Boven stond ook een Penny machine, altijd leuk voor de verzameling.
Kasteel, bleek een heel groot woord te zijn. Van de buitenkant ziet het er inderdaad nog uit als een kasteel, maar de binnenkant totaal niet.
Er zijn restaurants, een hotel en allemaal vreemde abstracte tentoonstellingen, totaal niet wat we verwacht hadden.
Het uitzicht was wel mooi
in de verte kun je de Alpen zien liggen.
Een stuk van de buitenmuur.
En zo zag het eronder uit: veel metaal en glas; heel vreemd.
Er was dus niet veel te bekijken en we stonden dan ook redelijk snel weer beneden, waar we over de drakenbrug liepen.
Vier van zulke draken 'bewaken' de brug.
In ljubljana zie je overal beelden en en kunstzinnige dingen, deze vleesetende plant vond ik erg leuk, maar wat dat palet er bij doet???
De beelden op de Slagersbrug vond ik heel erg lelijk, de slotjes die er aan de brug hangen waren een stuk vrolijker.
zondag 30 november 2014
zaterdag 29 november 2014
Dag 13 Ljubljana 2
We kwamen bij de rivier Ljubljanica en konden een eerste blik werpen op de drievoudige brug.
Maar eerst gingen we koffie drinken op het terras van een restaurant waar een groot reklamebord stond voor Sloveens gebak. Dat was heel lekker, maar het stuk was zo groot, dat het gelijk lunch was.
We hebben ook een paar stukjes aan deze bedelaar gegeven.
Het terras was langs het water, maar ook nog een stuk op een pleintje waar deze fontein in het midden stond.
Deze zonnewijzer vond ik erg mooi.
Via de markt op het Vodnik plein
liepen we naar de funicular die naar het kasteel ging.
Daar vlak voor stond ook alweer zo'n origineel drinkwaterfonteintje.
Deze keer namen we wel de funicular naar boven
waar we weer zo'n bronze maquette zagen.
Maar eerst gingen we koffie drinken op het terras van een restaurant waar een groot reklamebord stond voor Sloveens gebak. Dat was heel lekker, maar het stuk was zo groot, dat het gelijk lunch was.
We hebben ook een paar stukjes aan deze bedelaar gegeven.
Het terras was langs het water, maar ook nog een stuk op een pleintje waar deze fontein in het midden stond.
Deze zonnewijzer vond ik erg mooi.
Via de markt op het Vodnik plein
liepen we naar de funicular die naar het kasteel ging.
Daar vlak voor stond ook alweer zo'n origineel drinkwaterfonteintje.
Deze keer namen we wel de funicular naar boven
waar we weer zo'n bronze maquette zagen.
vrijdag 28 november 2014
Dag 13 Ljubljana 1
Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië stond op mijn lijstje van steden die ik graag zou willen zien.
Het leek me geen stad om apart een citytrip naar toe te maken, maar nu we toch zo dichtbij waren, wilde ik er erg graag naar toe.
En zo vertrokken we 's ochtends vroeg vanuit Zagreb naar Slovenië, waar we weer eens grenscontroles hadden, die hadden we de afgelopen dagen wel gemist :-)
We moesten een vignet kopen (lang leve één Europa...) en toen we die op de ruit hadden konden we Slovenië in.
In Ljubljana aangekomen reden we eerst naar het hotel. De kamer was nog niet helemaal klaar, maar we konden de auto alvast parkeren en de koffers mochten we op de kamer zetten.
Dat hebben we gedaan en even later liepen we alleen met onze rugtassen en een plattegrondje op de tablet, op weg naar het centrum, waarbij we langs dit mooie opera gebouw kwamen.
In het parkje aan de overkant zagen we dit borstbeeld. Geen idee wie dit is, maar ik vond het beeld zo echt.
Zou dat nou lekker fietsen?
Een monument op het plein van de Republiek
dat is het grootste plein van Ljubljana.
