Voor vanmiddag was er regen en onweer voorspeld en er hingen wel hele dreigende wolken en daarom hebben we korte stukjes gewandeld en zijn we daarna met de auto weer een stukje verderop gegaan, zodat als er onweer zou komen we snel bij de auto zouden zijn.
De natuur heeft ook een behoorlijke opdoffer gehad van de droogte, we zagen enorm veel bramenstruiken met allemaal bijna verdroogde bramen eraan, zo zonde.
Ik heb The Secret Garden nog eens herlezen en gisteravond had ik het boek uit.
Toen ik dit verscholen poortje zag moest ik daar gelijk aan denken.
Maar het was geen geheime tuin, maar een stuk land waar schapen op liepen.
Op de grond waar wij liepen lagen allemaal bruine appeltjes; het was van de week op tv dat de appels gewoon gekookt werden aan de bomen en dan weggegooid moeten worden.
We wandelden een stuk door de velden.
Een van de caches had als hint Corona en we vroegen ons af wat dat nou toch kon zijn in deze periode.
Toen we bij de plek aankwamen zag ik een kroonkurk liggen en omdat ik er nog een paar moet hebben voor mijn Pocket Scavenger Journal ging ik op mijn hurken zitten om er een foto van te maken
Nou toen was de hint gelijk duidelijk :-) De dop hoorde eigenlijk op de cache te zitten maar had los gelaten.
We wandelden verder tussen aardappelvelden door.
Dit was de eerste keer dat ik bolletjes aan aardappelplanten heb zien hangen.
Wilde Cichorei is ook eetbaar, in de oorlog maakten ze er koffie.
Normaal loggen we altijd samen een cache. Ik schrijf het logboekje en Paul houdt dan de potjes of waar ze dan ook inzitten, vast, maar vandaag deed degene die de cache vond alles en dan pakte de ander daarna de handgel zodat de handen ontsmet konden worden zonder het flesje aan toe hoeven raken.
In de buurt van het blindeninstituut vonden we de laatste cache en daarna zijn we weer naar de auto gewandeld.
De wolken werden steeds dreigender en daarom zijn we naar huis gegaan.
Onderweg kwamen we door plaatsjes waar het al enorm had geregend, wij hebben de hele dag geen drup gezien, maar het was wel enorm vochtig.
Het was maanden geleden dat we voor het laatst getankt hadden, maar nu was het wel weer een keer nodig, dus reden we voordat we naar huis gingen even door naar het benzinestation.
Ik heb een bloedhekel aan tanken en ik denk dat het misschien wel 20 of 30 jaar gelden is dat ik voor het laatst zelf de auto volgetankt heb, dus dit is een unieke foto :-)
Ik had handschoenen bij me en daarom heb ik met handschoen alles beetgepakt wat andere mensen ook beetgepakt hebben en deed Paul de tankdop open en dicht: samenwerking niet te geloven :-)
Delhaize had gisteren weer allemaal fruit gebracht, dus maakten we voor fruitkwartier weer een heerlijke salade.
Vorige week hadden we 2 keer de hoeveelheid bananen die we normaal hebben en daar waren er 3 van overgebleven die overrijp waren.
Julian vind bananenbrood niet zo lekker, Paul had er geen zin in, dus wat doe je dan als je ze niet wil weggooien...lol
Bij geocaching is er van de week een zomer challenge begonnen: Wonders of the World.
Aan de caches zijn bepaalde Wonders gekoppeld; 7 moderne en 7 oude.
Je moet eerst 7 moderne vinden en dan unlocked het level met de oude wonders.
Vanmorgen hadden we op 1 na alle moderne wonders gevonden en vanavond gingen we op de fiets naar het bos om een cache te zoeken waar het ontbrekende wonder bij zou zitten.
Helaas hebben we die cache weer niet kunnen vinden, maar het was wel heel fijn om in het bos te fietsen: door de regen rook het er zo lekker.
Een week of wat geleden heb ik voor het eerst heide gezien in het bos en vanavond nam Paul me mee naar een plek waar heel wat bloeiende struiken bij elkaar stonden; heel erg mooi.En toen kwam de mijlpaal dat ik 500 km zag op de teller van mijn fiets!!!
De eerste paar jaar dat ik de fiets had kwam ik uit op een gemiddelde van 30 km, maar dit jaar is dat mooi omhoog gegaan. :-)
Na al die hitte en dagen in een verduisterd huis te zitten was het gewoon heerlijk om weer lekker buiten te wandelen en te fietsen.
3 opmerkingen:
Ik denk dat ik straks De Geheime Tuin maar weer eens pak. Hoewel ik het zowat uit mijn hoofd ken. Maar toch...
Sommige boeken blijven mooi hoe vaak je ze ook leest.
Ik ben nu voor de weet ik het hoeveelste keer de boeken van Kuki Gallmann aan het herlezen, die blijf ik ook schitterend vinden.
En daarna is Anne of Green Gables aan de beurt, ook voor de zoveelste keer :-)
Ik vind de geheime tuin ook erg mooi!
Een reactie posten