woensdag 31 maart 2021

Lockdown dag 375

 Voor het eerst sinds de winter heb ik weer eens een was buiten gehangen
en konden we ook weer buiten de boodschappen wassen en wat dingen daarvan in de zon leggen.
En omdat ik toch in de tuin rondliep met mijn camera heb ik gelijk even een foto gemaakt van de magnolia die ik vanuit mijn kamer kan zien.
's Avonds zijn we bezig geweest met de keuken.
Het is toch heel anders om naar een keukenwinkel te gaan en daar te bespreken wat je precies hebben wil of dat alles via email moet.
Toen ik weer even iets wilde bekijken in onze eigen keuken en ik de gang in kwam rook het daar alsof er een pot met bisonkit omgevallen was...
De stank was niet te harden en het leek vanuit de kelder te komen.
Paul en Julian konden daar niets vinden, dus wij naar buiten, daar rook het wel enigszins raar, maar binnen stonk het veel meer.
Julian had wel gezien dat een boer aan het sproeien was geweest, dus waarschijnlijk is die lucht via de ventilatieopeningen in de kelder naar binnen gekomen.
Buiten was die geur natuurlijk snel weg, maar binnen bleef het hangen, we hebben de boel maar tegen elkaar open gezet en toen was het weg.
Bij Julian sloeg het op zijn longen en ik was draaierig, dus het zal geen lekker spul geweest zijn....



dinsdag 30 maart 2021

Lockdown dag 374

 Deze week is het Paaspauze oftewel een extra week Paasvakantie omdat het aantal coronabesmettingen weer veel te snel toeneemt, de ziekenhuizen moeten opschalen en normale zorg weer moet worden uitgesteld.
Het is mooi weer, dus gaat iedereen op elkaar gepakt in de trein naar de Belgische kust...
Behalve Paul en ik, want wij gingen naar Genappe om een cache rondje te wandelen en daar was niemand.
De auto parkeerden we op het plein bij de kerk in Vieux-Genappe.
Aan de zijkant van het plein stond een oorlogsmonument, daar kan ik inmiddels ook al wel een mapje mee vullen.
Vlak na de kerk liepen we een straat in het dorp uit.
Er stonden allemaal bomen prachtig in bloei, zoals deze magnolia
Wat dit voor boom is weet ik niet, maar al die witte bloesem is prachtig om te zien.
Bijen zijn er ook dol op want de hele boom zat er vol mee.
Een tuin stond vol met allemaal beeldjes van beesten en er stond ook een uil tussen, dus daar maakte ik een foto van.
Op het eind van de straat, als een soort afscheiding tussen het dorp en de velden, ligt de begraafplaats.
Wij wandelden de velden in en bij de volgende cache maakte ik wat foto's; terug naar het dorp
en de weg die we gingen wandelen.
Uit de verte zag dit eruit als een plas, maar er groeit zelf riet in, dus lijkt het eerder een soort vijver.
Heel vreemd zo aan de rand van een veld, maar wel een leuke onderbreking van zo'n eindeloos lijkend veld.
In de verte zagen we een dorpje liggen, waarschijnlijk is het Fonteny.
Langzaam ging de veldweg over in een holle weg
en kwamen we in het dorpje Promelles, alhoewel gehucht een beter woord is, want er waren misschien 10 huizen.
Toen we over de holle weg het dorp in liepen zagen we dit huis vanaf de zijkant en vanuit de verte dacht ik dat er een kindje geboren was en er een baby met een luier aan,  aan de gevel hing whahaha
het bleek dus Jezus te zijn.
Hier en daar zie je wel Jezus, Maria of andere heiligen beeldjes aan de gevel hangen, maar zo enorm groot hebben we het nog nooit gezien.
Wij wandelden het dorp weer uit en kwamen langs dit watertje.
Hier kon je onder de snelweg door, maar onze route ging er een stuk langs.
Het eerste stuk was behoorlijk lawaaiig, maar halverwege ging de snelweg omhoog en wij naar beneden en dat scheelde aanzienlijk in de herrie.
Ergens halverwege ging er een rioolbuis onder de snelweg door en daarin was een cache verstopt.
Bij ons thuis ligt er ook zo'n cache en die ligt halverwege de weg, maar hier was het wat normaler en zat de cache op ongeveer twee meter vanaf de ingang, dus ging Paul heel dapper de buis in.
Daarna wandelden we weer verder.
Op de hoek waar we weer richting het dorp zouden gaan lopen ligt ook een cache en toen we die zaten te loggen was dit ons uitzicht.
Op een van de velden werd gewerkt.
In de verte zagen we de bewoonde wereld weer, waar onze route naar toe ging.
We liepen wel helemaal langs de buitenrand van het dorp waar we een heel oud gebouw zagen, dat nu een werkplaats voor auto's leek te zijn.
Aan het bord op de muur te zien is het waarschijnlijk vroeger de werkplaats van een smid geweest.
Bij dit leuke ezeltje hebben we een hele poos gezocht naar de laatste cache van de serie, de enige die we niet hebben kunnen vinden.
Na die laatste cache zochten we nog de bonuscache en toen waren we alweer bijna terug bij het begin.
We kwamen nu via de andere kant langs de kerk en daar stond ook nog eens een kapelletje.
Aan de zijkant van de kerk is een heel stuk met gras en daarvan is een stukje omheind met heggen waar een aantal graven staan.
Tussen de kerk en het parkeerterrein is dan weer een rij met hele grote graven, zoiets hebben we ook nog niet eerder gezien.
We hebben weer een heerlijke dag gehad.
Lekker gewandeld in een mooie omgeving, weer een stel caches gevonden en genoten van de rust, want ook hier hadden we weer de hele wereld voor onszelf!
Ik hou van Walloniƫ.