Een leuk en apart drinkwaterfonteintje zagen we in Park Zvezda
Nog aparter vond ik de discobar aan de zijkant van het park; daar had ik nou wel even binnen willen kijken, maar hij was jammer genoeg gesloten.
Close up van het skelet in de kooi. (dit logje heb ik gemaakt op Halloween, dus dat was toen wel heel toepasselijk :-) )
Het leek me geen stad om apart een citytrip naar toe te maken, maar nu we toch zo dichtbij waren, wilde ik er erg graag naar toe.
En zo vertrokken we 's ochtends vroeg vanuit Zagreb naar Slovenië, waar we weer eens grenscontroles hadden, die hadden we de afgelopen dagen wel gemist :-)
We moesten een vignet kopen (lang leve één Europa...) en toen we die op de ruit hadden konden we Slovenië in.
In Ljubljana aangekomen reden we eerst naar het hotel. De kamer was nog niet helemaal klaar, maar we konden de auto alvast parkeren en de koffers mochten we op de kamer zetten.
Dat hebben we gedaan en even later liepen we alleen met onze rugtassen en een plattegrondje op de tablet, op weg naar het centrum, waarbij we langs dit mooie opera gebouw kwamen.
In het parkje aan de overkant zagen we dit borstbeeld. Geen idee wie dit is, maar ik vond het beeld zo echt.
Zou dat nou lekker fietsen?
Een monument op het plein van de Republiek
dat is het grootste plein van Ljubljana.
Een leuk en apart drinkwaterfonteintje zagen we in Park Zvezda
Nog aparter vond ik de discobar aan de zijkant van het park; daar had ik nou wel even binnen willen kijken, maar hij was jammer genoeg gesloten.
Close up van het skelet in de kooi. (dit logje heb ik gemaakt op Halloween, dus dat was toen wel heel toepasselijk :-) )
donderdag 27 november 2014
Dag 12 Zagreb 3
We wandelden langs de brandweerkazerne waar we deze streetart zagen.
Zoiets vind ik werkelijk ongelofelijk. Ik vraag me dan echt af wat degene die zoiets ontwerpen/goedkeuren gesnoven hebben, die moeten toch zo stoned als een garnaal geweest zijn...
Op dit plein, eigenlijk in de hele omgeving was dit de bekende vlag op een modderschuit.
De naam Ivan Mestrovic kom je ook overal tegen. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste beeldhouwers van de 20ste eeuw.
Dit beeld van een vrouw (goed dat het erbij stond...) staat voor de universiteit en symboliseert verwachting en hoop.
en hier kijkt ze op uit.
Door een cache kwamen we ergens achteraf in een smoothiebar terecht.
We zochten en vonden de cache en maakte een praatje met de man achter de bar.
Hij moest nog een paar uur werken en dan gingen ze vroeg dicht, we hadden dus geluk.
Thuis maak ik vaak twee smoothies op een dag en nu had ik er al dagen geen een gehad, dus ik heb de man me laten verrassen met eentje en hij was werkelijk heerlijk.
Zo lekker dat Paul er ook eentje bestelde :-)
Zo zie je maar op wat voor leuke onverwachte plaatsen we komen door te cachen.
Wat is er nu weer op tournee...??? Achtervolgen die voetbalgevallen ons op onze reizen? :-)
Het halve Bana Jelacica plein was afgezet. Gisteren hadden we dit al gezien, maar tussen toen en nu was er nog een podium bijgebouwd.
Wij gingen naast dat podium op het terras van Aïda zitten, dat is een tearoom met héél veel taartjes!
Toen we daar zaten werd het geluid gecheckt, wat vrij eentonig was, maar opeens kwamen er een aantal mannen het podium op en die begonnen echt te zingen.
Ik heb gelijk een foto gemaakt, want wie weet wat voor wereldberoemde groep het was :-)
Ik zei tegen Paul dat ze wel op de Kroatische U2 leken.
Het meisje dat de taartjes bracht vertelde dat het inderdaad een hele bekende groep was en probeerde ons de naam te vertellen, maar daar konden we geen chocola van maken.
