Deze reis was ik steeds als eerste uit bed en als eerste deed ik dan de rolluiken open.
En wat zag ik toen ik dat vanmorgen deed...
Dat is toch ook niet te geloven, even een temperatuurverschil van zo'n 18 graden met toen we hier aankwamen.
We hebben er een poosje naar zitten kijken en het bleef maar doorgaan.
De eigenaar van het appartement vertelde dat er voor de komende dagen ook sneeuw voorspeld was.
Tja, daar hadden we niet echt op gerekend.
Paul had na 2 minuten buiten lopen al natte voeten en ijshanden, ik kan er dan wel iets beter tegen en heb veel kleren in laagjes, maar ik had ook gewoon een dunne jas bij me en geen winterjas.
We konden natuurlijk de hele dag lekker in het appartement blijven en van de sneeuw genieten, maar we zijn geen types om de hele dag te gaan zitten niksen als we op reis zijn en daarom besloten we om vandaag naar huis te gaan.
We pakten alles in en een uurtje later vertrokken we.
Ik wilde nog graag een extra paar laarsjes (op voorraad) kopen en daarom reden we via Aachen, waar vlak langs de snelweg een winkelcentrum is waar ook een Deichmann zit.
Daar hebben we verder nog rondgekeken en wat dingen gekocht en toen stonden we dus ineens weer op de stoep van ons huis: verrassing! hahaha
Behalve de schoenen en laarsjes bracht ik ook nog wat hobbyspulletjes mee
en kleine heksjes
de miniatuur kannetjes van de keramiekmarkt
en deze dingetjes die leuk als muurversiering kunnen dienen in verschillende poppenhuisprojekten.
We vonden Koblenz en de omgeving erg mooi en omdat het maar 3 uurtjes
rijden is, zijn we van plan om daar nog eens naar toe te gaan, voor een
lang weekend ofzo.
dinsdag 10 november 2015
maandag 9 november 2015
Loreley 3
Op de terugweg hebben we een aantal caches die vlak langs de weg liggen gezocht, waarbij we ook weer op mooie plekjes kwamen.
In een plaatsje stond dit Loreley kunstwerk, gemaakt uit een oude boom.
Aan de overkant lag weer een burcht op de heuvel. Ik heb geen idee hoeveel burchten er in deze omgeving zijn, maar we hebben er heel veel gezien.
Het water stond erg laag.
We verbazen ons ook elke keer over de wijnstokken die op hele steile helling staan.
Hoe mensen daar overeind kunnen blijven staan om de duiven te plukken zonder naar beneden te rollen is ons een raadsel.
Hier was met lint een smiley in een stukje van de wijngaard gemaakt.
En hier is diezelfde wijngaard met huizen ervoor, nu is goed te zien hoe steil ze zijn.
We kwamen bij een oud station,
dronken warme chocolademelk in een konditorei waar ze deze leuke deurknop hadden
We zaten voor het raam en keken uit op de rivier en dit standbeeld.
Toen we weer bij de auto kwamen zag ik deze teenslippers liggen in de herfstbladeren. Ik vond het wel een grappig gezicht, zo van nu is het herfst en zijn de teenslippers niet meer nodig.
(alhoewel ik zelf het hele jaar door op teenslippers loop, tenzij het echt héél erg koud is).
Terug in Höh-Grenzhauser zijn we even gestopt omdat ik nog steeds geen foto van deze rij keramiek had gemaakt.
Daarna zijn we langs de Chinees gereden om ons avondeten op te halen :-)
In een plaatsje stond dit Loreley kunstwerk, gemaakt uit een oude boom.
Aan de overkant lag weer een burcht op de heuvel. Ik heb geen idee hoeveel burchten er in deze omgeving zijn, maar we hebben er heel veel gezien.
Het water stond erg laag.
We verbazen ons ook elke keer over de wijnstokken die op hele steile helling staan.
Hoe mensen daar overeind kunnen blijven staan om de duiven te plukken zonder naar beneden te rollen is ons een raadsel.
Hier was met lint een smiley in een stukje van de wijngaard gemaakt.
En hier is diezelfde wijngaard met huizen ervoor, nu is goed te zien hoe steil ze zijn.
We kwamen bij een oud station,
dronken warme chocolademelk in een konditorei waar ze deze leuke deurknop hadden
We zaten voor het raam en keken uit op de rivier en dit standbeeld.
