vrijdag 30 juni 2017

Cyprus dag 16 - Weer terug naar huis



We stonden vandaag om 7.00 uur op en gingen naar beneden om te ontbijten, maar uitgerekend vandaag ging het restaurant pas om 7.30 uur open i.p.v. om 7 uur.
We gingen dus nog maar even naar boven waar Paul de laatste dingen in de koffers deed en om  7.30 uur gingen we weer naar beneden en konden we ontbijten.
Daarna dronken we koffie op de kamer, deden de mokken in de koffer en toen echt alles ingepakt was gingen we weer naar beneden, hebben we ons uitgecheckt en zijn we naar de Airport gereden.
Die ligt best een stuk buiten Pafos en om er te komen moet je een stuk omrijden, maar we reden een heel stuk over een weg met aan beide kanten bloeiende struiken, dus dat was heel mooi.



We waren ruim op tijd bij de airport, waar we eerst de auto ingeleverd hebben en de meneer van het verhuurbedrijf vond hem er prima uitzien.
We hebben in deze twee weken precies 1.000 kilometer gereden.



In het luchthavengebouw moesten we eerst inchecken en de bagage afgeven, dat duurde wel even want de rij was al lang en toen we bijna aan de beurt waren  mochten er ineens een stuk of 15 mensen voor.
We konden alleen naast elkaar zitten als we allebei aan een gangpad zaten, dus dat hebben we maar gedaan.
Daarna kwam de handbagage controle maar daar liep zoveel personeel rond dat het allemaal heel snel ging.
Ook de paspoortcontrole ging heel vlot en toen kwamen we in de vertrekhal, waar een aantal winkels en restaurantjes waren.
Daar kochten we lunch voor onderweg en toen zijn we bij de gates gaan zitten.
Het vliegtuig kwam even voor 11.00 uur aan en toen konden we vrij snel boarden.
Omdat er hier geen slurf is maar het instappen met twee trappen gebeurt gaat dat dubbel zo snel en om 11.45 uur vertrokken we vanaf Cyprus, met nog een laatste blik op Pafos.



De vlucht was redelijk rustig alleen de landing was een vreselijk gehobbel met luchtzakken, maar om  15.15 uur (Nederlandse tijd) stonden we veilig aan de grond op Schiphol.



We moesten door de zelfscan paspoortcontrole en aangezien daar niemand voor ons was waren we daar zo doorheen.
Daarna moesten we een kwartier wachten voordat de koffers van onze vlucht op de band kwamen, maar onze koffers waren bij de eerste en toen konden we door naar de bus.
Ook die kwam er heel snel aan en vertrok ook heel snel, alleen ons hotel was de laatste stop op de route, dus daar hebben we een half uur over gedaan.
Omdat we geen zin hadden om in allerlei files te zitten, maar het eigenlijk nog wat te vroeg was om te gaan eten zijn we eerst even bij de Luchtvaart Hobbyshop gaan kijken, die vlakbij het hotel is.
Paul keek rond en ik heb boven wat tijdschriften zitten lezen.

Tegen half zes gingen we weg, waarna we bij Schiphol in een langzaam rijdende file kwamen, maar gelukkig gingen we er bij Leiderdorp alweer af om nog maar eens bij het pannenkoekenrestaurant te gaan eten.
Daar hebben we bijna weer hetzelfde gegeten als twee weken geleden
Ik had knoflooksoep vooraf
en Paul tomatensoep
daarna een bananenpannenkoek met poedersuiker waar ik altijd nog eens stroop overheen doe, mmm
Paul nam weer een appel-kaneelpannenkoek
en boerenvla als toetje
Ik deed spannend en nam geen boomgaard, maar een moestuin als toetje: vanille ijs met warme frambozen en ze waren vergeten de slagroom eraf te laten dus die had ik er ook nog bij.
Tegen half acht reden we weg bij het restaurant en twee uur later waren we weer veilig thuis.
Het waren twee heerlijke weken waarin we ontzettend genoten hebben.
Tot slot nog een foto van de 3 kleine souvenirtjes die ik voor mezelf gekocht heb.

