woensdag 31 mei 2017

Cyprus dag 6 - Nicosia de opgedeelde stad.

We brachten de koffers op de hotelkamer, dronken wat, smeerde ons in met zonnebrandcreme  en gingen op pad om de oude stad van Nicosia te bekijken, die binnen de stadswallen ligt.
Op weg daar naar toe kwamen we langs deze flat met zoveel groene planten op de balkons dat het haast wel op een verticale tuin leek.
 We zagen een paar hele grote muurschilderingen
 Zoals ik al schreef was het hier zo rond de 33 graden en dat was heel warm, in de zomer kan het hier met gemak boven de 40 graden worden en ik wil er niet aan denken hoe dat moet zijn.
Boven de hoofdstraat hingen doeken, dat scheelde enorm tegen de zon en het was nog een leuk en dekoratief gezicht ook.
En wat zat er ook in de hoofdstraat...
 Er was een enorm groot ingebouwd terras, voordat je de Starbucks binnen kwam en daar hebben we heerlijk een poos gezeten, kijkend naar alle mensen die voorbij kwamen.
 En met dit warme weer had ik ook wel zin in een ijsje, ik vroeg twee bolletjes en kreeg me toen toch een grote bak vol met sorbet achtig ijs: heerlijk!
 Nicosia is de enige opgedeelde hoofdstad in Europa en alhoewel we nooit in Berlijk geweest zijn toen de muur er nog was, deed het ons daar wel aan denken.
Je loopt dus door de hoofdstraat en ineens is er dan een grenspost, waar je in de buurt geen foto's mag maken, dus heb ik vanaf een ruime afstand ingezoomd.
We waren helemaal niet van plan om naar de Turkse kant van de stad te gaan, we wisten ook helemaal niet dat het kon, maar twee douaniers zeiden ons dat we met ons Europese paspoort zonder problemen heen en weer konden gaan.
Nou toen hebben we dat dan toch maar even gedaan, gewoon voor de ervaring.
Eerst moesten we langs de douane aan de Griekse kant, vervolgens loop je verder door de hoofdstraat, maar is het zo'n honderd meter niemandsland en dan kom je bij de Turkse grens waar we een visa kregen.
Terug gaat alles natuurlijk weer in omgekeerde volgorde.
 En zo liepen we dus geheel onvoorbereid in het Turkse gedeelte, wat er toch gelijk anders uitzag als het Griekse deel.
 Hier deed het ons denken aan de soeks in Marokko.
 Omdat we niet gehinderd werden door enige kennis van dit deel, wisten we dus niet dat achter deze muur van de Büyük Han een heel mooi gebouw schuilging waar souvenirswinkels, galeries en cafés zijn.
Nou ja, je kunt nu eenmaal niet alles weten en zien dus wij wandelden gewoon nog vrolijk wat rond

 en toen we uitgekeken waren zijn we weer de grens over gegaan, deze foto maakte ik vanaf de Turkse kant.

dinsdag 30 mei 2017

Cyprus dag 6 - Hotel in Nicosia

Over het hotel in Niccosia kan ik niet anders zeggen dan dat het een heel erg fijn hotel is.
Er was een parkeergarage onder waar we de auto neer konden zetten.
Bij de balie stond een schaal waar je een rolletje met een quote van de dag uit kon pakken.
Het ontbijt was heerlijk! Het ligt vlakbij het oude centrum, de kamer was niet groot, maar wel heel comfortabel én er was een waterkoker!








