zondag 28 februari 2021

Lockdown dag 344

 Paul had een mullti in de velden van Beauvechain uitgezocht om vandaag te gaan wandelen.
Op weg er naar toe kwamen we langs dit vrolijk beschilderde theater, we zijn er even gestopt zodat ik er een foto van kon maken.
De weg er naar toe was een kilometer lang zonder plek om elkaar te passeren, we hadden geluk dat er niemand aankwam.
De multi begon bij deze enorme boerderij, parkeerplaatsen waren er niet, maar gelukkig was er ergens een brede graskant waar we de auto kwijt konden.
Tegenover de boerderij was een veld met daarin een cirkel van 'pagodes' die gemaakt waren van enorme klossen.
Jammer genoeg zijn er al heel wat vergaan en ingestort, het zal best een heel apart gezicht geweest zijn toen ze nog allemaal overeind stonden.
Op hetzelfde terrein stond dit vreemde huisje, binnenin stond er alleen maar rommel.
Van de multi konden we geen chocola maken en nadat we een poos bezig geweest waren geloofde ik het wel en gingen we op weg om een andere serie te gaan doen.
Onderweg kwamen we langs de kerk in Beauvechain en omdat daar een Church Micro cache ligt zijn we gestopt om die te gaan doen.
We hadden een verkeerde berekening gemaakt, maar dat gaf niet want zo kwamen we langs het oorlogsmonument.
Weer zagen we sneeuwklokjes, deze deden me aan de Engelse benaming snowdrops denken.
Toen we eenmaal de goede berekening gemaakt hadden kwamen we weer op een pad dat we anders zelf nooit gevonden zouden hebben.
Nadat we de cache gevonden hadden liepen we het pad helemaal af en kwamen toen op een pleintje waar een minibieb hing, de boeken zag je niet omdat er covidregels overheen gehangen waren.
Het pleintje vonden we er echt buitenlands uitzien.
Het was inmiddels al te laat geworden om de andere serie nog helemaal te gaan lopen, dus toen zijn we naar huis gereden.

zaterdag 27 februari 2021

Lockdown dag 343

 De dag was weer om voordat ik er erg in had.
Een groot deel van de dag zijn we bezig geweest met het nieuwe huis, vooral met het bedenken welk formaat tegels we in de badkamer, toilet en washok willen hebben.
Ik ben toch zo blij dat we, toen we op São Miguel waren, alvast zijn gaan kijken wat er allemaal mogelijk is en foto's heb gemaakt van wat we mooi vinden, als we dat niet gedaan hadden, hadden we nu een heel groot probleem gehad.
Verder heb ik nog wat aan het Rock Your Journal gewerkt en 's avonds hebben we een film gekeken.

vrijdag 26 februari 2021

De Bouw 25 februari

Ook deze week hebben ze weer niet stilgezeten.
















 
 
 
 

Lockdown dag 342

 Ik ben de hele dag bezig geweest met het huishaten, foto's en het maken van logjes.
Er was weer een ovelegcommitee waar ze besloten hebben om niets te beslissen :-)
De cijfers gaan weer de hoogte in en daarom kijken ze het nog een week aan voordat ze beslissen of er wat versoepelingen komen.
We kregen weer een serie foto's van de bouw van ons huis in Capelas, wat natuurlijk weer hartstikke leuk was om te zien.
Na het eten gingen Paul en Julian vliegeren en ik haalde nog een Studio100 musical tevoorschijn
Deze hebben we ook in het echt gezien, dus het was leuk om het na zoveel jaar nog eens te zien.
Daarna ben ik in bed gaan liggen lezen, maar ik ben in slaap gevallen, dus het boek is nog steeds niet uit.