maandag 29 maart 2021

Lockdown dag 373

 Het zou mooi weer worden en daarom had Paul weer twee dagen vrij genomen.
De maker van de twee cache series die we vorige week gedaan hebben heeft ook nog een rondje gemaakt in Saint Martin en dat gingen we vandaag wandelen.
We parkeerden de auto bij het golfhotel.
Het begin van de wandeling ging langs een rustige weg door een soort dal tussen de golfbaan en de heuvel aan de andere kant van de weg.
Er stroomde veel water in deze omgeving en dat vind ik toch altijd wel erg mooi.
Er staan ongelofelijk veel treurwilgen in Wallonie, het is vast de nationale boom :-)

Op het pleintje bij de treurwilg was een klein oorlogsmonument, voor 1 slachtoffer tijdens de oorlog.
We moesten een heuvel opklimmen en moesten ergens tussen huizen door een voetweg zien te vinden.
Eerst bleken we over een oprit te lopen, wat niet het goede pad was, maar daar zagen we in de verte wel waar het pad liep, dus liepen we vlug terug.
Toen we over het pad liepen zagen we allemaal bijenkorven staan. Bij alle bomen die in bloei staan gonsde het ook overal van de bijen.
Deze boom met witte bloesem stond op prive terrein, ik vond het een mooi contrast met het verdorde maisveldje ernaast.
Het pad slingerde door een bosachtig stukje verder en achter de golfbaan lang. Hier en daar konden we door een open stukje de golfbaan zien.
Na een aantal slingers kwamen we bij een pad dat helemaal overdekt was door meidoorn.
Als er blaadjes aan zitten zal het net een groene tunnel zijn.
Vervolgens kwamen we in de velden en daar hadden we toch weer een schitterend uitzicht.
Via dit veld liepen we naar een klein weggetje dat onder de snelweg door ging.
En toen kwamen we in het schattige kleine dorpje Onoz.
Bij de kerk deden we nog een church micro en zo vonden we ook het plaatselijke oorlogsmonument.
De uitgerekende coƶrdinaten brachten ons een stukje buiten het dorp op een hoge heuvel.
De rots waaronder de cache moest liggen hebben we niet kunnen vinden, maar we hebben wel genoten van de wandeling en het uitzicht.
Na de gele bosanemonen die we vorige week zagen, kwamen we nu overal witte tegen.
Nadat we in Onoz rondgewandeld hadden gingen we weer verder met de wandeling en moesten we weer onder de snelweg door; deze keer onder een heel hoog viaduct,
Zo'n beetje elk plaatsje in Walloniƫ lijkt een kasteel te hebben en ook vandaag kwamen we er onderweg een tegen: Chateau Mielmont.
Het is in prive bezit en jammer genoeg niet te bezichtigen.
En toen waren we weer terug bij het golfhotel, dat ook wel een kasteel lijkt.
Na deze  wandeling reden we nog even naar Mazy waar we een earthcache gingen doen bij de oude mijnschacht van zwart marmer van Mazy.
Tegenwoordig gaan ze 300 meter verderop te voet of met tractoren/buldozers de mijn in.
Nadat we hier rondgekeken hadden gingen we naar huis.
De afgelopen week zijn we een paar keer over de rondweg langs Gembloux gereden en dan zagen we steeds een winkel/atelier met steampunkachtige beelden.
Ze zitten net na een bocht, maar vandaag wisten we precies waar ze zitten en is Paul er gestopt we even konden kijken en ik een paar foto's kon maken.

Thuis hebben we lekker makkelijk een pizza in de oven gestopt en daarna hebben we een film gekeken.
Het was een heerlijke dag in een schitterende omgeving.
 

zondag 28 maart 2021

Lockdown dag 372

 Bij ons in de tuin staat de jasmijnstruik in bloei en dat vind ik zo mooi.
's Ochtends moest er van alles, maar na de lunch gingen we in Walloniƫ een paar church micro's doen, althans dat was het plan.
Zo kwamen we in Hamme Mille in een straat waar allemaal bomen in bloei stonden.
echt schitterend.
En toen bleek ik ineens niet meer ingelogd op geocaching en toen ik weer wilde inloggen kreeg ik de melding dat het account niet meer bestond ????
Ik probeerde het nog eens, zelfde verhaal.
Toen Paul keek was het bij hem ook hetzelfde, dus we hadden zoiets van straks is het account gehackt.
Omdat we nu toch niet meer konden cachen zijn we terug gelopen naar de auto waarbij we onderweg langs deze muurschildering kwamen.
Thuis bleek Julian's account wel te werken en hij kon ons ook nog gewoon zien, dus maar een mailtje naar de helpdesk van geocaching.com gestuurd.
Na een uurtje werkte het weer en later kregen we een mail terug dat ze last hadden van een technische storing.
Thuis zijn we weer verder gegaan met de keuken en ik ben alvast gaan wassen, want morgen is Paul vrij.
's Avonds hebben we nog een film gekeken.