Los Angeles uit, wat ook zo’n honderd kilometer was, was
weer een verschrikking, ongelofelijk druk en ze rijden als gekken kris kras
door elkaar.
Er waren 7 banen voor auto’s en 2 voor vrachtwagens voor een
kant, dus dubbel waren er 18 banen en nog zat alles vol.
De oplossing daarvoor is: nog meer banen erbij….en een smog dat er
vanmorgen weer hing, echt vreselijk.
We waren blij toen de stad een stuk achter ons lag, de weg weer bijna voor ons alleen was en de luch weer blauw.
We reden tot Arvin, daar zijn we van de snelweg
afgegaan, naar een winkelcentrum helemaal in the middle of nowhere en daar
hebben we bij Starbucks koffie gedronken met pumpkin loaf erbij.
Maar hier komen zelden of nooit toeristen, dus vroegen ze heel nieuwsgierig wat we hier deden, waar we vandaan kwamen enz.
We vertelden dat we naar Monterey gingen om walvissen te kijken en toen we onze bekers kregen zag eentje er zo uit
Het landschap was niet echt spectaculair, eerder een beetje saai.
We zagen landbouwers, de oppervlakten van hun land zijn zo groot dat als je op zo'n kleine tractor om je land heen moet rijden, je volgens mij een week onderweg bent.
Bij de afslag naar Fresno kwamen we langs de James Dean
Memorial Junction en toen zijn we even omgekeerd en teruggereden om er foto’s
van te maken, als je er toch langskomt…
Bij Paso de
Robles zijn we weer gestopt om bij een McDonalds een milkshake te drinken.
Dit is een van de weinige nog originele Mc's. Ik wist niet dat ze er ooit zo uit hadden gezien.
Deze bellen zijn de oorspronkelijke wegmarkeringen sinds het begin van de 700 mile El Camino Real tussen San Diego naar Sonoma.
Aan de ene kant was een veld vol met boerenkool
Toen we daar onderdoor reden was het geaan met de zon en werd de temperatuur ook steeds lager.
1 opmerking:
18 banen! Wat ontzettend veel. Dan is het ook niet zo raar dat daar zo’n smog hangt.
Een reactie posten