Een wave en thee

Om ongeveer 2 uur kreeg ik een por in mijn rug en vroeg Paul of ik sliep, nee nu niet meer…
Hij had ‘een wave’ en of hij het even zou tekenen.
Natuurlijk, als je een wave hebt moet je dat, ongeacht het tijdstip, gelijk gaan zitten tekenen, want stel je voor dat je het niet meer weet als je op staat.
Het licht ging aan en Paul ging zitten tekenen.
Hij had een briljant plan om het huisje in Mosteiros te verbouwen.
Daar hebben we een poos over zitten praten en toen om 3.00 uur maar thee gezet en gedronken en toen was ik helemaal over mijn slaap heen….
Om 8.00 uur ging de wekker en zijn we toch maar opgestaan om te ontbijten.
Daarna hebben we koffie gedronken op de kamer en heeft Paul de makelaar gebeld om een afspraak te maken om het huisje van binnen te bekijken.
De makelaar sprak 3 woorden Engels  en legde de telefoon neer, maar even later werden we teruggebeld door een collega makelaar die wel Engels sprak.
Hij gaat de eigenaar bellen en waarschijnlijk kunnen we het maandagmiddag bekijken.

Op Sao Miguel is de enige theeplantage in Europa en die wilde ik graag zien en daarom reden we naar  São Bras, waar we eerst de Tea Factory en de plantages bekeken.

 Dit uithangbord had ik vorig jaar al een paar keer gezien, maar toen

zijn we er niet aan toegekomen om de plantage te bekijken.

 We liepen de poort door en hadden gelijk een schitterend uitzicht op

de plantage en de oceaan.

 We kregen een prive rondleiding door de fabriek/museum

 en als afsluiting een lekker kopje thee.

 Jasmine is een enorme theeleut en daarom kochten we

in dit 'winkeltje' een zakje thee voor haar.

 Ze verkochten er ook deze tea for two kopjes,

grappig om te zien.

Hierna liepen we door de tuin die boven de theeplantage lag

 Het uitzicht op de theeplantage en de oceaan.

 Close up van een theestruik