Parijs 14 januari

Vandaag had ik zin om te knutselen, maar omdat ik wel nog even naar buiten wilde leek het me een goed idee om dan naar een hobbywinkel te lopen.
Bij het glazen paleis waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een of andere filmopname.

 Ik liep de straat uit, door de Tuileries en Pont Royal kwam ik op Quai Voltaire.
Het waaide nogal hard maar hier liep ik fijn uit de wind.
Ik kwam een paar Belgen tegen op deze Quia, eerst Dries van Noten

 en een stukje verderop Stromae :-)

 Boven de huizen op Place Mahmoud Darwich steekt de koepel van Institute de France uit

 Bij Boulevard Saint-Michel sloeg ik af en na een poosje zag ik aan de overkant van de weg, in een zijstraatje, een Invader, dus die ben ik even op de foto gaan zetten.

 Een stukje verderop ging ik een leuk kaartenwinkeltje binnen, keek er wat rond en toen ik weer buitenkwam liep ik tegen dit aan

 Naast me stonden weer een stuk of 20 agenten, over de straat heen was een hele rij van agenten die achteruit liepen, met hun ogen gericht op de betogers. Het was een geschreeuw en gegil en niet echt gezellig.
Ik ben heel langzaam verder gelopen, precies de andere kant op als de demonstratie en was blij toen ik er helemaal voorbij was.

 Maar door al dit gedoe was ik helemaal vergeten af te slaan.
Ik liep verder te kijken naar wat ik zoal om me heen zag, zoals deze kerk

 een paar aparte deurknoppen

 en weer een Invader.

Ik zag het Panteon in de verte en liep langs de Jardin du Luxembourg.
Ik moest op nummer 108 zijn en de nummering liep nog steeds op, maar heel erg langzaam omdat er hele grote gebouwen stonden.

 In de stad kom je ook regelmatig Plaques commémoratives tegen en daar hangen vaak bloemen bij, zoals hier.

 Toen moest ik er bijna zijn, ik dacht het volgende blok na de grote kruising....nou toen bleek ik in een hele andere straat te staan, waar de nummering opnieuw begon whahaha.
Toen heb ik maar eens even mijn kaart erbij gepakt en ja hoor, ik had al zo'n vermoeden dat ik a. de verkeerde kant op aan het lopen was en b. veel verder aan het lopen was dan zou moeten.
Ik ben omgedraaid en Jardin des Grands Explorateurs ingelopen, waar ik een cache gezocht heb.

 Deze tuin komt uit op Jardin du Luxembourg en daar heb ik toen ook rondgewandeld en nog twee caches gezocht.

 Een weegschaal is toch wel echt het laatste dat ik in een park verwacht.
Ik ben er even op gaan staan, maar dat zei natuurlijk niets, want ik had mijn dikke lange mantel aan, laarzen aan, camera en tas om mijn nek, dus ik ga er maar van uit dat al het wandelen me niet heeft doen aankomen :-)

 Dit restaurantje vond ik er zo schattig uitzien.

Dit standbeeld heet l'acteur grec, maar ik zie de hele dag allemaal mensen overal selfies staan te nemen, dat bij het zien van dit beeld mijn eerste gedachte was van hij staat een selfie tenemen :-)

 Aan de andere kant staat de foeilelijke Tour Montparnasse, die we trouwens vanuit ons appartement ook kunnen zien.

Tenslotte liep ik langs de prchtige Fontain Médicis,

 die ook aan de achterkant best mooi is.

 Vanuit de jardin ben ik in een zo recht mogelijke lijn naar de hobbywinkel gelopen, waarbij ik onderweg deze mural zag.

Bij de buren van de hobbywinkel lag een enorme chocolade inktvis in de etalage.

 En toen was ik er dan eindelijk pfff
Het was de moeite van het lopen waard, ik heb nu gezien dat ik alles wat ik meegenomen heb rustig op kan maken, want hier kan ik alles nieuw kopen.

 Toen vond ik het wel mooi geweest en ben langs de Seine weer naar huis gelopen.

 Deze keer liep ik over Pont des Arts naar de overkant.

 En wandelde ik over het binnenplein van het Louvre

 naar het plein met de Pyramide, waar ik ook nog een cache zocht. Daar was ik nou al zo vaak voorbij gekomen en ik was er nog steeds niet aan toegekomen, maar nu heb ik hem.

 In het glazen paleis waren ze nog steeds met filmopnames bezig, wat ik ervan kon zien is het reklame voor een verzekeringskantoor.
Paul was er tussen de middag met zijn collega's langsgekomen op weg naar het bedrijfsrestaurant (dat een stukje verderop zit) en toen zagen zijn collega's dat de opnames gemaakt werden van een of andere bekende tv presentator, die Paul uiteraard niet kende :-)

 En na 126 treden omhoog, was ik weer thuis en kon ik met een kop koffie gaan zitten.
Voor deze aankopen heb ik deze hele lange wandeling gemaakt :-)