Lockdown dag 170 - Huy Kattentrail 3

De rest van de katten stonden wat buiten het stadje, maar wel zodat je een rondje kon wandelen om ze te vinden.
Bij de bibliotheek  vonden we ook een kat, hij stond binnen op de eerste etage.

We liepen verder door een parkje en kwamen langs een beeld voor WOI en II. Het valt me de laatste weken op dat elke gemeente zo'n monument lijkt te hebben.

 Bij de bioscoop en het culturele centrum zagen we twee katten

 alhoewel ik deze niet echt op een kat vond lijken, meer een hond of een schaap :-)

Ook hier buiten het centrum kwamen we langs veel mooie oude gebouwen.

Vlak voordat we de Maas over zouden steken kwamen we bij het oude (gesloten) zwembad, waar ook een kat moest zijn.
Daar hebben we lang gezocht, overal gekeken, ook door alle ramen, bovenop het gebouw en in het soort parkje eromheen, maar volgens ons is deze kat verdwenen.
We staken de Maas over en hadden een mooi uitzicht op de kerk en het fort

en wat naar links zagen we Mont Mosan, de berg waar we net nog bovenop stonden.

Aan deze kant van het water wandelden we weer terug en bij de rotonde voor het postkantoor vonden we weer vier katten.

Onderweg naar de volgende katten zagen we deze prachtige muurschildering.

 De volgende drie katten stonden op een soort rotonde, maar die stond midden op een pleintje, met aan een kant een terras er tegenaan, dus dat maakte het fotograferen lastig.

Ik had bij mezelf lopen denken wat voor kat ik zou maken als ik er eentje mocht versieren en had bedacht dat het een lapjeskat zou worden en hier stond na al die geschilderde katten ook een lapjeskat, die natuurlijk mijn favoriet werd :-)

Voordat we Li Pontia  (een van de 4 wonderen van Hoei) weer overstaken kwamen we nog langs twee katten.
Ik had ze zaterdag al op de foto gezet en dat was maar goed ook want vanaf een afstandje konden we zien dat ze omver lagen.

Volgens het plattegrondje moest er ook nog een kat boven bij het fort (Li Tchestia, een van de vier wonderen van Huy) zijn en alhoewel we onze benen best al voelden zijn we toch naar boven geklommen.

Als beloning stonden er 2 katten!

De allerlaatste kat moest bij de fontein met de wasvrouw staan.
We wisten eigenlijk wel zeker dat we er zaterdag geen kat gezien hadden, maar we zijn er met de auto naar toe gereden om ook in de buurt nog even goed te kijken, maar zoals we al dachten staat die kat er niet meer :-(

Van de 42 katten zijn er dus 2 weg, staan er 2 in het museum dat gesloten was, maar de andere 38 katten hebben we allemaal gevonden!
Het was geweldig leuk om ze te zoeken en we hebben volgens mij nu elk straatje van het schattige stadje gezien en ik ben er helemaal verliefd op geworden.
Aan de overkant van de fontein met de wasvrouw is een frituur, maar die is 's middags een paar uur gesloten, dus zijn wij aan een van de picknicktafels gaan zitten en hebben we met uitzicht op de Maas onze fruitsalade gegeten.

De fietsen hadden we vandaag thuis gelaten, maar omdat we al ruim 11 kilometer gelopen hadden leek het me niet verstandig om nog tig kilometers te gaan wandelen om caches te zoeken, want als ik mijn pees overbelast zit ik weer weken op de bank.
We zouden weer richting huis rijden en in het dorpje Fumal de 3 caches die daar liggen met de auto gaan zoeken.
Op de plaats waar we parkeerden om naar de eerste cache te wandelen staken de kerk en het kasteel boven alles uit.
Het lijkt trouwens wel of alle plaatsjes in Wallonië hun eigen kasteel hebben, we hebben er de afgelopen tijd enorm veel gezien.

Ook hebben we al meer kapelletjes gezien dan we kunnen tellen, maar een miniatuur van het laatste avondmaal, dat we hier op de grond van een kapelletje zagen staan, hebben we nog nooit gezien.

Dit dorpje ligt een paar kilometers van Pitet, waar we van de week caches zochten, en ook hier stroomt het riviertje Mehaigne door het dorp.

Ondertussen was het al wel etenstijd geworden en ik wist 'toevallig' wel een picknickplaats in de buurt hahaha
We reden binnendoor naar Pitet naar de picknickplaats waar we eergisteren een cache gezocht hebben.
Ik had gisteravond geen tijd en inspiratie om een of andere salade te maken, dus ik dacht we nemen gewoon brood mee en ik maak voor mezelf hummus voor erop, dat vult goed.
Paul, die geen hummus lust, nam voor zichzelf kaas en pindakaas mee.
Jasmine vroeg hoelang we weg bleven dat we onze eigen pot pindakaas meegesleept hadden whahaha

Nadat we gegeten hadden waren we eigenlijk best wel moe van al dat sjouwen en zijn via een parkeerplaats aan de snelweg waar we nog even een cache zochten, naar huis gereden.
Daar konden onze voeten uitrusten en wij nagenieten van weer een ontzettend fijne dag.