Toen we weer bij de auto kwamen zag ik deze teenslippers liggen in de herfstbladeren. Ik vond het wel een grappig gezicht, zo van nu is het herfst en zijn de teenslippers niet meer nodig.
(alhoewel ik zelf het hele jaar door op teenslippers loop, tenzij het echt héél erg koud is).
Terug in Höh-Grenzhauser zijn we even gestopt omdat ik nog steeds geen foto van deze rij keramiek had gemaakt.
Daarna zijn we langs de Chinees gereden om ons avondeten op te halen :-)
zondag 8 november 2015
Loreley 2
Bovenop de Loreley rots reden we naar de parkeerplaats van het hotel/restaurant.
Op de punt van de rots waren allemaal uitkijkpunten.
Hier zie je de landtong, maar het beeldje van Lorely is niet te zien.
En ook hier zijn er slotjes, moet je toch wel goed kunnen gooien om de sleuteltjes in de rivier te krijgen...
Er waren wel mensen, maar het was niet echt druk. Ik kan me zo voorstellen dat het hier in de zomer polonaise lopen is.
De foto's doen nauwelijks recht aan de prachtige uitzichten.
Ook hier stond een beeldje van Loreley.
En een penny automaat :-)
We gingen nog een cache zoeken die een stukje verderop lag.
Als je zo kijkt lijkt het net alsof het landschap overgaat in de bergen en heb je er helemaal geen idee van dat er zo'n diepe geul tussen is waar een rivier doorheen stroomt.
Op de terugweg naar beneden zijn we ook nog gestopt om een cache te zoeken
Hiervoor moesten we over een bruggetje dat over een heel klein stroompje ging.
Mijn nieuwe laarsjes hebben een heel goed profiel en daarom kon ik nu eens een keer op een rots klimmen :-)
Op de punt van de rots waren allemaal uitkijkpunten.
Hier zie je de landtong, maar het beeldje van Lorely is niet te zien.
En ook hier zijn er slotjes, moet je toch wel goed kunnen gooien om de sleuteltjes in de rivier te krijgen...
Er waren wel mensen, maar het was niet echt druk. Ik kan me zo voorstellen dat het hier in de zomer polonaise lopen is.
De foto's doen nauwelijks recht aan de prachtige uitzichten.
Ook hier stond een beeldje van Loreley.
En een penny automaat :-)
We gingen nog een cache zoeken die een stukje verderop lag.
Als je zo kijkt lijkt het net alsof het landschap overgaat in de bergen en heb je er helemaal geen idee van dat er zo'n diepe geul tussen is waar een rivier doorheen stroomt.
Op de terugweg naar beneden zijn we ook nog gestopt om een cache te zoeken
Hiervoor moesten we over een bruggetje dat over een heel klein stroompje ging.
Mijn nieuwe laarsjes hebben een heel goed profiel en daarom kon ik nu eens een keer op een rots klimmen :-)
zaterdag 7 november 2015
Loreley 1
We zijn al vaak in de buurt van de Loreley geweest, maar er nog nooit een bezoekje gebracht.
Daarom reden we vandaag langs de Rijn,Rijn, Rijn, maar eerst gingen we naar een burcht die Paul graag wilde zien.
Daar waren we om even over tien, eerst dachten we dat het om elf uur open zou gaan, maar dat bleek met ingang van oktober pas om 12 uur te zijn.
Om nog twee uur rond te hangen vonden we zonde van de tijd, dus voor de burcht zullen we nog eens terug moeten. :-)
We hebben wel even rondgekeken bij de burcht, want de uitzichten waren heel mooi.
Wij vervolgden onze tocht naar de Loreley.
We parkeerden de auto onderaan de rots en bekeken de loop van de rivier de Rijn (Rijn, Rijn).
In het tegelplateau eronder stond een stukje van het beroemde gedicht "Die Loreley".
Op de landtong naar het beeldje toe waren verschillende paden.
Op de heenweg namen wij het hoogste pad, wat door al die kleine keitjes erg lastig liep.
En daar zat ze dan: Loreley!
Nadat we van alle kanten foto's hadden gemaakt, zijn we over het lager gelegen pad teruggelopen.
Toen zijn we met de auto terug gereden om bovenop de rots te gaan kijken.
