zondag 6 september 2020

Lockdown dag 168 deel 1 - Huy

Vandaag gingen we verder met onze tocht langs de Maas en zouden we de omgeving van Huy (Hoei in het Nederlands) gaan bekijken.
Bij ons was het net droog geworden, maar het regenfront was nog niet helemaal het land uit en we zouden het waarschijnlijk wel inhalen en toen we in Hannut langs een Action reden vond Paul dat ik eerst mijn lijstje maar even af moest gaan werken, zodat het droog zou zijn als we aan zouden komen.
Zo gezegd zo gedaan. Het was een schitterende grote Action, maar het was zaterdagochtend en het werd steeds drukker, dus ik heb snel gezocht wat ik nodig had en toen stond ik weer buiten.
Een aantal kilometers voor Huy ligt er een cache met de naam uitzicht op de Maasvallei en daar zijn we even gestopt.
Ook al was het weer nog somber, het uitzicht was toch al best mooi, op de koeltorens van Tihange na.
Boven de plek waar we de auto geparkeerd hadden lag een tuin met daarin een hele grote pompoen
 toen ik het pad ernaast opliep om er een foto van te maken kwam ik deze slak tegen.
Hij trok gelijk zijn voelsprieten in, maar toen ik een poosje roerloos bleef staan kwamen ze weer tevoorschijn en maakte ik er vlug een foto van.
 Op weg naar de plaats waar we zouden parkeren zochten we nog een cache bij deze rotonde.
 Beneden, vlakbij de Pont Père Pire, is een winkelcentrum en daar in de buurt hebben we de auto geparkeerd en zijn we op de fiets gestapt.
Het was even kijken waar we met de fietsen op het lager gelegen fietspad konden komen zonder trappen af te moeten, maar nadat we langs het winkelcentrum gefietst waren konden we er zo opkomen.
Inmiddels kwam er ook steeds meer blauwe lucht tevoorschijn.
 Het fietspad lag lager dan de weg en als er geen cache had gelegen hadden we deze mooie fontein niet gezien.
Het kindje in de wasmand vond ik zo schattig.
 Een stukje verderop hadden we een prachtig uitzicht op het Fort van Huy, het is toch net buitenland :-)
 Net onderdaan de muur van het fort ligt een cache en die gingen we zoeken.
We besloten om de fietsen mee te nemen, maar het was een hele klus om de e-bike omhoog te duwen.
Het uitzicht op de brug vanaf deze kant was ook heel mooi. De kabelbaan had dit jaar opnieuw open moeten gaan, maar ik weet niet of dat ook het geval is, vandaag hebben we in elk geval geen wagentjes gezien.
We kwamen langs een monument
en daarnaast stond een kunstwerk van een kat, ik vond het er totaal niet passen, maar he, het is een kat en nog wel met blauwe stukjes, dus altijd leuk. Paul hield mijn fiets vast en ik maakte deze foto.
We kwamen steeds hoger tot we uiteindelijk bij de plek van de cache waren, daarna zijn we weer naar beneden gegaan.
Naast de Collegiale kerk Onze-Lieve-Vrouw en Domitianus van Hoei stond dit beeld wat ik erg mooi vond. Op deze foto is het niet te zien, maar de ritssluiting van de jas van het meisje is gemaakt van een fietsketting en dat vond ik zo goed bedacht.
Op de trap van de kerk zag ik nog een kat
en op de trapleuning nog 2 en toen kreeg ik zo'n stil vermoeden dat er hier wel eens een katten trail zou kunnen zijn, maar dat zou ik thuis wel opzoeken.
In Wanze, waar we doorheen gekomen waren hingen overal borden dat het dragen van mondmaskers verplicht was en hier hingen ze ook
we hebben altijd mondmaskers bij ons en die hebben we dan ook netjes opgezet. Het viel op dat werkelijk iedereen zich er netjes aan hield.
behalve deze twee met kinderwagen, die net daar liepen toen ik deze  foto ging maken omdat ik het net buitenland vond zo met de berg op het eind van de straat.
Naast de kerk loopt een steeg waar je komt als je onder deze mooi gedecoreerde poort doorloopt.
We hebben hier op een bankje in het zonnetje een broodje gegeten.
In de steeg staan een rij grafstenen waarvan ik deze wel heel Halloween achtig vond.
Deze niet werkende fontein deed me denken aan regenpijpen in Parijs.
Regelmatig zie je het fort tussen de gebouwen door.
Wij staken de Maas over en vanaf de overkant was het ook weer een schitterend gezicht.
En ook hier zagen we katten, het is inderdaad een trail.
We zochten nog wat caches en kwamen zo bij een straat die zo smal was dat er maar van een kant tegelijk auto's doorheen kunnen
Op het eind van het straatje staat een school
En hier kwamen we weer bij de Maas.
Zwemmen vind ik heel erg leuk, maar of ik nou in de Maas zou willen zwemmen...
Nadat we deze twee gezien hadden kwamen er nog heel wat zwemmers aan boeien voorbij, er was ook een bootje dat de zwemmers in de gaten hield, dus misschien was het wel een wedstrijd.
Bij de Pont Père Pire moesten we het water weer over, maar eerst moesten we uitvinden hoe we naar boven moesten komen.
We namen het smalle voetpad, waar we met de fiets aan de hand omhoog liepen.
Eenmaal boven aangekomen konden we niet op het fietspad komen en zijn we dus rustig verder gewandeld; niet echt erg want lopend kun je toch beter rondkijken en ik kon makkelijker foto's maken.

Terug bij de auto hebben we onze fruitsalade opgegeten.

1 opmerking:

Margriet zei

Leuk al die kattenbeelden! En die fontein is ook erg leuk, net zo als dat meisje met haar wapperende haren.