Er stond een beeldje van keizerin Elisabeth van Oostenrijk, beter bekend als Sissi.
Op het tijdstip dat wij er waren stond de zon er precies achter, maar mij hoor je niet over de zon klagen :-)
We wandelden verder in de richting van het busstation. Als er thuis zulke wolken aankomen kun je maar beter maken dat je snel naar binnen komt, maar hier gebeurde er niets en bleef het gewoon lekker droog.
Normaal huren we altijd een auto, maar omdat we nu met de reisorganisatie van en naar het vliegveld en het hotel gingen en om Funchal te bekijken geen auto nodig is hadden we besloten om voor twee dagen een auto te huren.
Vandaag gingen we de Botanische tuin bekijken en iedereen zei dat dat heel goed te doen was met het openbaar vervoer...ja als je eenmaal precies weet hoe het werkt :-)
Het duurde ontzettend lang voordat we uitgevonden hadden welke bus we moesten hebben en toen bleek dat we bijna een uur moesten wachten.
Gelukkig waren er banken bij onze halte en aan de andere kant was een kraampje waar bolo's werden gebakken.
Als we op São Miguel zijn liggen er altijd in stukjes gesneden bolo's bij het ontbijt en ik vind ze erg lekker.
Hier werden ze met worst en knoflookboter verkocht.
Tot grote verbazing van de maakster bestelde ik er eentje met alleen knoflookboter :-)
Bij de bushalte hebben we een kwart opgegeten, heerlijk zo warm, maar ook heel voedzaam.
De andere helft bewaarden we voor later.
Na een poos kwam er een bus aan, maar helaas was dat nog niet degene die wij moesten hebben.
Alle mensen die stonden te wachten liepen
rechts om de banken de bus in.
Toen onze bus kwam en we ook rechtsom de bus in wilden
lopen, blokkeerde een dikke Portugese
*heel lelijk woord* de doorgang tussen de bus en de
zitplaatsen, ze gebaarde en zei in het Portugees dat we links om de banken heen moesten lopen en achterin de
rij moesten gaan staan.
Nu konden alle locals die net aangekomen waren als eerste de
bus in en de toeristen die er al langer stonden pas daarna en zo waren wij,
die er als eerste waren en een uur hadden zitten wachten, de laatsten die de
bus in konden, waar natuurlijk geen zitplaatsen meer waren.
Zoiets hebben we toch nog niet eerder meegemaakt in Portugal, eigenlijk zijn de mensen altijd heel vriendelijk en behulpzaam.
Paul, die bijna niet kwaad te krijgen is, had zo ongeveer
rook uit zijn oren...(hebben we dat ook weer eens meegemaakt lol).
Enfin, er was geen achterbank en daar konden we nog wel ons goed vasthouden en staan zonder al te
veel gehobbel.
De rit omhoog ging best snel en de bus stopte vlakbij de
botanische tuin.
Daar zijn we eerst maar eens even lekker in het zonnetje gaan zitten, genieten van een kop koffie met Madeira cake én natuurlijk het prachtige uitzicht.