Onderweg zijn we even gestopt om nog een foto van Loreley te maken.
Echt heel leuk dat we dit beeldje nu in het echt gezien hebben.
Daarom reden we vandaag langs de Rijn,Rijn, Rijn, maar eerst gingen we naar een burcht die Paul graag wilde zien.
Daar waren we om even over tien, eerst dachten we dat het om elf uur open zou gaan, maar dat bleek met ingang van oktober pas om 12 uur te zijn.
Om nog twee uur rond te hangen vonden we zonde van de tijd, dus voor de burcht zullen we nog eens terug moeten. :-)
We hebben wel even rondgekeken bij de burcht, want de uitzichten waren heel mooi.
Wij vervolgden onze tocht naar de Loreley.
We parkeerden de auto onderaan de rots en bekeken de loop van de rivier de Rijn (Rijn, Rijn).
In het tegelplateau eronder stond een stukje van het beroemde gedicht "Die Loreley".
De Loreley rots.
Op de landtong naar het beeldje toe waren verschillende paden.
Op de heenweg namen wij het hoogste pad, wat door al die kleine keitjes erg lastig liep.
En daar zat ze dan: Loreley!
Nadat we van alle kanten foto's hadden gemaakt, zijn we over het lager gelegen pad teruggelopen.
Toen zijn we met de auto terug gereden om bovenop de rots te gaan kijken.
Onderweg zijn we even gestopt om nog een foto van Loreley te maken.
Echt heel leuk dat we dit beeldje nu in het echt gezien hebben.
vrijdag 6 november 2015
Cochem 3
Op de terugweg reden we weer langs de Moezel i.p.v. over de snelweg.
Hier en daar stopten we om caches te zoeken of rond te kijken.
Zo hebben we een poos staan kijken naar dit pontje dan net terug kwam varen; heen en weer, heen en weer, heen en weer, heen en weer :-)
Echt rustig wonen doen de mensen hier niet, want zo'n beetje om de 5 minuten komt er wel een trein voorbij.
Ik kon nog net op tijd mijn fototoestel pakken om van dit gebouw over de weg heen een foto te maken.
Hier reden onder de snelweg door. Hij ging echt heel erg hoog over het dal heen.
Paul wilde graag Mexicaans eten en daarom gingen we naar het centrum van Koblenz, waar we de auto weer op dezelfde parkeerplaats neergezet hebben.
We kwamen op een plein waar we de vorige keer nog niet geweest waren. Ook hier stond een hele mooie fontein.
En wat zag ik terwijl ik deze foto stond te maken....wéér een hobbywinkel.
Maar ik zag ook een mevrouw die de winkel op slot deed, want het was precies 18.00 uur :-(
Het mexicaanse restaurant was heel erg groot en het eten was er heerlijk.
Zo'n 'bord' met verschillende kleine gerechtjes vind ik erg lekker om te eten.
Na het eten zijn we weer naar het appartement gegaan en Paul vond zijn verjaardag heel geslaagd.
Hier en daar stopten we om caches te zoeken of rond te kijken.
Zo hebben we een poos staan kijken naar dit pontje dan net terug kwam varen; heen en weer, heen en weer, heen en weer, heen en weer :-)
Echt rustig wonen doen de mensen hier niet, want zo'n beetje om de 5 minuten komt er wel een trein voorbij.
Ik kon nog net op tijd mijn fototoestel pakken om van dit gebouw over de weg heen een foto te maken.
Hier reden onder de snelweg door. Hij ging echt heel erg hoog over het dal heen.
Paul wilde graag Mexicaans eten en daarom gingen we naar het centrum van Koblenz, waar we de auto weer op dezelfde parkeerplaats neergezet hebben.
We kwamen op een plein waar we de vorige keer nog niet geweest waren. Ook hier stond een hele mooie fontein.
En wat zag ik terwijl ik deze foto stond te maken....wéér een hobbywinkel.
Maar ik zag ook een mevrouw die de winkel op slot deed, want het was precies 18.00 uur :-(
Het mexicaanse restaurant was heel erg groot en het eten was er heerlijk.
Zo'n 'bord' met verschillende kleine gerechtjes vind ik erg lekker om te eten.
Na het eten zijn we weer naar het appartement gegaan en Paul vond zijn verjaardag heel geslaagd.
Abonneren op:
Posts (Atom)