donderdag 27 februari 2020

Parijs 27 februari

Toen ik vanmorgen opstond hingen er overal natte kleren van Paul, die heb ik eerst maar eens even op het rek gehangen.
 De afgelopen twee weken was weer een heel gezeur met de appartementen. Zo bleek dat dit appartement helemaal niet verbouwd gaat worden, maar dat er op 12 april andere mensen in komen die hier voor langere tijd blijven.
Ik kan me heel goed voorstellen dat als die mensen weten dat ze op dit adres komen te wonen, ze die niet ergens anders naar toe verhuizen, maar wees dan gewoon eerlijk en kom niet met een verzonnen verhaal over verbouwingen.
De bazen van Paul vonden het belachelijk dat hij moet kiezen maar verder geen info krijgt waaruit hij dan kan kiezen en het is heel hoog gegaan, maar de Goden van huisvesting hielden voet bij stuk, Paul mag blij zijn dat hij als geen expat een appartement krijgt en hij ziet het wel als hij er komt, alsof ze het zelf moeten betalen...
Het moet toch heerlijk zijn voor zulke sneue figuren om zich toch nog ergens machtig te kunnen voelen.
Het verhuurbureau heeft ook nog geprobeerd, die waren verbaasd omdat ze een van de twee appartementen niet eens in portefeuille hadden, dus daardoor dachten we dat het dan misschien toch een nieuw appartement zou zijn in het gebouw dat ze aan het verbouwen zijn.
Gisteravond kwamen we er lang en toen kwamen er mensen naar buiten, Paul vroeg of er appartementen waren, maar ze vertelden dat het allemaal kantoren werden en dat de appartementen  aan de rechterkant van de straat waren.
Toen is Paul vanmorgen in alle vroegte, door de stromende gietregen (vandaar alle natte kleren),even op de bouwplaats gaan vragen en inderdaad het gebouw heeft niets met zijn werkgever te maken.
Gisteravond hebben we Google maps nog eens uitgebreid bestudeerd en in 3D gekeken waar de appartementen kunnen zijn en zoals we het kunnen zien zijn ze in beide straten ergens weggestopt.
Omdat we eigenlijk binnen 3 dagen hadden moeten beslissen en het nu al 2 weken aansleepte, moesten we dus vandaag zeggen waar we naar toe gaan en toen hebben we de beslissing genomen om in deze buurt te blijven (rode stip op het kaartje in het andere logje).
Eind volgende maand gaan we dus verhuizen en gaan we in een impasse zitten lol
Die ziet er zo uit

We vermoeden dat het appartement in het grijze stuk midden op de foto is, maar dat weten we dus niet: verrassing!
Als we hier wonen kunnen we boodschappen doen bij 'onze eigen' Monoprix of eentje 350 meter de andere kant op die ook een heel ruim assortiment heeft, bij het andere appartement waren alleen maar 2 hele kleine supermarkten die meer gericht zijn op mensen die niet zelf eten maken.
Hier lopen we bijna zo de metro in waar verschillende lijnen zijn en ook de trein is vlakbij
en deze buurt vinden we leuker en vertrouwder, het is toch een beetje onze buurt geworden.
En dan gaan we nu weer verder met genieten van Parijs vanuit ons poppenhuisje.

5 opmerkingen:

Judy zei

Spannend, ik geniet mee van je verhalen.

Marthy zei

Wat een toestanden met jullie woning. Hoop dat het allemaal goed afloopt.

trompke zei

Nou, ik ben benieuwd... Wat een avontuur haha...

Jolande zei

Zoals altijd never a dull moment :-)

Margriet zei

Kan me wel voorstellen dat jullie voor jullie eigen buurtje kiezen, daar ben je toch al aan gewend. Maar echt belachelijk dat je zo ongezien moet kiezen!