Vrijdag had Paul een vrije dag genomen en haalden we Julian op van Gare du Nord.
Julian is voor het laatst in Parijs geweest toen hij een jaar of vijf was en daar weet hij niet echt meer veel van, dus hij had nu een lijst gemaakt met dingen die hij allemaal graag wilde zien.
Wij hadden een soort dagprogramma gemaakt met dingen die bij elkaar in de buurt lagen, maar dat ging gelijk al fout toen er weer een grote demonstratie werd aangekondigd.
Maar ons eerste doel Montmartre ligt vlakbij Gare du Nord, dus daar gingen we lopend naar toe.
We waren nog geen vijf minuten onderweg of ja hoor...
Maar ik zag gelukkig ook alweer een invader.
Het was vrij heiig, want wij konden Tour Montparnasse niet zien vanuit het raam, maar de Sacre Coeur stak prachtig af tegen de blauwe lucht.
Deze foto is gemaakt richting L'Opera en die is maar heel vaag te zien.
Ik denk dat nu er op Pont des Arts geen slotjes meer opgehangen kunnen worden, men ze allemaal hier hangt, echt niet te geloven hoeveel er hier aan de hekken hingen.
Je moet hier bijna overal door een tassencontrole en toen we in de rij stonden om binnen in de Sacre Coeur te mogen maakte ik deze foto van een waterspuwer.Binnenin de kerk was net een mis bezig stond er een non te zingen.
We bekeken de kerk.
Ook hier stond de kerststal nog, dit was een multi culturele.
Nadat we uitgekeken waren in de kerk gingen we rondwandelen in Montmartre.
Naast de katten van M.Chat hingen er ook nog twee Gregos op de muur. Deze straatkunstenaar maakt afdrukken van zijn gezicht en plakt die overal op muren, soms in vormen zoals hier de zon en de vleugels.
Deze invader had ik al eens op de foto gezet, maar ik fotografeer ze nu ook met de app, dus mag hij ook nog een keertje op een gewone foto voor dit blog :-)
Op Place du Tertre was het vrij rustig met kunstenaars, maar het is natuurlijk niet echt toeristenseizoen en hartje winter.
We dronken een koffie bij de hoogste Starbucks van Parijs :-) en daarna maakte ik nog een foto van deze invader, die gezelschap heeft van een Barbapa van Barbanar, een gezicht van Mister P., een octopus van GZUP en allemaal kruisjes van Monsieur Plus.
We wandelden langs een door Jo Di Bona gemaakte mooie muurschildering van Edith Piaf en Dalida.
Maar wat ik heel mooi vind is het beeld Le Passe-Muraille naar het gelijknamige verhaal van Marcel Aymé, op de naar hem genoemde Place.
Ook liepen we even naar de buste van Dalida, dat een stukje verder staat dan het huis waar ze vroeger gewoond heeft.
Ik had al uitgekeken naar het werk van In Love en hier zag ik het dan voor het eerst en ik vind het erg vrolijk.
Dit vond ik zo'n grappig contrast; het statige huis met beelden erin en daar staat dan een klein huisje voor.
En we vonden nog twee invaders
toen we op weg waren naar Le mur de je t'aime. Het blijft leuk om dat in allemaal verschillende talen te zien.
En weer een!
Dit is denk ik de bekendste kat van Parijs :-)
Uiteraard keken we ook even bij Moulin Rouge.
Er waren weer een aantal metrolijnen geblokkeerd en daarom zijn we hier opgestapt en naar Victor Hugo gegaan om vandaar verder te gaan lopen naar Trocadéro.
Toen we de trappen opliepen vanuit de metro zag ik zowaar ook een invader.
maar die op de gevels vallen toch meer op.
Vanaf Place du Trocadéro hadden we een mooi uitzicht op de Tour Eiffel.
Daar zijn we vervolgens naar toegelopen.
Het was er heel rustig want ook het personeel van de toren staakte. De mensen van de tassencontrole dan weer niet, dus konden we wel op het plein onder de toren lopen, het blijft toch een bijzonder en apart bouwwerk.
We besloten om terug te lopen i.p.v. een metro te nemen, want op die manier ziet Julian natuurlijk het meeste.
Dat was leuk bedacht, maar het liep een beetje anders dan we gepland hadden. Bij Le Grand Palais werden we tegengehouden door een cordon van agenten.
Eentje vertelde ons dat als we naar Louvre wilde de eerste 5 bruggen afgesloten waren en dat we er dan een stuk voorbij zouden moeten lopen. Voor Opera konden we het beste omhoog lopen en dan naar Madeleine, dus dat deden we...
Op de rotonde van de Champs-Élysées staan een aantal van deze langzaam ronddraaiende fonteinen, ze waren me nog niet eerder opgevallen en ik vind ze erg mooi.
De Champs-Élysées richting Place de la Concorde was hermetisch afgesloten.
Net als alle andere zijstraten die we tegenkwamen, maar zo zag ik wel weer een invader
En daar kwamen we dan een hele groep actievoerders tegen.
Ik vind Invaders toch leuker.
Toen we bij Madeleine aankwamen, was het richting Opera ook helemaal afgesloten, we moesten om de kerk heenlopen.
Alleen bleek daar ook een heel cordon te staan en die vertelde ons dat we een kilometer terug moesten lopen, dan omhoog om vervolgens weer terug te lopen...
Ik kon echt niet nog eens een kilometer of 4 extra omlopen, want we hadden al veel gelopen en ik had last van mijn voeten, maar ze moesten het toch 19.00 uur afgesloten houden, dus dan zouden we al die tijd moeten wachten...
We zijn terug gelopen naar het cordon dat de Boulevard des Capucines naar Opera afsloot en Pail vertelde daar tegen een agent dat we nu al tig keer doorgestuurd werden, maar steeds de verkeerde kant op en dat we in het 2e wonen en dat we toch echt naar huis wilde.
De agent vroeg of we daar bewijs van hadden en gelukkig staat het adres en arrondissement op onze sleutelbos en dat was goed genoeg voor de vriendelijke agent en toen liet hij ons door pfff.
Het was inmiddels al zo laat geworden dat we gelijk doorgelopen zijn naar de pub, waar we gegeten hebben.
Toen we eenmaal thuis waren hadden we 16,99 kilometer gelopen en we waren helemaal versleten.
Thuis hebben we heerlijk gezeten en later hebben we de woonkamer verbouwd tot logeerkamer, zodat Julian kon slapen :-)
1 opmerking:
Wat gezellig dat Julian op bezoek is geweest. Jullie hebben meteen heel wat km’s afgelegd!
Een reactie posten