We stonden om 8.00 uur op en gingen ontbijten: bagels,
yoghurt en sinaasappelsap.
Daarna heeft Paul de laatste dingen ingepakt en heb ik nog
even met Julian op FB gepraat.
We hebben het appartement wat opgeruimd en afgewassen en daarna zijn we naar beneden gegaan om uit te checken.
We gingen naar buiten om op het busje te wachten,
nou busje kwam dus niet zo.
We dachten dat het net weg was, maar we zagen allemaal
mensen weggaan met taxi’s en toen is Paul toch maar even aan de receptie gaan vragen
of het busje in het weekend ook rijdt…niet dus… in het weekend hebben de
chauffeurs vrij.
Maar ze hebben gelijk een taxi gebeld voor ons en die was er
eigenlijk zo.
Het was heel rustig op de weg en we zaten aan de goede kant voor de Airport, dus
we waren er redelijk snel.
Binnen waren we gelijk aan de beurt om de koffers in te
checken en toen hadden we nog 3 uur over.
Genoeg tijd om de overblijfselen van Abingdon Plantation, die op de Airport liggen, te gaan bekijken.
Het was hier een heerlijke oase van rust op dit drukke vliegveld en we zijn hier een poos blijven zitten.
Na een poos zijn we weer naar de vertrek terminal gegaan waar we door de controle voor handbagage en paspoorten moesten.
Nu ik niet meer met kan-me-niet-schelen-pilletjes vlieg drink ik geen koffie meer voor een vlucht, maar ik had wel zin om nog een keertje een lekkere pumpkinloaf te eten.
Paul heeft rondgekeken en foto's gemaakt en ik ben begonnen aan het boek "Where the crawdads sing" tot het tijd werd om te boarden.
We vertrokken 10 minuten te vroeg
en Paul zat precies aan de goede kant om nog wat foto's van Washington DC uit de lucht te maken.
Na een uurtje vliegen kwam Atlanta in zicht.
De bagage ging door dus die hoefden we nu niet op te halen en wij gingen gelijk naar het treintje om van de A naar de E terminal te gaan.
Daar waren allerlei tentoonstelling om te bekijken, zoals een over Martin Luther King Jr.
Er waren allerlei figuren die gemaakt waren uit weer allemaal andere figuren, zoals deze draak gemaakt van vogeltjes.
Ik had zin in iets hartigs en warms en heb toen een visburger van Mc gegeten met een milkshake erbij.
Omdat we een hele lange vlucht voor de boeg hebben en dus lang moeten zitten zijn we nu nog maar even gaan wandelen door de lange gangen tussen de gates.
Daar waren allemaal vitrines met boekkunst, wat me erg aansprak
Maar ook bovenin de gang hingen allemaal kunstwerken, ik vind dit echt een schitterende Airport.
Een poosje voordat het boarden begon zijn we naar de gate
gelopen en daar gaan zitten.
Boarden begon, maar stopte al weer snel…er bleken geen
kussentjes te zijn en uitgerekend hier, op de thuisbasis van Delta, konden die
niet geleverd worden.
Uiteindelijk werd besloten om toch maar te gaan boarden en
toen we allemaal al in het vliegtuig zaten kwamen alsnog de kussentjes en de
dekens.
Hierdoor vertrokken we met een uur vertraging.
De vlucht was lang niet vol en de 3 stoelen in het midden
naast me waren allemaal leeg dus Paul zei dat ik daar beter kon gaan zitten,
dat ik dan straks misschien zou kunnen gaan liggen , dus ik verhuisde.
En wij vlogen weer richting Washington waar we net vandaan kwamen...
Ik heb 1 film gekeken en toen ben ik gaan liggen.
Data vliegt een heel stuk fijner dan zittend, lang zo eng niet zelfs turbulentie was minder eng.
Paul fotografeerde ergens onderweg de zonsondergang.
En na meer dan 10 uur vliegen stonden we weer op de grond in Brussel.
En toen zat onze reis door Deep South er weer helemaal op, maar wat hebben we weer ontzettend veel gedaan en gezien.
Ik vond het een prachtig stuk van de USA en heb van ieder moment volop genoten.