donderdag 26 mei 2022

Kustpad naar Fenais da Luz

 Vanaf huis hebben we al eens een stuk van het kustpad in twee richtingen op gelopen, van de week hebben we de auto een stuk verderop geparkeerd om een ander stukje te wandelen, naar Fenais da Luz.
In de verte zagen we ons huis liggen.
We hadden niet verwacht om hier een paardje te zien. Hij bekeek ons even en ging toen vrolijk verder met grazen.
We wandelden nu langs de achterkant van een wijkje waar we anders met de auto langs rijden.
Er stond veel slangenkruid in bloei
en deze gele bloemetjes, die op het ogenblik ook overal in bloei staan.
Het pad is niet overal even breed en vlak, en soms zijn er ook stukken waarbij het vlaks langs de rand van de rotsen gaat.
Ik heb nogal de neiging om mijn voet te verzwikken, dus ik moet wel goed uitkijken waar ik loop, maar ik sta regelmatig even stil om van het uitzicht te genieten en foto's te maken.
In een muur zagen we deze poort en ik ben even er doorheen gegaan om een foto te maken. Later bleek dat het nu, vanuit het dorp gebruikt wordt als tussendoortje naar het kustpad.
In Fenais da Luz, zijn we even over het dorpsplein gewandeld en daarna dus via het tussendoortje weer terug naar het kustpad.
Terug hadden we wind mee en was het gewoon warm in de zon.
We genieten echt volop van al het moois dat er hier te ontdekken valt.



woensdag 25 mei 2022

Zwemmen

 Vanmorgen keken we walvissen en dolfijnen, vanmiddag hebben we voor de eerste keer sinds we hier wonen in 'ons zwembad' gezwommen.




 


vrijdag 20 mei 2022

Yves 117

 Op weg naar het strand van Santa Barbara was het laatste stukje van de weg afgesloten.
Paul draaide ergens een oprit op, dat bleek van een dierenkliniek te zijn en toen zagen we aan het eind van dat terrein op de muur een kunstwerk van Yves!
Ik ben natuurlijk gelijk uitgestapt om er foto's van te maken.




Praia de Santa Barbara

 Vanmiddag zijn we een wandeling gaan maken op het strand  van Santa Barbara.
Toen we aankwamen was het eerste dat opviel dat de Tuka Tula Bar weg was en dat ze op die plaats nu een echt gebouw aan het maken zijn waar de bar/restaurant waarschijnlijk in komt te zitten.
Het strand was heerlijk rustig
Ik ging natuurlijk gelijk even voelen hoe warm het water was, wat heel goed mee viel.
Ik was van plan om door het water te lopen
maar toen zag ik op het strand een hele mooie kwal liggen.
Dichterbij gekomen herkende ik die als het Portuges oorlogsschip.
Het zijn hele giftige kwallen die zelfs zo op het strand nog voor heel wat ellende kunnen zorgen, dus bleef ik op het strand lopen waar we ze tenminste konden zien.
We zijn deze keer helemaal tot het eind van het strand gelopen en hebben nog heel wat Portugese oorlogschepen zien liggen.

Het strand de andere kant op.
De schitterende kleuren van de oceaan, de zeebries, het geluid van de golven, de zilte lucht en een heerlijke 22 graden; het was een fantastische middag.

donderdag 19 mei 2022

Yves 116

 Van de week waren we een dagje naar Vila Franca do Campo.
Toen we weer naar huis gingen kwamen we over een hoger gelegen weg uit en daar zag ik ineens vanuit mijn ooghoek iets dat op een kunstwerk van Yves leek.
Ik riep stop stop stop, waarop Paul ook gelijk de auto aan de kant zette: hij kent me inmiddels :-)
En ja hoor, het was een kunstwerk, geen hartjes deze keer, maar een kattepoes, wat ik natuurlijk ook helemaal fantastisch vind.


maandag 16 mei 2022

Jeugdsentiment

Van de week liepen we even over de boekenafdeling van de Continente en toen viel mijn oog op deze serie boekjes, die ik gelijk herkende als Nutricia boekjes.
Echt jeugdsentiment, want de originelen heb ik ooit eens van een tante  gekregen en toen onze kinderen klein waren was er een herdruk die we zelf gekocht hebben
Van alle boekjes kon ik zo de Nederlandse titel opnoemen en toen ik er doorheen bladerde herinnerde ik me ook veel van de tekeningen.
Omdat ik niet kon kiezen welke ik zou kopen heb ik ze alle 10 gekocht :-)
En nu gaan we ze dus in het Portugees proberen te lezen.



zaterdag 7 mei 2022

Açores betekend haviken

Van de eerste kolonisten kreeg de archipel de naam Açores, omdat ze dachten haviken te zien.
Het Portugese woord voor havik is açor, in het meervoud açores.
Alleen bleken het helemaal geen haviken te zijn, maar de inheemse azorenbuizerd (Buteo buteo rotchild); de enige roofvogel op de archipel.
Achter ons huis is een stuk begroeid met bomen en struiken en daar wonen een paar van deze azorenbuizerds.
Als we 's avonds eten kijken we in de richting van het binnenland en dan zien we ze regelmatig 
vlakbij in de lucht cirkelen, op zoek naar hun maaltijd.