Ze zouden optreden om de Nationale feestdag te vieren en het zou om half negen beginnen.
Dat leek ons nou leuk om mee te maken.
We aten vroeg, bij Mc deze keer, die hadden we nog niet gezien. De veggie burger is hier nog niet uitgevonden, maar ze hebben nog wel aardbeienmilkshakes!
Daarna gingen we naar het appartement terug en om kwart voor acht liepen we weer naar de stad.
Het was nog niet echt druk op het plein, dus we konden mooi vooraan staan.
Precies om half negen begon de avond met een optreden van Klapa Sveti Jurja, een marine koor.
Die naam konden we natuurlijk ook niet onthouden, maar ik kan heel goed gezichten onthouden én goed Googelen :-)
Na dit optreden kwam de rockgroep Vatra
en tenslotte de groep die we vanmiddag hadden zien repeteren en waarvan we door te Googelen nu wisten dat ze Prljavo Kazaliste heten.
Tijdens hun optreden stonden er twee leuke, maar compleet maffe vrouwen voor ons, die drank en wiet? meegebracht hadden.
Ze gingen helemaal uit hun dak, brulde alles mee, maar tussendoor draaiden ze zich steeds om, om ons te vertellen waar het lied over ging.
De laatste twee groepen hebben er fans bij :-)
We zijn naar het appartement teruggelopen, waar we nog wat gegeten en gedronken hebben.
Deze avond was een fantastische afsluiting van ons bezoek aan Zagreb.
Zoiets vind ik werkelijk ongelofelijk. Ik vraag me dan echt af wat degene die zoiets ontwerpen/goedkeuren gesnoven hebben, die moeten toch zo stoned als een garnaal geweest zijn...
Op dit plein, eigenlijk in de hele omgeving was dit de bekende vlag op een modderschuit.
De naam Ivan Mestrovic kom je ook overal tegen. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste beeldhouwers van de 20ste eeuw.
Dit beeld van een vrouw (goed dat het erbij stond...) staat voor de universiteit en symboliseert verwachting en hoop.
en hier kijkt ze op uit.
Door een cache kwamen we ergens achteraf in een smoothiebar terecht.
We zochten en vonden de cache en maakte een praatje met de man achter de bar.
Hij moest nog een paar uur werken en dan gingen ze vroeg dicht, we hadden dus geluk.
Thuis maak ik vaak twee smoothies op een dag en nu had ik er al dagen geen een gehad, dus ik heb de man me laten verrassen met eentje en hij was werkelijk heerlijk.
Zo lekker dat Paul er ook eentje bestelde :-)
Zo zie je maar op wat voor leuke onverwachte plaatsen we komen door te cachen.
Wat is er nu weer op tournee...??? Achtervolgen die voetbalgevallen ons op onze reizen? :-)
Het halve Bana Jelacica plein was afgezet. Gisteren hadden we dit al gezien, maar tussen toen en nu was er nog een podium bijgebouwd.
Wij gingen naast dat podium op het terras van Aïda zitten, dat is een tearoom met héél veel taartjes!
Toen we daar zaten werd het geluid gecheckt, wat vrij eentonig was, maar opeens kwamen er een aantal mannen het podium op en die begonnen echt te zingen.
Ik heb gelijk een foto gemaakt, want wie weet wat voor wereldberoemde groep het was :-)
Ik zei tegen Paul dat ze wel op de Kroatische U2 leken.
Het meisje dat de taartjes bracht vertelde dat het inderdaad een hele bekende groep was en probeerde ons de naam te vertellen, maar daar konden we geen chocola van maken.
Ze zouden optreden om de Nationale feestdag te vieren en het zou om half negen beginnen.
Dat leek ons nou leuk om mee te maken.
We aten vroeg, bij Mc deze keer, die hadden we nog niet gezien. De veggie burger is hier nog niet uitgevonden, maar ze hebben nog wel aardbeienmilkshakes!
Daarna gingen we naar het appartement terug en om kwart voor acht liepen we weer naar de stad.