maandag 29 mei 2017

Cyprus dag 6 - Op weg naar Nicosia

Vanmorgen waren we de enigen in de ontbijtzaal en waarschijnlijk zou het niet echt druk worden, want het meisje kwam vragen of we op een lijstje aan wilden kruisen wat we wilden hebben: eieren, worstjes, bonen in tomatensaus enz.
Nou daar kwamen ze dan mooi van af want wij hoefden helemaal niets van de lijst te hebben :-)
Na het ontbijt dronken we nog even een kop koffie op de kamer en toen vertrokken we richting Nicosia, de hoofdstad van het eiland.
Even buiten Troodos gingen we eerst nog even een cache zoeken en die bracht ons in een prachtig nieuw aangelegde botanische tuin.
 Er was o.a. een uitkijkpunt met een bord ervoor waarop je kon zien wat waar was.
 In de vijver zaten vissen en kikkers

de kikkers hoorde je wel, maar het duurde wel eventjes voordat ik er eentje zag.
Bij de ingang stonden deze oranje klaproosjes, toen we teug wandelden waren ze al een stuk meer geopend.
Het was een prachtige tuin op twee tuinmannen na waren wij de enigen daar, echt geweldig die hele prachtige tuin voor onszelf.
We gingen weer verder, ik had de gps aangezet en zag op de hoogtemeter dat we erg snel daalden (merkte dat trouwens ook aan mijn oren die dichtzaten) en de weg werd ook steeds breder.
Onderweg hebben we nog een paar caches gezocht, de eerste bij een bron.
en de tweede bij een of ander standbeeld


Na weer een poos gereden te hebben kwamen we langs het dorpje Peristerona waar ook twee caches lagen.
Voor de eerste zijn we langer aan het zoeken geweest naar het kleine kerkje dan naar de cache.
Het kerkje is maar 5 x 7,5 meter en lag helemaal verscholen tussen huizen en struiken.

De tweede kerk waar een cache lag was opvallender, het schijnt een van de weinige kerken met 5 koepels erop te zijn.
Tegenover de kerk was een restaurant en op het dak was een soort uitkijkplatform gemaakt.
Het dorpje ligt tegen de niemandsland zone aan en vanaf het platform konden we de Turkse grensposten zien.
Het was hier een heel stuk warmer dan in de bergen en het was daarom heerlijk dat het restaurant een groot overdekt terras had waar we koffie gingen drinken.
Naast ons zaten 4 oudere mannen allemaal stelen met blaadjes eraan uit te zoeken.
Ze spraken geen Engels en wij natuurlijk geen Grieks, maar ze legden uit dat het voor in de salade was en geen munt zoals ik eerst dacht.
Ze wilden weten waar we vandaan kwamen Ah Holland...Amsterdam :-)
En boven onze hoofden zat dit kleine vogeltje te schreeuwen, niet normaal wat een herrie zo'n klein beestje kan maken.
Hierna gingen we naar de auto toe die gelukkig airco heeft, want toen we in Nicosia voor een stoplicht stonden heeft Paul vlug deze foto gemaakt: 32 graden! en even later werd het zelfs 33!!!
Heel erg warm.

zondag 28 mei 2017

Cyprus dag 5 - Oorlogskerkhof(je)

Nadat we vanaf de waterval weer naar de auto gelopen waren zijn we weer naar Troodos gereden.
Ik had gezien dat er een stukje verderop een moeilijke cache moest liggen en wilde proberen om die te zoeken.
Hij lag bij een Oorlogskerkhof daar komen bleek al heel lastig te zijn omdat we vanaf de verkeerde kant kwamen.
Het kerkhof was erg klein en lag hoog boven de autoweg in de avondzon


 Buiten het hek was ook nog een graf, ik heb niet kunnen vinden waarom dat daar was.
 De cache konden we niet vinden, maar omdat we redelijk dichtbij het hotel waren besloten we om even de logfoto's te bekijken en dan eventueel terug te gaan.
Paul bekeek ze en vertelde dat er bij de cache een spin zat zo groot als we in Australie gezien hadden...we zijn toen niet meer terug gegaan maar gaan eten :-)
Paul nam souvlaki met friet, salade, tzatziki en pitabrood.
 en ik nam fettuccine alfredo.
Weer terug op de kamer ben ik gelijk onder de douche gegaan zodat mijn haar nog kon drogen.
Paul heeft voor vanavond nog internet bijgekocht zodat er nog wat dingen opgezocht en geregeld kunnen worden.

