Na de hele klim stonden we dan eindelijk op Miradouro das Portas do sol en daar zagen we de daken van Alfama en de Tejo
een aparte muurschildering
en ja hoor: slotjes.
Naast deze miradouro is er nog een: Miradouro da Santa Luzia.
We liepen verder en kwamen langs Castelo de São Jorge
Naast de kasteelmuur zat een op Fernando Pessoa lijkende kunstenaar met koffie te schilderen.
Bij het kasteel keken we verder niet rond, maar we liepen weer naar beneden langs de opgraving van een Romeins theater
en de Së Kathedraal
Toen we beneden aangekomen waren moesten we naar Praça da Figueira, waarna de tocht verder naar links ging, maar omdat we vlakbij Rossio waren en inmiddels wel zin hadden in een kop warme chocolademelk zijn we even van de route afgeweken.
Onderweg zag ik nog een deurknop voor mijn verzameling.
Nu hadden we een rondje (groot rondje) gelopen.
Voor de deur van Starbucks kwamen we Julian tegen, die had er net iets gedronken en was van plan om nu met de Wherigo te gaan beginnen.
Wij gaven onze voeten even rust en genoten van de warme chocolademelk.
dinsdag 28 februari 2017
maandag 27 februari 2017
Lissabon dag 3 Wherigo 2
Vanaf Elevador de Santa Justa moesten we omlopen om beneden te komen in de Rua Augusta.
Uiteraard kwam deze tocht ook over Praça do Comércio
Om over te steken naar Cais das Colunas zijn er niet alleen normale voetgangerslichten, maar zijn er ook ledlampen in de randen van de stoep gemaakt voor de gsm zombies.
Het was voor het eerst dat we zoiets zagen.
Gisteren waren we hier toen het vloed was, nu was het eb.
Vandaag was het beeld van Christo Rei aan de overkant van de Tejo goed te zien.
We liepen Praça do Comércio weer over en gingen nu Rua de Alfaândega op en kwamen daar eerst langs Igreja Conceiça Veljo
en daarna langs Cas dos Bicos; het huis met de diamanten.
Het was lastig op de foto te krijgen want ze zijn in dit deel van de stad aan het werk en er was maar een smal pad vrij waarover je kon lopen.
Bij het kiezen van appartementen hadden we het appartement waar we nu zijn en eentje vlak naast Casa dos Bicos, toen we hier langs liepen waren we ontzettend blij dat we niet voor dit appartement gekozen hadden, want behalve dat het nu heel lastig te bereiken is, zou je ook al 's ochtends vroeg wakker geworden zijn van alle werkgeluiden.
Tegenover het Fado Museum hebben we op een terrasje weer wat gedronken
voordat we in Alfama via heel veel trappen omhoog moesten klimmen.
In deze wijk zagen we regelmatig bordjes met foto's van mensen op de gevels.
Ze behoren tot de Soul of Alfama buiten expositie van Camilla Watson, ze heeft 20 van de meest markante personen uit Alfama op de foto's gezet en die afgedrukt op limestone tegeltjes.
En toen we dachten dat we er bijna waren kwamen er nog meer trappen.
Toen we onder de boog doorliepen zagen we een soort striptekening.
Uiteraard kwam deze tocht ook over Praça do Comércio
Om over te steken naar Cais das Colunas zijn er niet alleen normale voetgangerslichten, maar zijn er ook ledlampen in de randen van de stoep gemaakt voor de gsm zombies.
Het was voor het eerst dat we zoiets zagen.
Gisteren waren we hier toen het vloed was, nu was het eb.
Vandaag was het beeld van Christo Rei aan de overkant van de Tejo goed te zien.
We liepen Praça do Comércio weer over en gingen nu Rua de Alfaândega op en kwamen daar eerst langs Igreja Conceiça Veljo
en daarna langs Cas dos Bicos; het huis met de diamanten.
Het was lastig op de foto te krijgen want ze zijn in dit deel van de stad aan het werk en er was maar een smal pad vrij waarover je kon lopen.