Het was nog niet echt druk op het plein, dus we konden mooi vooraan staan.
Precies om half negen begon de avond met een optreden van Klapa Sveti Jurja, een marine koor.
Die naam konden we natuurlijk ook niet onthouden, maar ik kan heel goed gezichten onthouden én goed Googelen :-)
Na dit optreden kwam de rockgroep Vatra
en tenslotte de groep die we vanmiddag hadden zien repeteren en waarvan we door te Googelen nu wisten dat ze Prljavo Kazaliste heten.
Tijdens hun optreden stonden er twee leuke, maar compleet maffe vrouwen voor ons, die drank en wiet? meegebracht hadden.
Ze gingen helemaal uit hun dak, brulde alles mee, maar tussendoor draaiden ze zich steeds om, om ons te vertellen waar het lied over ging.
Dat was erg leuk, want er is werkelijk geen woord van te begrijpen.
Om half elf was de avond afgelopen. We hadden pijn in onze voeten van het staan, maar dat was het wel waard, want het was een fantastische avond.De laatste twee groepen hebben er fans bij :-)
We zijn naar het appartement teruggelopen, waar we nog wat gegeten en gedronken hebben.
Deze avond was een fantastische afsluiting van ons bezoek aan Zagreb.
woensdag 26 november 2014
Dag 12 Zagreb 2
Een standbeeld van Ante Starcevic, een Kroatisch politicus en schrijver.
Wat zijn er toch veel wereldberoemde Kroaten waar wij nog nooit van gehoord hebben :-)
Ik heb foto's gezien waarop dit gebouw in Art Nouveau stijl blauw was, maar wit was het ook mooi.
Deze mevrouw kenden we inmiddels van het standbeeld! Ik vond deze herdenkingsplaat mooi omdat haar afbeelding in een hartje staat.
Ook al hadden wij het idee dat het volop zomer was, soms zagen we dat het toch echt herfst aan het worden was.
We gingen de botanische tuin bekijken.
Hij was niet erg groot en ook niet erg druk
toeristen zag je er helemaal niet
Hier sloeg mijn verbeelding weer gelijk op hol, dit moest vast een reuze gevaarlijke, vleesetende plant zijn, die mensen aanviel en daarom in een kooi gestopt was.
Het bleek om een heel zeldzaam kweekexemplaar te gaan en de kooi was om diefstal tegen te gaan.
Deze kwamen we ook overal tegen, van heel klein tot best wel groot, grappig om te zien en razendsnel.
Vanuit de botanische tuin zagen we een gebouw met deze uilen erop.
Op een bankje in het zonnetje hebben we onze lunch opgegeten en daarna zijn we weer verder gewandeld.
Wat zijn er toch veel wereldberoemde Kroaten waar wij nog nooit van gehoord hebben :-)
Ik heb foto's gezien waarop dit gebouw in Art Nouveau stijl blauw was, maar wit was het ook mooi.
Deze mevrouw kenden we inmiddels van het standbeeld! Ik vond deze herdenkingsplaat mooi omdat haar afbeelding in een hartje staat.
Ook al hadden wij het idee dat het volop zomer was, soms zagen we dat het toch echt herfst aan het worden was.
We gingen de botanische tuin bekijken.
Hij was niet erg groot en ook niet erg druk
toeristen zag je er helemaal niet
Hier sloeg mijn verbeelding weer gelijk op hol, dit moest vast een reuze gevaarlijke, vleesetende plant zijn, die mensen aanviel en daarom in een kooi gestopt was.
Het bleek om een heel zeldzaam kweekexemplaar te gaan en de kooi was om diefstal tegen te gaan.
Deze kwamen we ook overal tegen, van heel klein tot best wel groot, grappig om te zien en razendsnel.
Vanuit de botanische tuin zagen we een gebouw met deze uilen erop.
Op een bankje in het zonnetje hebben we onze lunch opgegeten en daarna zijn we weer verder gewandeld.
Abonneren op:
Posts (Atom)