donderdag 29 juni 2017

Cyprus dag 15 - laatste middag rondom Pafos

Deze cache lag net buiten de omheining van de Tombs of the Kings en om er te komen moesten we een heel stuk omrijden.
Terwijl we de cache stonden te loggen zagen we twee vrouwen een stuk van het hek omhoog trekken er vervolgens onderdoor kruipen, dat spaarde weer twee keer 5 euro uit ...
Terug naar de auto liepen we iets anders en toen kwamen we langs deze bloemenzee; prachtig.
We kwamen langs de Mc Donalds waar we op de eerste dag koffie gedronken hadden en daar zijn we nu weer gestopt.
Omdat het tegen lunchtijd liep hebben we er een muffin bij gegeten.
Daarna gingen we weer verder langs caches die vlakbij de zee lagen
of in dorpjes, waar weer van die vissersbootjes lagen.
Bij Coral Bay lag een letterbox en omdat we ooit begonnen zijn als letterboxers wilden we die toch wel erg graag doen.
We moesten er een stukje voor lopen, maar waar we toen kwamen was we heel erg mooi

Toen we vanaf Coral Bay weer terug naar de grotere weg reden liep er ineens een ezeltje in een veld.
Nu hebben we tijdens deze reis wel veel toeristische artikelen gezien waar ezels op afgebeeld zijn, maar nog geen echte ezels, dus moest ik er wel even een foto van maken.
De volgende cache lag bij een soort monumentje waar allerlei stenen lagen en bordjes hingen met namen erop
maar onze aandacht werd meer getrokken door dit ding achter een speedboot.
Eerst dachten we dat er geen mensen op zouden zitten/liggen en dat de man aan het oefenen was, omdat het ding steeds de lucht in vloog, maar toen hij de andere kant op ging bleken er wel degelijk mensen op te liggen...laat ons maar cachen :-)
En als afsluiting van onze cachemiddag en onze reis door Cyprus kwamen we nog in Peyia bij de Sea Caves.

Daar lag nog een scheepswrak. De EDRO III is op 7 december 2011 met heel slecht weer vanuit de haven van Limassol vertrokken, in de problemen geraakt en toen naar deze kust gedreven.
Het schip ligt op ongeveer 15 meter van de kant.
Het is absoluut verboden om het schip te betreden, maar ik denk dat er toch mensen geweest zijn die zich daar niet veel van aangetrokken hebben en er deze piratenvlag opgehangen hebben.
Deze reis had ik nog geen foto van ons samen gemaakt :-)
De sea Caves waren een mooie afsluiting van de dag en de reis.
We zijn weer terug naar het hotel gereden en omdat het eten bij het Indische restaurant zo lekker was zijn we daar vanavond weer gaan eten.
Het was weer net zo lekker als de eerste keer.
Terug bij het hotel hebben we de auto aan de binnenkant wat fatsoenlijker gemaakt door de matjes uit te kloppen en met een poetsdoekje het zand dat hier en daar zat weg te vegen.
Daarna hebben we op de kamer de koffers en handbagage weer zo ingepakt dat ze met het vliegtuig mee kunnen.


Het is niet te geloven dat deze reis er nu al weer op zit, time really flies when you’re having fun.

woensdag 28 juni 2017

Cyprus dag 15 - The Tombs of the Kings

Vandaag gingen we nog een aantal caches in de omgeving van Pafos zoeken.
De eerste lag bij Sandy Beach, een mooi zandstrand, maar daar stonk het toch naar rotte eieren, dat was niet leuk meer en we waren blij dat we daar niet lang hoefden te zijn.
Vanaf Sandy Beach konden we de kleine witte vuurtoren die net buiten het terrein van de oude stad ligt goed zien.

Op weg naar een volgende cache kwamen we langs The Tombs of the Kings en we besloten om die ook nog te gaan bekijken.
Het is een groot terrein met heel veel graven, wat ons af en toe wel enigszins aan Egypte deed denken.

