Na een kop koffie op de kamer vertrokken we uit Limassol en waren daar niet echt rouwig om.
De eerste 30 kilometer reden we over de snelweg, waar we steeds meer van deze borden zagen.
We hadden er al eens eentje gezien en deze firma krijgt de allereerste, door mij hoogstpersoonlijk uitgevonden "gebakken lucht troffee" :-)
We waren op weg naar Aphrodite's rots en op het stukje kustweg daar naar toe waren een aantal uitkijkpunten, waar we even gestopt zijn om foto's te maken.
Op de eerste stond weer zo'n klein kapelletje, waar omheen allemaal stenen met daarop geschreven wensen lagen.
In de verte zagen we Petra tou Romiou liggen, oftewel Aphrodite's rock, de legendarische geboorteplek van Aphrodite.
Op de parkeerplaats zag ik dit lege blikje liggen, leuk voor mijn duivel verzameling.
Op het laatste uitkijkpunt stonden we al een stuk lager en was de rots een heel stuk dichterbij.
Bij Aphrodite’s Birthplace was het druk met
toeristen en er was dan ook een restaurant/souvenirswinkel waar we eerst koffie
gedronken hebben.
Daarna namen we de veilige oversteekplaats naar het strand: een smalle tunnel onder de weg door.
Op dit stukje kiezelstrand waren wel redelijk wat mensen, de meeste kwamen alleen om de rots te bekijken.
de rots vanaf de achterkant.
We hebben een poosje staan kijken naar een waaghals die op teenslippers de rots op liep, helemaal levensmoe...
Aan de andere kant was een veel groter stuk strnd, maar daar was helemaal niemand
Om er te komen moest je langs een spleet tussen grote rotsblokken door en dat hebben wij gedaan omdat we nog een cache gingen zoeken op dit strand.
Paul dacht wat die man op teenslippers kan, kan ik ook :-)
Deze rots was een heel stuk kleiner en je kon er goed tegenop lopen, anders had hij het nooit gedaan.
2 opmerkingen:
Ik weet niet waar de dagen blijven op het moment, ik ben steeds zo achterop! Maar goed...
Wat een smal tunneltje was dat! Mooi strand.
Ik herken het gevoel van waar de dagen blijven helemaal.
Een reactie posten