Lockdown dag 119

Vandaag gingen Paul en ik naar Pinchart om daar een cacherondje te fietsen.
Nou het viel nog niet mee om daar de komen, want volgens onze tomtom bestond Pinchart niet.
Nu ben ik niet voor een gat te vangen, dus gaf ik het dorpje ernaast in, wat ook niet bestond, net als de andere twee omliggende dorpen, ik was al bang dat het hele gebied van de kaart geveegd zou zijn...
Inmiddels waren we al in Hamme Mille aangekomen en daar heeft Paul de auto toen maar even neergezet om de coordinaten van de eerste cache in te voeren, maar ook dat werkte niet (complot!).
Uiteindelijk zag ik nog een plaatsje op de kaart en hoera, dat bestond zowaar en toen was het verder een fluitje van een cent.
In Pinchart aangekomen parkeerden we de auto bij de visvijver en daar stapten we op onze fietsen.

 We waren nog maar net een stukje de straat in of we reden tegen deze stal aan waar we begluurd werden door wat etende kalfjes.

 Er stroomt hier dus ook een piepklein riviertje dat Le Pinchart heet, je moest echt goed kijken om het te zien.

 Al snel waren we uit het dorp en kwamen we op een pad langs weilanden.

 En overal weer prachtig uitzicht.

 Normaal gesproken zouden we bij het restaurant in deze hele grote boerderij gestopt zijn om koffie te drinken, nu houden we het maar bij onze flessen water.

 Ondanks dat het een verlengd weekend is in Belgie was het in deze omgeving hartstikke rustig, we hadden de velden helemaal voor ons alleen.

 Wel kwamen we een aantal vogelverschrikkers tegen, ik vraag me af of die nou werken.

 Hier hebben we een poos gezeten en onze lunch gegeten. Het pad is zo smal dat je het bijna niet ziet.

 Een van de caches ligt op een pad wat heel lastig is voor fietsen, maar omdat hij er op dit moment niet was zijn we omgereden over de wer.
Om bij de volgende cache te komen moesten we vanaf de andere kant een stukje teruglopen over een heel smal pad en toen hebben we de fietsen maar even laten staan.
Dat bleek een goed idee te zijn, want we kwamen weer over het riviertje heen en dat moest over een paar ronde balkjes, wat met de fietsen een hele toer geweest zou zijn.

 Een andere cache bracht ons op een veldje met allemaal appelbomen

 Ik kreeg spontaan zin om ze te plukken en er jam van te koken hahaha

Via deze holle weg moesten we weer omhoog richting de bewoonde wereld, ik was blij met mijn e-bike want het was een hele klim.

 Halverwege zijn we nog even gestopt om een cache te zoeken. We moesten een stuk omhoog klimmen en dan zie je ineens weer een stuk weiland liggen.

 Weer in de bewoonde wereld kwamen we bij een monument voor Armee Secrete.
We hadden eigenlijk geen idee wat dat was, maar het blijkt dat het geheime leger de grootste groep was van het Belgische Verzet tijdens WOII, je leert toch steeds weer wat op zulke tochten.

 We moesten het fietspad naast het spoor hebben, maar we zagen helemaal geen spoor.
Toch gingen we volgens de gps de goede kant op en ineens zagen we dat het veld ophield en het spoor eronder vandaan kwam.

Het pad ging een heel stuk naar beneden, want keken we net nog op het spoor, nu stonden we eronder.

Dit was om de hoek bij de visvijver en hadden we het rondje helemaal gereden.
Ook dit was weer een mooi stukje Belgie.
Het was heerlijk weer, super rustig en wij hadden weer een hele fijne dag.