donderdag 13 februari 2020

Parijs 13 februari

Vanmorgen heb ik gepoetst en omdat het nu beter gaat met mijn voet wilde ik na de lunch wel even naar buiten.
Ik had bedacht om naar de metro bij L'Opera te lopen en dan met de metro naar de Action te gaan, dat zijn kleine afstanden en dan loop ik ook niet ineens weer tig kilometer extra.
Paul liep een stukje met me mee en toen hebben we eerst even in het straatje gekeken waar een van de twee appartementen moet zitten.
We hebben nu een beeld van waar het precies is ten opzichte van waar we nu zitten.
Het is een impasse en op de toegangspoort zag ik een Invader; helemaal leuk natuurlijk want het was alweer een hele poos geleden dat ik er voor het laatst een zag.
 Opera is toch een fantastisch mooi gebouw, vol met details, je blijft kijken.
 En tegen een blauwe lucht ziet het er natuurlijk nog eens extra mooi uit.
 Paul ging weer werken en ik nam de metro naar Kremlin-Bicêtre.
Bij de Action leek het alsof iemand alles uit de rekken gesmeten had en het vervolgens weer teruggegooid had.
Ik ben toch al in heel veel Actions geweest, maar zo'n zootje als het hier vandaag was heb ik nog nooit gezien, dit was een willekeurig vak, maar het was geen uitzondering, want zo zag het er overal uit.
 De grond lag bezaaid met zooi, er lagen kapotte bekers op de grond, maar ook in de rekken, er droop van alles over de planken: alsof er een bom ontploft was.
En het personeel ging gewoon verder met alle nieuwe artikelen erbij te proppen, terwijl het er eigenlijk niet meer bij kon.
Nou naar deze Action ga ik voorlopig niet meer terug, want hoe ze dat opgeruimd moeten krijgen is me een raadsel.
Ik ben niet verder door het winkelcentrum gelopen, maar weer heel braaf naar de metro gegaan en toen gelijk door naar huis.
Om mijn voet te ontzien neem ik tegenwoordig de lift naar boven, maar dat is ook een ramp.
Zo ziet het er regelmatig uit als ik op de zesde verdieping aan kom.
 De binnendeuren kunnen dan wel open, maar de buitendeur niet. De oplossing is dan om naar een verdieping lager te gaan en dan weer naar boven, waarna het vaak wel goed is.
Er komt vast nog wel een dag dat ik vast kom te zitten in dat enge ding :-)
Ik had 2.80 kilometer gelopen en weer geen last van mijn voeten en daar ben ik heel blij om, want het is toch wel heel fijn om even buiten te zijn.
Tussen alle zooi bij de Action heb ik nog wat leuke dingen kunnen vinden, dus het was een geslaagd uitstapje.

1 opmerking:

Bertiebo zei

Die lift... dat vind ik echt eng. Ik heb geen liftenfobie of zo, maar toch denk ik er wel eens aan hoe het zou zijn als je vast zou zitten. Fijn dat het beter gaat met je voet.