We parkeerden de auto bij het verlaten hotel en gingen op pad.
Het is hier zo ongelofelijk mooi, aan de ene kant heb je uitzicht
op het plaatsje Sete Cidades, Lagoa Verde en Lagoa Azul
en aan de andere kant zie je de oceaan.
Hier had je het gevoel alsof je op het topje van de wereld liep.
Echt heel rustig was het er vandaag niet, want er werd druk
aan de weg (lees pad) gewerkt. Komend weekend komt
de Sata Rally naar het eiland toe en dan gaan er een stel
levensmoeie figuren over dit kraterpad racen...
ik moet er niet aan denken.
Lunchtijd.
Tegen het eind van dit stuk van het wandelpad
zagen we Mosteiros beneden ons liggen.
Natuurlijk hebben we even gekeken of we het huisje zagen.
Grappig, dat we nu zelf op de berg 'in de achtertuin' stonden.
Aan de rechterkant van deze foto is goed te zien hoe steil
de bergen zijn.
Het was een prachtige wandeling waar we ruim 4 uur over gedaan hebben.
De volgende keer willen we (een stuk) van de wandeling aan de andere
kant doen, maar daar moet ik eerst mijn kuitspieren voor trainen,
want die wandeling is zwaarder, met grotere hoogteverschillen :-)
5 opmerkingen:
Wat is het daar ontzettend mooi!!!
Mijn woorden Margriet. Wow... prachtig!
Sao Miguel is echt magisch mooi en dan overdrijf ik niet.
Eindelijk weer eens je blog uitgebreid gelezen. Wat een mooie plaatjes! Vooral die van jou in het blauw op de berg. Je past helemaal in het plaatje!
Loek, weet je dat we het daar nog over jullie gehad hebben? :-)
Wij deden 4 uur over het heen en weer lopen (okee met caches zoeken erbij) en toen zei ik nog dat jullie in diezelfde tijd de hele krater rond zouden lopen of mountainbiken.
En met de duikmogelijkheden rondom het eiland zouden jullie je er vast ook niet vervelen :-)
Een reactie posten