zaterdag 27 mei 2017

Cyprus dag 5 - Kalidonia Waterfall

We parkeerden de auto op een parkeerplaats in de buurt van waar de trail begon. Het pad daar naar toe liep wel wat omhoog maar was verhard, dus dat liep wel lekker.
Bij dit bord begon de trail
 Dit trail was wel te doen voor ons :-) Af en toe moesten we wel over grotere rotsblokken heen zien te komen of soms er tussen door, maar het pad ging niet echt veel omhoog.
 We probeerden ook  nog caches te zoeken die op dit trail lagen, maar dat viel niet mee met een gps die tussen de rotsen en bomen helemaal op tilt slaat.
Hier hadden de batterijen er ook nog eens genoeg van dus moest Paul ze vervangen, gelukkig waren er rotsblokken genoeg om even op te gaan zitten.
 Water...we komen vast in de buurt.
 En inderdaad, na ongeveer anderhalf uur (duurde zo lang door het zoeken naar caches) kwamen we dan uit bij de waterval.
 Natuurlijk moest ik daar even met mijn voeten het water in...koud...niet te geloven zo koud.
Paul wilde een foto maken en dat duurde even en in die tijd waren mijn voeten zowat bevroren.
Toen we hier even gingen zitten zodat mijn voeten konden opdrogen kwamen er twee stellen Nederlanders aan waarmee we een praatje gemaakt hebben.
Ze lieten ons foto's zien van de Artemis Trail die ze gelopen hadden. Het was goed te doen en viel reuze mee, ja de bodem van het ravijn kon je niet zien en het pad was maar 50 cm maar als je langs de rotskant liep...whahaha nou wij houden het wel bij dit trail :-)

vrijdag 26 mei 2017

Cyprus dag 5 - Platres

Na het ontbijt, dat hier echt een heel stuk minder was dan in het vorige hotel, gingen we vol goede moed op pad om caches op de Persephone trail te zoeken.
Dat Trail begint vlakbij het hotel, we moesten een klein stukje langs de weg omhoog lopen.

De eerste cache konden we vlug vinden en toen begon het echte trail.

Na zo’n 150 meter werd het pad erg smal, zo’n 50 cm en ernaast was weer zo’n gezellige afgrond, waar als je per ongeluk struikelt er geen houden meer aan is, dus gingen wij in z'n achteruit en weer terug naar het hotel.
Het hotel gezien vanaf de weg.


Paul had het helemaal gehad en wilde gelijk vertrekken, hij keek of het hotel waar we morgenavond naar toe gaan voor vannacht nog kamers vrij had, maar ze zaten helemaal vol en om dan weer naar een ander hotel te gaan, daar had ik niet zoveel zin in.
Ik bedacht dat we misschien in Platres konden gaan kijken, dat ligt hier 10 kilometer verderop en dat was ik al een paar keer tegen gekomen in folders.
Dat zijn we toen gaan doen, onderweg zijn we bij twee uitzichtpunten gestopt om caches te zoeken en van het prachtige uitzicht te genieten.




In Platres reden we eerst de verkeerde kant van het dorp in, maar dat bleek niet zo heel erg te zijn, want we kwamen een benzinepomp tegen, waar we gelijk de auto volgetankt hebben; wel zo handig in de bergen waar je geen benzinepomp tegen komt.
Daarna zijn we naar de dorpskern gereden, hebben de auto daar geparkeerd en de drieenhalve winkeltje die daar waren bekeken
In de supermarkt hadden ze ook geen broodjes of zoiets, maar gelukkig vond ik muffins en een soort  soort koffiekoek, die volgens de mevrouw zoet smaakte (bleek naar pindakaas te smeken en het was niet lekker)
Ze verkochten er wel Weetabix en daar hebben we een pak van meegenomen in het kader van je kunt er beter mee dan om verlegen zitten.

En toen hebben we op het terras van het restaurantje lekker koffie zitten drinken.