We brachten de koffers op de hotelkamer, dronken wat, smeerde ons in met zonnebrandcreme en gingen op pad om de oude stad van Nicosia te bekijken, die binnen de stadswallen ligt.
Op weg daar naar toe kwamen we langs deze flat met zoveel groene planten op de balkons dat het haast wel op een verticale tuin leek.
We zagen een paar hele grote muurschilderingen
Zoals ik al schreef was het hier zo rond de 33 graden en dat was heel warm, in de zomer kan het hier met gemak boven de 40 graden worden en ik wil er niet aan denken hoe dat moet zijn.
Boven de hoofdstraat hingen doeken, dat scheelde enorm tegen de zon en het was nog een leuk en dekoratief gezicht ook.
En wat zat er ook in de hoofdstraat...
Er was een enorm groot ingebouwd terras, voordat je de Starbucks binnen kwam en daar hebben we heerlijk een poos gezeten, kijkend naar alle mensen die voorbij kwamen.
En met dit warme weer had ik ook wel zin in een ijsje, ik vroeg twee bolletjes en kreeg me toen toch een grote bak vol met sorbet achtig ijs: heerlijk!
Nicosia is de enige opgedeelde hoofdstad in Europa en alhoewel we nooit in Berlijk geweest zijn toen de muur er nog was, deed het ons daar wel aan denken.
Je loopt dus door de hoofdstraat en ineens is er dan een grenspost, waar je in de buurt geen foto's mag maken, dus heb ik vanaf een ruime afstand ingezoomd.
We waren helemaal niet van plan om naar de Turkse kant van de stad te gaan, we wisten ook helemaal niet dat het kon, maar twee douaniers zeiden ons dat we met ons Europese paspoort zonder problemen heen en weer konden gaan.
Nou toen hebben we dat dan toch maar even gedaan, gewoon voor de ervaring.
Eerst moesten we langs de douane aan de Griekse kant, vervolgens loop je verder door de hoofdstraat, maar is het zo'n honderd meter niemandsland en dan kom je bij de Turkse grens waar we een visa kregen.
Terug gaat alles natuurlijk weer in omgekeerde volgorde.
En zo liepen we dus geheel onvoorbereid in het Turkse gedeelte, wat er toch gelijk anders uitzag als het Griekse deel.
Hier deed het ons denken aan de soeks in Marokko.
Omdat we niet gehinderd werden door enige kennis van dit deel, wisten we dus niet dat achter deze muur van de Büyük Han een heel mooi gebouw schuilging waar souvenirswinkels, galeries en cafés zijn.
Nou ja, je kunt nu eenmaal niet alles weten en zien dus wij wandelden gewoon nog vrolijk wat rond
en toen we uitgekeken waren zijn we weer de grens over gegaan, deze foto maakte ik vanaf de Turkse kant.
1 opmerking:
Leuk dat jullie ook nog even naar de Turkse kant zijn geweest. Wat een goed idee die doeken boven de straat en het staat inderdaad mooi!
Een reactie posten