Lockdown dag 244

 Paul had vanmorgen een bespreking, dus heeft hij tot aan de lunch gewoon gewerkt en hebben Julian en ik gepoetst.

's Middags zijn we naar Everberg gereden om daar een labcache te gaan wandelen.

We parkeerden de auto in een straatje achter de kerk en liepen omhoog naar de voorkant van de kerk, waarbij we langs een school kwamen die een hele lange en vrolijke muurschildering op het gebouw had staan.

Grappig dat we daar ook Jip en Janneke zagen, ik had net gisteren gelezen dat na Zwarte Piet nu ook Jip en Janneke onder vuur liggen, zucht...

De uil ernaast heb ik op de foto gezet voor in het uilenmapje.

De historische wandeling begon aan de voorkant van de Sint Martinuskerk, bij de ingang van de grafkapel van de Prinsen van Merode.

Een stukje naar links was het plaatselijke oorlogsmonument, ik heb er dit jaar al zoveel gefotografeerd dat ik er ook wel een mapje van zou kunnen maken.

Tegenover de kerk staat een vrijheidsboom; in 1930 gepland door Prins Jean van Merode.

Dit soort bomen werden gepland ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van Belgie.

We wandelden verder, het dorp uit en kwamen toen langs het Pachthof de Biesthof.

Vervolgens kwamen we op de Prinsendreef

waar we eerst deze boswachterswoning passeerden

om daarna bij de ingang naar Kasteel Merode te komen.

Daar was helemaal geen groot hek of afsluiting; alleen maar wat betonnen palen met kettingen ertussen, met een bordje eraan dat het prive terrein is.

Rechts naast ons stond een hele aparte boom met veel lange horizontale takken.

Een van de onderste takken ging zelfs twee keer de grond in om dan weer boven te komen.

Maar ik vond vooral de mistletoe erg mooi.

Het hing ook best wel laag, Paul kon er bijna bij.

Prachtig om zo dichtbij te kunnen zien.

De wandeling bracht ons op een beboste heuvel aan de andere kant van de Prinsendreef.

Hier kwamen we bij, wat mogelijk de eerste ijskelder is geweest.

Verderop in het bos staat de kapel van O.L.Vrouw van Scherpenheuvel.

In een boom naast de kapel zag ik deze mooi beschilderde steen liggen.

De kapel was het laatste punt van de wandeling, maar er was nog een bonuscache bij die we natuurlijk ook nog even gingen zoeken.

Hiervoor werden we nog verder het bos in gestuurd.

De paden waren af en toe lastig te zien, want het lag vol met bladeren, zodoende liep ik toch wel erg naar beneden te kijken en zo zag ik tussen al die kleine blaadjes ineens een joekel van een blad.

We kwamen over de Aderbeek, waarschijnlijk haalden ze hier vroeger het ijs uit voor de ijskelder.

Terwijl we door het bos liepen op weg naar de cache, vroegen we ons af waarom de cache niet op een punt lag zodat de serie een rondje zou vormen, maar toen we bij het eindpunt aankwamen begrepen we waarom.

Hier stonden we bij het monument voor Werner van Merode, die, toen hij met zijn zoon ging jagen, onwel werd en op deze plaats is gestorven.

Zo'n monument verwacht je helemaal niet zomaar ergens in een bos, maar we vonden het wel een mooie afsluiting van deze historische wandeling.

Vanaf het monument hebben we de kortste weg uit het bos genomen en toen kwamen we weer in de bewoonde wereld.

Daar zagen we een speeltuintje met als afscheiding een hele lange rij bomen en aan elke boom hangt een vogelhuisje.

We hebben nog nooit zoveel vogelhuisjes bij elkaar gezien, ik vond het wel een mooi gezicht.

Deze uil, boven een deur, vind ik ook erg mooi.

Toen we weer vlakbij de dorpskern kwamen zag ik deze tekst van Louis Neefs op een elektriciteitskastje en dat vrolijkt zo'n kastje toch wel een heel stuk op.

's Avonds was het uiteraard vlieger/muziek avond en omdat op The Show Must Go One vanavond het tweede deel van de show van vorige week was heb ik een dvd uit mijn eigen musical collectie gekeken.