Bij het kiezen van appartementen hadden we het appartement waar we nu zijn en eentje vlak naast Casa dos Bicos, toen we hier langs liepen waren we ontzettend blij dat we niet voor dit appartement gekozen hadden, want behalve dat het nu heel lastig te bereiken is, zou je ook al 's ochtends vroeg wakker geworden zijn van alle werkgeluiden.
Tegenover het Fado Museum hebben we op een terrasje weer wat gedronken
voordat we in Alfama via heel veel trappen omhoog moesten klimmen.
In deze wijk zagen we regelmatig bordjes met foto's van mensen op de gevels.
Ze behoren tot de Soul of Alfama buiten expositie van Camilla Watson, ze heeft 20 van de meest markante personen uit Alfama op de foto's gezet en die afgedrukt op limestone tegeltjes.
En toen we dachten dat we er bijna waren kwamen er nog meer trappen.
Toen we onder de boog doorliepen zagen we een soort striptekening.
zondag 26 februari 2017
Lissabon dag 3 Wherigo 1
Na het ontbijt gingen Paul en ik de Wherigo Tourgide Lissabon City Centre doen.
(Wikipedia: Wherigo cache - Wherigo is een technisch hulpmiddel voor het bouwen en spelen van avonturen met gps-ondersteuning. Een van de mogelijke toepassingen is het mogelijk maken van interactie tussen geocachers en virtuele objecten en karakters, door het betreden van virtuele zones.)
In de beschrijving stond dat het ongeveer 3 tot 4 uur zou duren als je doorloopt, maar omdat wij graag af en toe ergens wat gaan zitten drinken, foto's maken en rondkijken, trokken wij er de hele dag voor uit.
De route ging natuurlijk langs veel bezienswaardigheden waar we al eens geweest zijn, maar dat mocht de pret niet drukken, want je ziet toch steeds weer nieuwe dingen.
De tocht begon op Rossio (Praça Dem Pedro IV)
daarna liepen we weer een stukje terug langs Monumento dos Restauradores
We klommen omhoog langs Elevador da Gloria.
Dat was een hele klim en ik was blij dat ik af en toe even kon stoppen om naar straatkunst te kijken.
Maar de klim werd beloond met een prachtig uitzicht op Miradouro de São Pedro de Alcântara
en een lekkere kop koffie met een view.
Nadat we weer verder gingen kwamen we langs o cauteleiro, een standbeeld van een lootjes verkoper.
We kwamen door Baira Alto, de bovenstad
langs Elevador Da Bica die niet naar boven kon komen omdat er auto's in het smalle straatje stonden om spullen uit te laden.
En we kwamen langs ontzettend veel Pastelarias, waar ze zoveel lekkere dingen verkopen, dat je gewoon niet weet wat je moet kiezen.
Via Praça Luís de Camões
nog wat straatjes en veel trappen kwamen we op Largo do Carmo en hier waren we nog niet eerder geweest.
De ruïne van Igreja do Carmo herinnerd aan de grote aardbeving van 1755
Toen we doorliepen kwamen we bij de hoge voetgangersbrug naar de Elevador de Santa Justa.
Ik zag een Hang speler zitten, ging even staan luisteren en deze foto maken en al die tijd had ik niet in de gaten dat ik weet niet hoe hoog boven de straat stond hahaha
Toen ik het wel in de gaten kreeg wist ik niet hoe snel ik weg moest komen en heb ik op het pleintje ernaast deze foto richting Rossio gemaakt.
Dat zeg ik: hoog!
(Wikipedia: Wherigo cache - Wherigo is een technisch hulpmiddel voor het bouwen en spelen van avonturen met gps-ondersteuning. Een van de mogelijke toepassingen is het mogelijk maken van interactie tussen geocachers en virtuele objecten en karakters, door het betreden van virtuele zones.)
In de beschrijving stond dat het ongeveer 3 tot 4 uur zou duren als je doorloopt, maar omdat wij graag af en toe ergens wat gaan zitten drinken, foto's maken en rondkijken, trokken wij er de hele dag voor uit.
De route ging natuurlijk langs veel bezienswaardigheden waar we al eens geweest zijn, maar dat mocht de pret niet drukken, want je ziet toch steeds weer nieuwe dingen.
De tocht begon op Rossio (Praça Dem Pedro IV)
daarna liepen we weer een stukje terug langs Monumento dos Restauradores
We klommen omhoog langs Elevador da Gloria.
Dat was een hele klim en ik was blij dat ik af en toe even kon stoppen om naar straatkunst te kijken.
Maar de klim werd beloond met een prachtig uitzicht op Miradouro de São Pedro de Alcântara
en een lekkere kop koffie met een view.
Nadat we weer verder gingen kwamen we langs o cauteleiro, een standbeeld van een lootjes verkoper.
We kwamen door Baira Alto, de bovenstad
langs Elevador Da Bica die niet naar boven kon komen omdat er auto's in het smalle straatje stonden om spullen uit te laden.
En we kwamen langs ontzettend veel Pastelarias, waar ze zoveel lekkere dingen verkopen, dat je gewoon niet weet wat je moet kiezen.
Via Praça Luís de Camões
nog wat straatjes en veel trappen kwamen we op Largo do Carmo en hier waren we nog niet eerder geweest.
De ruïne van Igreja do Carmo herinnerd aan de grote aardbeving van 1755
Toen we doorliepen kwamen we bij de hoge voetgangersbrug naar de Elevador de Santa Justa.
Ik zag een Hang speler zitten, ging even staan luisteren en deze foto maken en al die tijd had ik niet in de gaten dat ik weet niet hoe hoog boven de straat stond hahaha
Toen ik het wel in de gaten kreeg wist ik niet hoe snel ik weg moest komen en heb ik op het pleintje ernaast deze foto richting Rossio gemaakt.
Dat zeg ik: hoog!
zaterdag 25 februari 2017
Lissabon dag 2 Baixa en avondeten
Na de warme chocolademelk bij Starbucks liepen we verder over Praça dos Restauradores.
Aan de linkerkant van het plein zie je de opvallende Art Deco facade van het voormalige Eden Teatr0.
Een stukje Av. de Liberdade op zit een Hard Rock Cafe, waar ik deze toepasselijke deurknoppen zag.
op Avenida leek het wel lente met die bloeiende bloemetjes
en mandarijnen in de bomen.
Zo rond zes uur waren we allemaal weer terug in het appartement en gingen we kijken waar we zouden gaan eten.
Jasmine had in een klein zijstraatje van onze straat een Indisch restaurant gezien en daar gingen we om zeven uur naar toe.
De kaart was volledig in het Portugees :-) Nu ken ik wel de basisnamen, maar ik ben nog niet zo ver dat ik allerlei indische gerechten in het Portugees kan lezen :-)
Maar met de hulp van de hele vriendelijke eigenaar hebben we allemaal iets heerlijks gegeten.
Dit werd gebracht als een soort voorafje
naanbrood
Jasmine had iets van aardappelen met spinazie
ik had een gerecht met linzen en dat was echt heerlijk.
Paul had iets met kip
en Julian rundvlees.
Tijdens het eten hebben we zitten praten over wat we vandaag allemaal gedaan en gezien hebben.
Aan de linkerkant van het plein zie je de opvallende Art Deco facade van het voormalige Eden Teatr0.
Een stukje Av. de Liberdade op zit een Hard Rock Cafe, waar ik deze toepasselijke deurknoppen zag.
op Avenida leek het wel lente met die bloeiende bloemetjes
en mandarijnen in de bomen.
Zo rond zes uur waren we allemaal weer terug in het appartement en gingen we kijken waar we zouden gaan eten.
Jasmine had in een klein zijstraatje van onze straat een Indisch restaurant gezien en daar gingen we om zeven uur naar toe.
De kaart was volledig in het Portugees :-) Nu ken ik wel de basisnamen, maar ik ben nog niet zo ver dat ik allerlei indische gerechten in het Portugees kan lezen :-)
Maar met de hulp van de hele vriendelijke eigenaar hebben we allemaal iets heerlijks gegeten.
Dit werd gebracht als een soort voorafje
naanbrood
Jasmine had iets van aardappelen met spinazie
ik had een gerecht met linzen en dat was echt heerlijk.
Paul had iets met kip
en Julian rundvlees.
Tijdens het eten hebben we zitten praten over wat we vandaag allemaal gedaan en gezien hebben.
Abonneren op:
Posts (Atom)