De dag begon met Julian die in Sicilië is en heel ziek is. Er kwam een dokter die zei dat hij i.v.m. zijn longen nog niet terug mag vliegen, dus lang verhaal kort, heeft hij een infuus met een antibioticaboost gekregen en moet hij verder mee met de rondreis.
Nou van zoiets krijg ik dus heel veel stress, want je kunt niets doen en maakt je toch heel veel zorgen.
Ook was er de crematie van vriend Jos, waar Paul naar toe is gegaan en een mooie toespraak heeft gehouden.
Ik ben thuisgebleven omdat de schilder er was en dacht het online te volgen, maar dat was te modern voor dit crematorium.
Een groep waar ik lid van ben maakt deze maand een Gingerbread men journal en daar wilde ik aan meedoen, maar ik heb er geen tijd voor.
Maar omdat ik zo gestressed was en toch niets kon doen in mijn eentje, heb ik een stapel gingerbread people zitten uitknippen, dat vind ik een heerlijk rustgevend werkje.
Toen Paul weer terug was hebben we het eerste rolgordijn opgehangen in de waskamer.
Ging allemaal prima, alleen rolde het steeds terug en wilde niet omlaag blijven hangen.
Dan zit er in de gebruiksaanwijzing zo´n leuke tekening, dat als iets niet gaat je even moet bellen, nou niet naar Zaventem, want met zulke vragen moet je langskomen op de afdeling...
De keuken is een stofbende, van het schuren, dus ik ben heel erg blij dat we alles afgeplakt hebben.
Hoe mensen jaren in een verbouwing kunnen leven is me een raadsel, ik ben het nu al spuugzat en in staat om op een vliegtuig te stappen en naar mijn mooie nieuwe schone huis te gaan.
2 opmerkingen:
Hou je taai, Jolande!
Nog even volhouden meid, maar ik begrijp je verzuchting,,
Een reactie posten