vrijdag 6 mei 2022

Illegaal

 We wonen hier nu bijna drie maanden en het is heerlijk, maar we wonen hier nog wel steeds illegaal, want we hebben geen woonvergunning.
Om die te krijgen moet het grote gele boek van de bouw helemaal ingevuld, voorzien van foto's en afgetekend zijn, iets wat de bouwkundige opzichter moet doen.
Dat boek is zo goed als klaar, maar er waren nog geen ventilatieroosters.
Toen we hier in september kwamen hoorden we dat die verplicht waren en dat we er 6 moesten hebben: 2 boven en beneden in elke ruimte een.
De architect had roosters uitgezocht die ik op ufo's vond lijken: heel lang en ze staken wel 10 cm uit de kamer in, dus die gingen het niet worden.
Online zochten we andere uit, die het bouwbedrijf zou bestellen.
Toen in januari het huis zo goed als klaar was en er bij een bouwoverleg naar de roosters werd gevraagd, was het oeps....vergeten te bestellen.
Daar konden wij natuurlijk niet meer op gaan zitten wachten en omdat het huis zo goed als af was, konden we er gaan wonen en zouden de roosters later komen.
Ze waren inmiddels al een tijd op het eiland, maar deze week werden ze dan eindelijk geïnstalleerd.
 
In Belgie hebben ze voordat we er woonden in de keukenmuur moeten frezen en toen zat het stof door het hele huis heen, dus ik zag mijn geest al spoken.
Maar ik hoefde niet bang te zijn, want er was een grote industriële afzuiger, die op de slijptol bevestigd zou worden en gelijk het stof af zou zuigen.
De tv kamer was als eerste aan de beurt, als een soort test en omdat ze _overal_ in huis moesten zijn konden we ook niet even ergens spullen opslaan, maar alles werd netjes afgedekt.
Alleen werd het er eentje uit de categorie: mooi in theorie maar een ramp in de praktijk, want de afzuiging paste niet op de slijptol.
Paul heeft dan de afzuigmond er maar naast gehouden, maar in nog geen tien seconden zat de hele kamer van boven tot onder, onder een fijn laagje stof...
Rui, die alles installeerde vond dat dat echt niet kon en besloot om de slijptol te laten voor wat het was en alles uit te boren. Dat zou veel langer duren, maar dan zou het niet zo gigantisch onder het stof zitten.
Daar waren wij natuurlijk wel heel blij om, want het was echt niet normaal hoeveel stof er lag.
Toen het gat klaar was, was het lunchpauze en Rui ging naar huis om te eten.
Wij hebben de hele kamer gesopt en hem vervolgens als opslagplaats gebruikt voor spullen neer te zetten van de kamer die dan aan de beurt was.
In plaats van dat het in een halve dag klaar zou zijn heeft het nu twee volle dagen geduurd en zag het huis eruit alsof we gingen verhuizen.
Paul heeft al die tijd met de stofzuiger er naast gestaan om het meeste stof af te zuigen.
Rui spreekt Engels, dus ze hebben gezellig over van alles en nog wat kunnen kletsen.

Als er een kamer klaar was ging ik er poetsen, maar we hebben alles wel een paar keer moeten doen omdat het stof natuurlijk overal zat en langzaam naar beneden komt.
Toen alles helemaal klaar was konden we de dweilmachine uitproberen, dat hadden we nog niet gedaan.
Nou dat is toch een fantastisch ding, daar kun je met een gewone dweilstof niet tegenaan dweilen.
De derde dag kwam Rui weer, nu om de afdekplaatjes van de rolluiken te maken.
Beneden ging makkelijk, maar voor de bovenkant moest er een steiger komen.
Koffiedrinken deed hij gewoon op de steiger, dat ging sneller :-)
Toen alles klaar was heeft hij heel aardig nog even de spiegel in de gang opgehangen voor ons.
En nu is het huis bijna klaar voor de bouwvergunning, op een akoestische test na.
We hebben geen idee wat dat inhoud of hoe ze dat gaan doen, maar het is verplicht en het resultaat moet ook in het gele boek.
Woensdagmiddag zou er iemand komen om die test te doen, maar die was ziek en kwam dus niet.
Wanneer er wel iemand komt weten we niet, dus gaan we voorlopig nog maar even vrolijk door met hier illegaal te wonen, want dat bevalt prima :-)



zondag 1 mei 2022

Vanuit de woonkamer

 Voor onze deur ligt de Atlantische Oceaan en daar is eigenlijk elke dag wel wat te zien.
Golven: heel veel kleintjes of soms hele grote die zo hard tegen de rotsen slaan dat we het in huis voelen.
Dappere kanovaarders, zeilboten of containerschepen
Vissers die hun netten uitzetten of binnenhalen en enorme vissen, die soms uit zo'n net ontsnappen.
Vluchten zeemeeuwen die rondvliegen op jacht naar vissen of die gewoon op dobberen op de deining.
Dolfijnen: recht voor ons leeft een grote school, die regelmatig een enorm waterballet maken of gewoon heen en weer zwemmen.
En gisteren zagen we voor de eerste keer een walvis!!!
Zó ongelofelijk fantastisch; walvissen kunnen kijken vanuit de woonkamer; helemaal te gek!