's Avonds na het werk van Paul gaan cachen, het verlengde weekend lekker een paar dagen naar Lille, dat soort dingen.
Dat liep allemaal een beetje anders, want de tijdens een van de eerste cache avonden had Julian een handje nodig om overeind te komen, Paul stak hem twee handen toe en wat er nu precies gebeurde weet ik nog niet ook al stond ik erbij en keek ik ernaar, maar Julian trok zichzelf met twee handen en zijn volle gewicht heel snel op aan Paul, die riep dat dat zeer deed in zijn rug.
Lang verhaal kort, die rugpijn ging na een paar dagen niet over, werd alleen maar erger en bleek een acute dubbele hernia te zijn...
Hij mocht gelijk niet meer werken, kreeg medicijnen en als het nog erger zou worden zou het opereren worden pffff....
Hij moest veel afwisselen met zitten.
Ik zette mijn taxi-pet op en deed alles wat er met de auto gedaan moest worden.
Met Julian ging ik op zijn vrije dag alvast caches voor de komende week zoeken, maar cachen met Julian blijkt tegenwoordig heel gevaarlijk te zijn :-), want terwijl ik ergens op een soort stoeprand stond, ging hij met zijn zware schoenen met grof profiel op mijn linkervoet in open schoen staan en bleef erop staan, terwijl ik als een krijsende chimpansee stond te brullen dat hij eraf moest.
Maar hij was zo verdiept in het zoeken naar de cache dat hij bleef staan....
Ik zit veel met mijn voet omhoog en leg hem dan op mijn pc, maar toen Lovely dat in de gaten kreeg....
Gelukkig is de dokter tevreden over hoe het herstel van Paul gaat, hij moet voorlopig nog 4 weken thuis zijn en het is nog maar de vraag of onze nieuwe 'werkvakantie' eind september door zal kunnen gaan, maar gelukkig wordt er nu even niet meer over opereren gepraat.
Hij mag nu ook maximaal een halfuurtje in de auto zitten, dus dan kunnen we ook therapeutisch gaan wandelen in de omgeving :-)
Het komt vast allemaal helemaal goed, maar ik zal blij zijn als deze chaotische vakantie voorbij is :-)