donderdag 25 februari 2021

Lockdown dag 341

 Paul had nog een vrije dag en alhoewel het nog steeds mooi weer was konden we niet de hele dag weg.
We hadden een mailtje gekregen van onze architect dat we z.s.m. de definitieve plaatsen van stopcontacten en schakelaars moesten doorgeven.
De stopcontacten hadden we voor het grootste gedeelte al eens gedaan, maar de schakelaars daar moesten we toch wel even goed over nadenken, vooral omdat er beneden schakelaars moeten zitten die de trap en boven verlichten en omgekeerd, zodat we niet in het stik donker over de trap hoeven.
We hebben het bijna helemaal afgemaakt en toen hebben we het even laten rusten voor als er ons nog iets te binnen zou schieten (en dat bleek een goed idee te zijn :-) )
Voor de nieuwe geocachingchallenge hadden we nog een cache nodig en ik had gezien dat er in Gottechain een ligt, dus daar gingen we vanmiddag een frisse neus halen.
We parkeerden de auto bij de kerk en door de voorruit viel me dit huis op.
Niet alleen het beeldje in een soort kapelletje, maar ook de randen van de dakgoot, heel apart.
De cache lag in een schuilkelder.
Dit was de tweede keer dat we er eentje zagen, de eerste keer was in Pecrot: een trap naar beneden en dan een hele lange gang met stenen banken aan twee kanten.
Ik ben niet verder gegaan dan de trap, want de vorige keer stikte het  van de spinnen en als ik ergens niet van hou...
Bij de kerk ligt een Church Micro en aangezien we er toch waren gingen we die ook doen.
Onderaan de trappen naar de kerk staat een oorlogsmonument.
Vanaf het kerkhof kon je enorm ver kijken, we konden de kerk van Bossut, waar we laatst nog waren, heel duidelijk zien.
Er waren 7 vragen waar we het antwoord op moesten vinden, dus dat werden een paar rondjes om de kerk :-)
We vonden alle antwoorden en konden toen uitrekenen waar de cache ligt.
Dat bleek een stukje buiten het dorp te zijn en daar zijn we toen naar toe gewandeld.
Onderweg hebben we heel veel sneeuwklokjes gezien.
Ik heb nog nooit zoveel sneeuwklokjes gezien als dit jaar, maar ik ben dan ook nog nooit zoveel buiten geweest als dit jaar.
We wandelden een stuk het veld in, waar we inderdaad de cache vonden.
In een weiland zagen we ontzettend veel ganzen rondwandelen.
En zo waren we toch best nog een hele poos lekker buiten geweest.
Thuis hebben we het electra verhaal afgemaakt  en ook al was het al best wel laat op de avondtoen dat af was, we hebben toch nog een film gekeken.



woensdag 24 februari 2021

Lockdown dag 340

 Paul had een vrije dag en wij gingen naar Wavre om daar een cachewandeling te maken.
We wilden bij nummer een beginnen, maar daar was nergens in de omgeving een plekje waar je kon parkeren, dus zijn we verder gereden, waar wel parkeerplaatsen waren.
We stonden tussen de nummers 5 en 6 in en zijn toen vanaf 6 de wandeling gaan maken, en na het industrieterrein waar we doorheen gekomen waren, zag het er hier een heel stuk mooier uit.
We wandelden door een straatje met kleine oude huisjes, zoals dit huisje waarvan de ramen bijna gelijk waren met de straat.
Toen we voorbij het huisje de hoek omliepen kwamen we bij een vijver waarachter een hele nieuwbouwwijk was, dat was wel een heel groot contrast.
Via die nieuwe wijk liepen we naar de golfbaan toe.
Waar we de weg overstaken stond een vrij grof kruis.
Er staan de namen op van een meneer en een mevrouw, mort accidentellement in 1935.
Zo iets intrigeert me dan wel, ik heb proberen te achterhalen waarom dat kruis hier staat, maar dat is niet gelukt.
Van de week hadden we op tv gezien dat door het warme weer de bijen alweer actief geworden zijn en nu zagen we een hommel op sneeuwklokjes.
Een groot deel van de wandeling ging over en langs het golfterrein.
Er zijn paden waar je als niet golfer overheen kan wandelen en zo van deze mooie omgeving kan genieten.
Op het pad omhoog naar een woonwijk kwamen we langs deze stenen 'hut', ik heb geen idee waarvoor die diende. Er lag wel een cache, maar helaas stond er niets over in de beschrijving.
Op het pad kwamen we deze kikker tegen.
Ook de kikkers zijn wakker geworden en de paddentrek is begonnen.
Toen we op weg hierheen langs het Zoet Water reden zagen we dat de boskant van de weg helemaal afgezet is met schermen van ongeveer 50 centimeter hoog, om de padden tegen te houden.
Vrijwilligers pakken ze dan en zetten ze over , zodat ze aan de andere kant van de weg het water in kunnen.
Deze pad hoeft geen weg over te steken, maar moet wel uitkijken voor golfballen :-)
Na de sneeuwklokjes en krokussen zagen we vandaag voor het eerst narcissen.
Onderweg kwamen we langs een grote (voormalige) boerenhoeve waar op het terrein een privé kapel stond.
Toen we voorbij een weiland liepen kwam dit paardje op ons aflopen, we vroegen ons af of hij ons ook kon zien, met die lange haren voor zijn ogen.
Nadat we een stuk door een wijk gelopen hadden kwamen we weer uit op de golfbaan.
Hier begon eigenlijk de cache serie, maar ook lopend hebben we geen enkele parkeerplaats kunnen ontdekken.
We hebben een poos op een bankje gezeten om onze lunch te eten en ondertussen naar het golfen te kijken.
Via allemaal kleine paden zijn we zo'n beetje de hele golfbaan over gelopen en na een flinke klim stonden we hier weer helemaal bovenaan.
De golfbaan ligt op het terrein van Château de Bawette, dat we in de verte konden zien liggen toen we weer op weg naar de auto waren.
We hebben ruim vier uur gewandeld, heel wat caches gevonden en enorm genoten van de omgeving en het mooie weer.