Telkens als we op de snelweg voorbij Strépy-Thieu rijden zeggen we dat we toch eens een keer de
scheepslift moeten gaan bekijken, maar in de 22 jaar dat we nu in Belgie wonen is het er nog niet van gekomen.
Maar nu we vakantie hebben en niet op reis gaan was het een mooie gelegenheid om er eindelijk eens naar toe te gaan.
We namen de fietsen en reden via de rustigere weg langs Waver naar Thieu toe.
Als je goed kijkt kun je de nieuwe lift vanaf de snelweg zien, maar net van de snelweg af zie je hem al boven het landschap uitsteken.
De auto parkeerden we op de grote parkeerplaats, waar alleen nog een camper stond, maar waar het verder leeg was, normaal is dit een hele drukke toeristische attractie.
We keken bij de enorme constructie, maar de liften stonden stil en daarom zijn we een rondje gaan fietsen en natuurlijk tegelijk ook wat caches zoeken.
We fietsten een stuk langs het nieuwe Centrumkanaal
tot het punt waar het oude en het nieuwe Centrumkanaal samenkomen.
In het oude Centrumkanaal zijn 4 hydraulische scheepsliften die gebouwd zijn tussen 1888 en 1917.
Sinds 2002 zijn ze alleen nog maar in gebruik voor de pleziervaart en staan ze op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Al het binnenvaart verkeer gaat via de nieuwe scheepslift.
Op het punt waar de kanalen samenkomen (het plaatsje Thieu) is de vierde scheepslift.
Vanaf de overkant waar wij stonden hadden we er een mooi uitzicht op.
Achter ons stond een monument voor slachtoffers van een mijnongeluk in 1914, toen was er in deze omgeving mijnbouw.
Wij reden omhoog bij lift #4 en hadden daar een mooi uitzicht op de nieuwe scheepslift voor ons
en achter ons de oude
en aan de overkant van het kanaal het dorpje Thieu.
We merkten dat we aan de verkeerde kant van het kanaal stonden, dus reden we naar beneden en onder de scheepslift door, waar we de hydraulische zuil goed konden zien.
Aan de andere kant naar boven komen was een hele klus, het was een slingerend grintpad en omdat ik geen zin had om te slippen ben ik gaan lopen, maar een e-bike omhoog duwen vergt best veel kracht.
Boven aangekomen zagen we in de verte een bootje aankomen en omdat we wisten dat deze liften nog maar weinig gebruikt worden, hebben we er een broodje bij gepakt en zijn we blijven staan kijken.
Aan de overkant kwam een kleine auto aan, die we toen we aan de overkant waren al tegengekomen waren op het smalle pad.
Ze hadden de brug een stukje verderop open/dicht gedaan en nu kwamen ze de lift bedienen.
Het bootje kwam uit No place like London!
Het moest even wachten en mocht toen doorvaren.
De sluisdeur ging omhoog en het bootje vaarde naar binnen.
En alhoewel ik wist dat ik straks mijn fiets weer omhoog zou moeten duwen, ben ik toch met Paul mee naar beneden gegaan om te kijken hoe het bootje met bak en al naar beneden kwam.
Het was heel apart en leuk om te zien hoe de bak steeds meer naar beneden kwam
Uiteindelijk was de bak beneden, ging de sluisdeur omhoog en kon het bootje verder varen.
Wij gingen weer omhoog en begonnen aan de fietstocht langs het oude Centrumkanaal
Het was er erg mooi en heerlijk rustig.
Na een poos kwamen we bij de derder scheepslift.
We zijn eerst aan de rechterkant gaan kijken en zochten daar een cache.
Hier was geen tunnel onder de lift door, dus moesten we een stukje terug fietsen naar de brug, waar we wel een mooi uitzicht hadden op de lift met het gebouw.
Tussen het gebouw en de lift gaat een slingerpad omhoog, maar dit was gelukkig van asfalt, dus daar zoefde ik zo omhoog.
Halverwege was er een hoger liggend stukje terrein waar een cache moest liggen.
Die cache hebben we niet gevonden, wel zagen we overal omgevallen bomen liggen en aan een aantal takken zat nog mistletoe.
Normaal zien we dat in bollen heel hoog in bomen, of in bosjes op de kerstmarkt, dus het was erg leuk om het nu van zo dichtbij op een tak te zien.