Dit is een kappertjesplant en die stond vrolijk tussen allemaal graven te bloeien.
De graven zijn gemaakt toen er geen koningen meer op Cyprus waren en er lagen vooraanstaande burgers begraven i.p.v. koningen, maar vanwege hun allure staan ze bekend als de koningstombes.
Er waren ook heel veel verschillende, sommigen heel klein anderen weer erg groot



deze leek van bovenaf gezien haast wel op een woning

Toen was ik Paul ineens kwijt, die stond ergens een praatje te maken met Engelse toeristen.
We zijn het hele terrein over gelopen
en hebben de mooiste graven ook van beneden bekeken.
Af en toe stonden er ook distels, die als ze bloeien toch ook wel erg mooi zijn.
Nadat we alles bekeken hadden zijn we weer terug naar de auto gegaan, blij dat we toch deze tombes bekeken hebben, want het was best mooi en indrukwekkend.

dinsdag 27 juni 2017

Kittens

Toen Lovely naar de Rainbow Bridge was gegaan, was het hier in huis enorm stil geworden en wilde ik graag een paar kittens.
We keken bij de asiels in de buurt, maar dan moet je hele adoptieprocedures doorlopen en hoe graag ik ook kattepoezen wilde hebben, daar voelde ik niets voor.
Ieder jaar zijn er overal altijd mensen die nestjes hebben en een nieuw thuis voor de katjes zoeken, dit jaar dus nergens...
Maar toen keek Paul eens op het online 'prikbord' op zijn werk en daar stond een advertentie op van een collega die een thuis zocht voor 2 katjes.
 Die collega heeft 4 gesteriliseerde poezen, maar bij eentje is die sterilisatie blijkbaar niet goed gedaan, want verrassing de poes kreeg 5 kittens.
Na wat heen en weer gemaild te hebben kwam hij 's avonds thuis met het verhaal en dat wij de twee katjes mochten hebben, omdat ze het ze het zo fijn vond dat de two bothers bij elkaar konden blijven.
En we kregen ook gelijk al foto's opgestuurd, met de belofte dat we elke week foto's zouden krijgen
Ze zijn geboren op 1 mei en ik dacht dat deze foto's de volgende dag genomen zijn.

 Bij deze serie foto's waren er ook een paar met hun 3 zusjes erbij, Paul stuurde ze me door met de opmerking "Nee je mag ze niet allemaal hebben" :-)
Hier zijn ze bezig de wereld te ontdekken.
 Zó schattig.
 En hier waren ze de eerste keer naar buiten.
 Wij hadden onze reis naar Corsica iets naar voren geschoven, zodat we dan nog een ruime week zouden hebben om alles mooi voor te bereiden voor de komst van de kittens, maar dat liep door het overlijden van Paul's vader even iets anders.
Tussendoor heb ik wat spulletjes gekocht en Julian had de reiskooi en kattenbak helemaal schoongemaakt.
Zaterdagmiddag kwamen we weer naar huis en op de terugweg hebben we nog een stuk of 4 winkels bezocht om het juiste voer te vinden, wat ook nog gelukt is en zo gingen we dan zondagmiddag op weg om de kittens te halen.
Paul's collega woont voorbij Bergen/Mons, helemaal tegen de Franse grens aan, dus het was ruim een uur rijden.
We werden er heel hartelijk ontvangen en kregen gelijk de kittens in onze handen.
En toen moesten die kleine lieverds, die net nog zo heerlijk onbezorgd in hun vertrouwde omgeving en bij hun moeder waren in de reiskooi.
Je weet dat het voor hun het beste is, dat ze echt wel zullen wennen, maar oh wat vind ik zoiets moeilijk.
 We namen afscheid en toen ben ik naast de kittens op de achterbank gaan zitten.
Nou om te zeggen dat ze het niet leuk vonden is een understatement
 Als de ene helemaal uitgeput was van het proberen uit te breken, nam de andere het over.
 Ik vond de autorit erg lang duren, maar gelukkig kwam er dan toch een eind aan en waren we weer thuis, waar ze gelijk los mochten en heel aarzelend het huis gingen verkennen.
 Het huis is een groot woord, want we beperken dat voorlopig even tot de keuken en woonkamer.
 maar daar viel al ontzettend veel te ontdekken
zelfs een hele grote poes.
Patch had gedacht van een rustige oude dag te genieten, komen er ineens twee van die monsters...
We laten ze alleen bij elkaar als we erbij zijn en 's avonds zijn de kittens in de keuken en kan Patch gewoon gaan en staan waar ze normaal ook gaat.
 Dit was toch wel een hele enerverende dag, voor zulke kleine beestjes en gelukkig vielen ze na een poosje lekker in slaap in hun mandje.
MAUI (zwart-wit) en (Kath)MANDU zijn thuis!
En voor nog wat bewegende beelden heeft Jasmine een heel leuk kort filmpje gemaakt: klik HIER