig tot geen toeristen kwamen, dus als we er nu zijn slaan we de rondleiding over en kijken we zelf wat rond.
Het blijft interessant om te zien hoe de thee, die wij nu dagelijks thuis drinken, wordt gemaakt.
Tot zo ver alles wat we hier anders ook doen.
Aan het begin van de plantage begint een kleine trail: Trilho do Caminho de Agua da Gorreana (de weg van het water van Gorreana) en die gingen we nu eens wandelen.
Aan de overkant van de weg, tegen de heuvel aan, ligt het grootste gedeelte van de theeplantage.
Wij liepen door het stuk aan de andere kant van de weg en het eerste punt van de trail was de Gorreana watertank
Hier wordt het water opgeslagen en gebruikt in de theefabriek.
Door de theeplantage loopt een betonnen goot waardoor het water naar de tank wordt geleid.
De rand met bomen is het eind van de plantage en het pad verdwijnt daar ergens in.
en gaat vervolgens onder Ponte em Pedra door.
De weg gaat hier overheen, we zijn dus al vaak over deze brug gereden, maar hebben nooit geweten dat er een brug was.
Het volgende punt was de ruïne van een oude watermolen.
Hij is al lang niet meer in gebruik gaat langzaam maar zeker helemaal op in de natuur.
De luchtvochtigheid was hier enorm hoog en met al die planten leek het net op een jungle.
Gelukkig was er wel een goed begaanbaar pad, dat voor een groot gedeelte over de waterloop gemaakt is.
Salto da Cidreira (de Cidreira waterval) was het eindpunt van het pad.
Een mooie kleine waterval, waar je niets anders hoorde dan de natuur om je heen.
en deze mooie grote fuchia.
Paul vond dat we wel een stekkie konden meenemen, want het is een makkelijke plant, die eet als ware uit je hand LOL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten