vrijdag 31 oktober 2014

Dag 3 Montenegro 2

We wandelden rond,

 keken uit over de baai,
 zochten een cache,
 keken uit over de baai en Fort Mare,
 zagen Mount Orjen steeds in de wolken verdwijnen en weer tevoorschijn komen
en kwamen weer uit op het pleintje in het centrum.
 Als in ons dorp iemand overlijdt, krijgen we huis aan huis een rouwkaart. Het lijkt er op of ze hier
zulke kaarten midden in het centrum op een groot prikbord hangen. Zoiets hebben we nog nooit gezien.
 
Toen we verder liepen kwamen we bij dit kleine tunneltje, de straatjes zijn hier beslist niet saai.

donderdag 30 oktober 2014

Dag 3 Montenegro 1

Een nieuwe dag, een nieuwe poging om Montenegro te bekijken :-)
We vertrokken vroeg, stopten onderweg bij een supermarkt om broodjes voor het verlate ontbijt te kopen en niet al te lang daarna kwamen we weer bij de grens.
Onderweg zei ik tegen Paul, je zal het zien en meemaken dat ze nu niet om de autopapieren vragen, en wat denk je...de paspoorten waren voldoende om door te mogen rijden, het is toch niet te filmen...
 Na ongeveer twee kilometer slingerweg de berg naar beneden, kwamen we weer bij de douane, deze waren van Montenegro en die gingen zeer grondig te werk. We hadden maar drie auto's voor ons, maar het duurde allemaal erg lang. Volgens mij moeten er in het hoogseizoen toch vreselijk lange files staan als ze dan ook in dit tempo werken.
Maar uiteindelijk waren we dan aan de beurt en hier vroegen ze gelukkig wel naar de autopapieren, alleen toen we ze uit het dashboardkastje wilden halen zei de douanebeambte dat het niet nodig was om ze te laten zien, whaaaaaa
 Enfin, we waren dus in Montenegro!
We reden naar het plaatsje Herceg-Novi dat aan het begin van de Baai van Kotor ligt.
Daar parkeerden we de auto en ontdekten we dat ze in Montenegro ook de Euro hebben (leerzaam hoor zo'n tour).
Via een klein, steil, pad liepen we naar beneden en wandelden we langs de boulevard, waar we met euro's eerst maar eens een kop koffie kochten.
 Het centrum van het stadje lag boven, dus klommen we daar heen, hier zijn we halverwege.
 Nog een paar trappen en we zijn bij de oude stadspoort.
 Waarna er natuurlijk nog meer trappen kwamen :-) We hebben deze vakantie ontelbaar veel trappen gelopen!
 We kwamen op een pleintje waar de kerk van St Jerome staat.
 Aan de andere kant was een winkeltje waar ze leuke kleine spulletjes verkochten.
Er stonden 3 grote schalen vol met feves en daar zaten een paar hele leuke tussen.
Tot ik hoorde dat ze 5 euro per stuk!!! moesten kosten, toen vond ik ze een stuk  minder leuk.
Maar ze waren antiek wist de mevrouw te vertellen, hahaha antiek, echt wel. Ik heb gezegd dat ik dit soort antiek wel bij Faboland koop en de rest van haar 'antiek' heb ik niet eens meer bekeken.

woensdag 29 oktober 2014

Dag 2 Dubrovnic 2

We wandelden langs de stadsmuur aan de zeekant. Toen we door dit kleine poortje liepen (stoot je hoofd niet)
kwamen we op een terras aan de buitenkant van de muur, waar het heel druk was.
Er waren geen tafeltjes meer vrij en daarom zijn we verder gelopen.
 Bij de St Ignatius kerk werden we tegengehouden door bewakers die vertelden dat er opnames bezig waren voor The Game of Thrones.
Toen we weer verder liepen langs de muur zagen we allerlei props hangen en liggen, ook voor de opnames. Het zal een hele dure produktie zijn, want overal stonden mannen die tegen alle voorbijgangers riepen dat ze geen foto's mochten maken...
 Nu ben ik meestal wel heel braaf, als ergens geen foto's gemaakt mogen worden dan doe ik dat ook meestal niet, maar hallo, we lopen gewoon in straten die niet afgezet zijn en waar geen opnames bezig zijn, mag ik die dan alsjeblieft fotograferen...
 Een bijna zonsondergang
 Deze poppen keken naar iedereen die voorbij liep, ik vond het een leuk gezicht.
 Tegen etenstijd zochten we een restaurantje op, waar we dit als voorafje kregen.
We aten een heerlijke groentenlasagne.
We hebben nog maar eens een ijsje gekocht als toetje en daarna zijn we weer naar het hotel gelopen.

dinsdag 28 oktober 2014

Dag 2 Dubrovnik 1

In het park Gradac, vlak buiten de oude stad, zochten we een cache.
Het werd in 1898 aangelegd op een kale rots en in de zomer is het erg populair omdat schaduw is.
Wij vonden het nu al erg warm en moeten er niet aan denken hoe het hier in de zomer zal zijn.
Weer terug in de Oude stad kochten we een ijsje
Terwijl we dat op zaten te eten bij de grote fontein van Onofrio, viel mijn oog deze leuk afgewerkte regenwaterafvoer.
 Dit is Stradun, de hoofdstraat van Dubrovnik. De straat ziet eruit alsof hij spiegelglad is, maar dat is gelukkig niet zo.
 Het rectorpaleis

 en een detail daarvan
We kwamen een piraat tegen die met een grote kist liep te slepen, deze papegaaien hoorden vast bij hem. Ze stonden gewoon zomaar in de straat en bleven rustig zitten terwijl ze door voorbijgangers op de foto gezet werden.
 Dit is de Heilige Blasius, de schutspersoon van de stad. Je komt regelmatig zijn afbeelding tegen.
Het is dat er geen ZWARTE Pieten bij waren, want anders had ik echt gedacht dat het Sinterklaas was :-)
 Dit vreemde vaartuig is een semi-sub. In het gedeelte onderwater zitten ramen, waardoor je naar de onderwaterwereld kunt kijken. We hadden er nog nooit een gezien, maar ze zijn erg populair in KroatiĆ«, want we hebben er in elke havenstad wel eentje gezien.
De mooie oude haven.

maandag 27 oktober 2014

Dag 2 Montenegro...bijna

Acht uur vonden we deze vakantie een mooie tijd om op te staan.
Gisteravond hadden we in de 'broodjes' winkel vlakbij het hotel donuts gekocht, met een kop koffie een zeer verantwoord ontbijt lol
We gingen vandaag naar Montenegro.
Op de weg er naar toe stopten we boven de oude stad, niet echt een uitkijkpunt, maar we hadden er wel een prachtig zicht op de stad.

 We stonden vlak naast de kabelbaan, die over de weg heenging.
  Ingezoomed op de oude haven en het St Jans Fort

 Deze borden zijn weer eens wat anders dan die met koeien of herten. Op de terugweg hebben we inderdaad een everzwijn gezien. Een aantal mannen hadden het gevangen en gedood en liepen er mee langs de weg.
 De terugweg kwam wat eerder dan gedacht...
Bij de grens met Montenegro aangekomen, was niet echt duidelijk waar we moesten zijn en we reden dan ook prompt de verkeerde rijbaan op (waarbij we niet de enige waren). Geen probleem er werd ons verteld dat we gewoon om moesten keren en tegen de richting inrijden...en dan de andere strook nemen.
Zo gezegd zo gedaan en nadat we op de goede strook stonden en aan de beurt waren, lieten we braaf onze paspoorten zien.
Toen vroeg de douanebeambte om de autopapieren....eh...dat werd zoeken, maar we konden ze niet vinden.
Paul zei dat ze in een groen mapje moesten zitten, oh dat had ik vanmorgen op de hotelkamer zien liggen...
Bleek dat Paul ze daar gisteren neergelegd had en vergeten was om ze in de auto te leggen...
Nou mooi dat we Montenegro niet in mochten!
Paul was van plan om terug te rijden, de papieren op te halen en dan weer terug te gaan naar Montenegro, maar ik had zoiets van laten we dat morgen maar doen en vandaag Dubrovnik verder gaan bekijken, wat we ook gedaan hebben.
Vanaf Fort Lovrijenac hadden we een mooi uitzicht op de stadsmuur.
 We aten er lunch terwijl we genoten van het uitzicht.
 Fort Lovrijenac
 In de stad kochten we een Dubrovnic welcome souvenier voor Love en Luck bij deze meneer.
Ik kocht het natuurlijk om aan het hartjesjournal te hangen, maar een beetje love en luck zijn nooit weg :-)
 De markt was weer opgebouwd, er werden allemaal streekprodukten verkocht.

zondag 26 oktober 2014

Dag 1 Dubrovnik

Tegen vier uur reden we richting Dubrovnik, naar ons hotel.
Omdat we een huurauto hadden en parkeren in een stadscentrum vaak niet echt handig is, hadden we een hotel buiten het centrum geboekt, met parkeerplaats en op loopafstand.
Hotel bleek niet helemaal het goede woord te zijn, maar een appartement was het ook niet
Het was meer een kamer in een huis, met een ontzettend vriendelijke eigenaar.
 De kamer was niet echt groot, maar alles wat groter is dan de kamers in het Judd in London, vinden we al vlug groot genoeg :-)
 Wat we niet echt handig vonden was dat de (ruime) badkamer niet aan onze kamer grensde, maar aan de andere kant van de gang lag.
Hij was wel helemaal voor ons, we kregen er een sleutel van, maar dat hield in dat je telkens als je naar de badkamer ging, je wel aan die sleutel moest denken.
Gelukkig was het niet voor drie weken, maar voor drie nachten en verder was alles mooi en schoon, dus vooruit maar.
 Vanuit de kamer hadden we zeezicht.
 Toen we onze bagage op de kamer gebracht hadden, hebben we met onze altijd meereizende waterkoker een kop thee gemaakt en toen zijn we naar de oude stad gelopen.
Op sommige plekken liep de stoep langs een afgrond naar de zee en daar waren hoge hekken geplaatst, waaraan allemaal slotjes gehangen waren.
 Op de muur bij de stadspoort naar de oude stad zaten deze twee kattepoezen.
 Via de Pilepoort liepen we de oude stad binnen.
 En toen we daar waren had ik heel sterk het idee dat ik in een of ander dekor van een film terecht gekomen was, zo ontzettend mooi en sfeervol.
Ik bleek niet de enige met dat gevoel te zijn, want later bleek dat stukken van King of Thrones hier opgenomen worden, sterker nog, de opnamen waren bezig toen wij hier waren.
Maar aangezien we niet gehinderd werden door ook maar enige kennis van Dubrovnik of van King of Thrones, wisten we dat niet. :-)
De winkels hadden geen uithangborden, je moest dus echt heel goed naar binnen kijken wat voor winkel er binnen was.
Dit was een van de eerste winkels waar we langsliepen, het bleek een boekwinkel te zijn, waar ik gelijk naar binnen ging en een Kroatische versie van Harry Potter bemachtigde.
 Het was al laat op de middag en de markt was net afgelopen.
 We keken rond bij de oude haven
 en toen hadden we best wel trek. Restaurantjes genoeg, wij kozen voor Mexicaans,
Na het eten haalden we nog een (schep)ijsje, zeg maar ijs :-) , want Ć©Ć©n bolletje is net zo groot als bij ons drie bolletjes zijn.
Er reden bussen in de richting van het hotel, maar het was een heerlijke zomeravond en wij zijn lopend terug gegaan.
Op de kamer hebben we nog even thee gedronken en toen vonden we het wel mooi geweest, het was een hele lange, maar mooie dag.