Toen we gisteren incheckten zeiden we dat we één, maar misschien ook wel twee nachten wilden blijven, waarop het meisje zei dat we wel twee nachten zouden blijven.
Ze kreeg gelijk, we hadden zo heerlijk geslapen in het grote, zachte bed, dat we besloten om niet verder te trekken als we Zadar gezien hadden, maar om nog een nachtje te blijven.
Ook hier was ontbijt en om 8.00 uur waren we de eersten. De ontbijten die we tot nu toe gehad hebben beginnen 'laat'. Meestal beginnen ontbijten om 7.00 uur, hier zijn ze allemaal vanaf 8.00 uur.
Na het ontbijt reden we met de auto naar het oude centrum van Zadar.
We parkeerden bij de haven aan de overkant, maar vlakbij de brug zodat we niet ver hoefden te lopen.
Je hebt de Landpoort en de Zeepoort, maar hoe deze poort heet heb ik geen idee van.
hij ligt tegenover de voetbrug en wij wandelden er onderdoor de stad in.
We bekeken Zadar aan de hand van een hele uitgebreide multi, waarbij we langs alle bezienswaardigheden kwamen.
Het plein van het volk is het hart van het centrum.
We kwamen door een park met allemaal borstbeelden van bekende mensen, alleen kenden wij er niemand van.
Ik ben niet zo van de engelen, maar deze 3 op de Church of our Lady of health vond ik er wel mooi opstaan.
Helemaal op de punt liggen het kunstwerk "Het groeten van de zon"
en het zee orgel.
Van de Website Alles over Kroatie: "De ‘Groeten aan de Zon’ is een cirkel met een doorsnede van 22 meter.
Het bestaat uit 300 glazen tegels op hetzelfde niveau als de
natuurstenen tegels van de boulevard. Onder de glazen tegels liggen zonnemodulen die zonlicht omzetten in verlichting voor als het donker is. Met behulp van speciaal geprogrammeerde scenario’s maakt het een prachtig lichtspel in vele kleuren, in het ritme van golven en op het geluid van het zeeorgel. Je kunt het als het ware vergelijken met een hele mooie discovloer, maar dan veel indrukwekkender."
Omdat we niet 's avonds hier waren hebben we het lichtspel niet gezien, maar het zee orgel hebben we wel gehoord en dat was fantastisch.
We hebben al eens een zee orgel in San Francisco gezien en gehoord, maar deze maakte veel meer geluid, zeker als er een boot golven maakte.
Tegenover het zee orgel hebben we een kop koffie gedronken.
De Donatuskerk gezien vanaf de kade.
Verderop aan de kade, voor de universiteit, staat een mooi beeld van Spiro Brusina, een beroemde Kroatische malacologist (van allebei had ik nog nooit gehoord).
Tussen het water en de muur bleek en wandelpad te zijn, waarover we weer naar de stad gelopen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten