Parijs 19 januari

Paul had bedacht dat we wel weer met de metro naar Place d'Italie konden gaan, dan wat meer naar het westen lopen om caches te zoeken en dan in Montparnasse weer de metro nemen naar huis.
We zitten tussen Pyramides en Opera in en vandaag liepen we naar Opera, maar we waren nog maar net de hoek van de straat om of we zagen dat ze een enorm groot podium aan het opbouwen waren.
Wij dachten dat er een of ander concert gegeven zou gaan worden, maar toen Paul het even ging vragen bleek er vanmiddag weer een demonstratie te zijn...maar natuurlijk.
Deze keer was het voor de rechten van kinderen van alleenstaande moeders en draagmoeders.
De halte bij Opera bleek te zijn afgesloten, dus gingen we alsnog naar Pyramides.

 De metro kwam weer heel vlot en zo stonden we wat later weer op Place d'Italie en begonnen aan onze wandeling door de wijk Butte aux Cailles.
Het 13e arrondissement staat bekend om de vele street art. Deze Shaun the Sheep viel me op en dat blijkt ook weer serial art te zijn, van Veganparis.

 Passage du Moulin des Prés hing helemaal vol met art, op de ene hoek hing een redelijk grote invader

 en op de andere hoek een heel kleintje, dit is nummr 78, dus een van de oudere.

 Gisteren zagen we voor het eerst werk van Miss.tic, vandaag zagen we er nog een.

 Op Place Paul Verlaine staat een bron. Het water komt vanaf 610 meter diepte en tot mijn verbazing was het lauw. Ik heb heel lang moeten wachten om deze foto zonder mensen te kunnen nemen, want het was een komen en gaan van mensen die tassen vol met flessen kwamen vullen. Het deed ons denken aan de Minnebron in het Meerdaalwoud vlakbij ons huis in Belgie.

Op Rue Moulinet zagen we deze mural van Jace, gebaseerd op het videospelletje Super Mario.

 En tussen al die appartementencomplexen zagen we op de Rue Daviel ineens een paar huizen.
Ze zijn gbouwd in 1913 en worden Petit Alscace genoemd.

 Hier tegenover is Villa Daviel, in de cachebeschrijving stond dat het nu sociale woningen zijn waar een enorm lange wachtrij voor is en dat kan ik wel geloven als je ziet wat een leuk straatje dit is.

 Vervolgens kwamen we bij Théâtre 13, dat staat tussen allemaal flats, maar in het midden is een heel groot vrij stuk, waar bankjes staan en bomen aangeplant zijn en verder naar links is een lang park met een speeltuin.

Op de beide muren naast de Monoprix waren murals met een jungle thema geschilderd, wat natuurlijk een stuk mooier en groener oogt dan een betonnen muur.

  In het parkje hebben we een poos in de zon op zitten warmen, want het was echt heel koud.
Deze foto maakte ik aan het eind van het park richting het theater.

 Kraken is ook een bekende street artist, toen we weer op Boulevard Auguste Blanqui kwamen zagen we voor het eerst werk van hem.

 Caches brengen je soms naar hele bijzondere plaatsen, zoals bij le plancher de Jeannot in Rue Cabanis.
Er zit een heel (luguber) verhaal aan vast (klik) en is nu een monument voor geestesziektes.

 We moesten allebei naar het toilet, onderweg waren we langs zo'n publiek toilet van JCDecaux gekomen, maar dat was defect want de deur wilde niet meer dicht.
Tegenover le Plancher de Jeannot was een gebouw Fiap Jean Monnet, waar mensen in en uit liepen, dus Paul zei ik ga even kijken of hier soms een toilet is.
Een vriendelijke portier wees ons waar we naar toe moesten en toen kwamen we langs een klein restaurantje.
Het was hier zo heerlijk warm én ze hadden warme chocolademelk, dus zijn we hier een poosje blijven zitten.
Later kwamen we erachter dat het een hostel was; het was er in elk geval erg mooi en iedereen was heel vriendelijk.

 Weer opgewarmd liepen we verder en kwamen we nu in de Jardin Observatoire de Paris.

 en wat later liepen we over Boulevard Raspail langs ramen waarop allemaal witte stippeltjes geplakt leken

 als je wat verder weg ging staan zag het er uit als een echte foto, heel knap.

 De Fondation Cartier is een gebouw waar moderne kunst exposities gehouden worden.
Naast de stoep is geen gevel, maar een glazen wand, waardoorheen je in een soort tuin kijkt.
In die tuin staat dan weer een, niet al te diep, glazen gebouw, heel bijzonder.

 We wilden nog een cache doen, maar het tussendoor pad dat we dachten te nemen was afgesloten en zo moesten we een heel blok omlopen.
Onderweg lagen er allemaal boeken op een vensterbank en die mocht je gratis meenemen. Er lagen ook een aantal Chinese boekjes tussen en dat kwam nou helemaal fantastisch uit, want ik had net gedacht dat ik eigenlijk wat velletjes uit mijn Chinese boekje van thuis had moeten meenemen voor mijn knutselwerk en nu lag er zomaar eentje op me te wachten!

 Het stuk dat we nu aan het omlopen waren bleek wel erg groot te zijn en toen we op Boulevard Montparnasse de hoek om liepen Avenue de l'Observatoire op was daar een bouwwerf en moesten we eerst weer de straat oversteken.
Ik zei dat ik eigenlijk liever door Jardin du Luxembourg naar de Seine zou willen lopen en dat hebben we toen gedaan.
Ook in deze tuin staan allemaal bijenkorven.

 En er werd volop jeu de boules gespeeld.

 Ik wilde graag het schaalmodel van het Vrijheidsbeeld nog een keer zien, dus daar zijn we langs gelopen.

 In de verte ligt het Panthéon

We liepen het park uit aan de linkerkant en botste aan de overkant van de weg tegen deze invader aan.

 Op Rue Bonaparte, tegenover het Hongaarse Instituut, zagen we dit beeld van d'Andras Lapis "sous le chapeaux"

 En toen kwamen we langs de Saint-Sulpice, waar Paul natuurlijk even binnen wilde kijken.

 Het memo dat Kerst al geweest is hebben ze hier volgens mij niet gekregen :-)

 Er was net een uitvoering van een koor begonnen.

 Na een rondje door de kerk vond ik het wel weer welletjes en ben ik naar buiten gegaan.
Vanaf de trappen heb je een mooi uitzicht op Place Saint-Sulpice

 Paul was van plan om in Montparnasse bij de Hema echte Nederlandse koeken te kopen (zoals stroopwafels) voor zijn collega's, maar omdat we een andere route genomen hadden, hadden we de Hema ook gemist.
Daarom namen we de metro naar Les Halles, waar we eerst in de kleinste Hema ooit terecht kwamen, die is zo klein dat het in ons appartement past en we dan nog ruimte over hebben :-)
Gelukkig wist ik dat er buiten een veel grotere zit, dus daar gingen we naar toe en kochten we koeken.

 Ik vond het de moeite niet om weer een metro te nemen, dus gingen we lopend naar het appartement.
Toen we vanaf Jardin Palais Royal Avenue de l'Opera opkwamen liepen we gelijk midden tussen de demonstratie.

 Het was een oorverdovend kabaal, maar gelukkig was het net afgelopen.
Alle zijstraten waren afgesloten met politieauto's en tape, wij moesten onder tape door om in onze straat te komen.

Ook vandaag hebben we weer een behoorlijk stuk gelopen, er stond 13,66 km op de stappenteller.
We hebben een heerlijk weekend gehad, veel gezien en weer dingen geleerd.