Vanmorgen werd ik wakker dat Paul naast mijn bed stond, ik schrok me suf want ik dacht dat er ergens iets aan de hand was, maar hij had een vrije dag genomen, omdat het zulk mooi weer was en hij voor eind april nog best veel dagen op moet nemen.
Dus toen gingen we bedenken wat we zouden gaan doen.
Nu we niet meer met het openbaar vervoer gaan kunnen we eigenlijk
maar weer een beperk stukje Parijs bekijken, want alles wat ik heen
wandel moet ik ook nog terug kunnen lopen.
Maar hé, we zijn Nederlanders en hier om de hoek (waar anders) staan Velib fietsen!
Paul
heeft daar gisteravond eens even naar gekeken en het blijkt dat je je
metrokaartje kunt activeren en daarmee dus fietsen kunt pakken.
Dat heeft hij dus geregeld en nadat we vanmorgen eerst ontsmettingsdoekjes hebben gekocht om de fietsen wat te poetsen, hebben we een fiets gepakt en zijn we vertrokken.
Er zijn heel veel plaatsen met fietsen, zolang je binnen een half uur blijft is het gratis en er zijn heel wat fietspaden aangelegd, waar ook echt veel gebruik van wordt gemaakt.
Wij parkeerden de fietsen vlakbij Tour Saint Jacques en gingen in het parkje even lekker op een bankje in de zon zitten.
En als je daar dan zo zit heb je helemaal niet het idee dat de halve wereld 'in brand' staat.
Vandaag gingen we de laatste 10 caches van de serie van 50 zoeken en daarbij kwamen we langs het prachtige Hôtel de Ville.
We wandelde over Pont Louis Philippe naar Île Saint Louis, waar we aan de overkant, op Quai de Bourbon een Invader zagen.
We konden nog net naar beneden toe om een foto te maken, maar het water stroomde hier al de kade op.
Over Pont de Sully liepen we naar Linkeroever en hadden we uit zicht op Pont de la Tournelle, de Notre Dame en in de verte Tour Eiffel.
Aan deze kant stond de kade zo goed als blank, het water van de Seine staat nu echt heel erg hoog.
Aan de andere kant van de brug ligt Jardin Tino Rossi, een park met allemaal kunstwerken.
De kant langs het water was niet begaanbaar en sommige kunstwerken stonden gewoon in het water.
maar op het hoger liggende stuk kon je heerlijk in het zonnetje wandelen, overal stonden vrolijke bloemen en uitlopende bomen: de lente begint echt.
Op een gegeven moment liepen we vanuit het park weer omhoog naar de weg, maar omdat de cache toch beneden bleek te liggen moesten we weer terug en toen zagen we deze Invader, die we net gemist hadden.
Na Pond d'Austerlitz
kwamen we op een vrij naargeestig stukje. Hierboven blijkt Cité de la Mode et Design te zitten, maar beneden vonden wij het erg lelijk.
Maar deze Invader deed zijn best om de boel wat op te vrolijken.
Deze tekening van een Sugar Skull vond ik wel leuk
en deze kattenkop, maar dat waren dan ook de enige twee.
Vorige keer zijn we tot Pont de Bercy gekomen en daarom was de cache die we op deze plek vonden de allerlaatste van de 50. Leuk dat we de hele serie hebben kunnen doen.
Hier zijn we de wijk ingelopen om weer een fiets te halen, op het pleintje waar ze stonden zagen we een soort Matrryoshka
en een draak kunstwerk, dat ik wel grappig vind.
Tijdens het fietsen kwam ik deze quote tegen en die vond ik wel leuk.
We zijn helemaal naar huis gefietst en daar hebben we (met, volgens Paul, mijn slakkentempo) drie kwartier over gedaan :-)
Maar het is goed bevallen en hopelijk kunnen we zo de komende tijd toch nog wat verder weg rondkijken.
4 opmerkingen:
Wat een goed idee om de fiets te pakken! Zo kan je toch weer eat verder weg en je spaart je voet! Hoeveel hoeken hebben jullie wel niet bij het appartement? ;-)
Ja niet te geloven he met die hoeken, maar echt alles lijkt hier dichtbij te zijn.
Lijkt me heerlijk op de fiets. Als het droog is tenminste. Het lijkt rustig in Parijs :-)
Het was ook vrij rustig in Parijs, zeker als je niet op de toeristische plaatsen bent.
Een reactie posten